Πολιτική Πεμ 13 Σεπ 2018

α. Η συνέλευση των μελών του ΤΕΕ με θέμα την ανάκληση παραχώρησης του οικοπέδου δυτικά της νέας ΑΒΙΚΩ και μέχρι τον Μύλο που είχε παραχωρηθεί με προϋποθέσεις στον Δήμο Κω το 2002 με απόφαση της ΕΤΑΔ, μας υποχρεώνει σε κρίσιμης σημασίας σκέψεις από πολιτική και κοινωνική άποψη.

Το τοπικό ΤΕΕ, παρά το ότι τα μέλη του εξ αντικειμένου είναι με την πλευρά της οικιστικής εκμετάλλευσης του χώρου, εν τούτοις  εξέφραζε μια τεχνοκρατική θέση εξισορρόπησης μεταξύ των απαιτήσεων της αγοράς (της καπιταλιστικής ανάπτυξης) και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών απαιτούμενων. Ο συμβιβασμός  εκδηλωνόταν μέσω της έκφρασης της ανάγκης του σχεδιασμού των χρήσεων γης και της διατήρησης φυσικών πόρων και της φυσιογνωμίας του νησιού. Γι αυτό πάντα μιλούσε υπέρ της ισόρροπης ανάπτυξης. Ουσιαστικά εξέφραζε μια κοινωνική προβληματική που ερχόταν σε σύγκρουση με την τοπική  πολιτική ηγεσία που είχε πάντα ευήκοο ους στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ιστορικά, αν σκεφτούμε αυτή την αντιπαράθεση από το 1980 μέχρι σήμερα, ζήσαμε νίκες αλλά  υπήρξαν και υποχωρήσεις και συμβιβασμοί, παρά το ότι οι συσχετισμοί δύναμης ανάμεσα στην δεξιά-φιλελεύθερη ιδεολογία και την κεντρώα-σοσιαλδημοκρατική ήταν συντριπτική υπέρ των αξιών του κοινωνικού κράτους και της συλλογικής ιδιοκτησίας.

Σήμερα είναι μια εποχή ήττας για κοινωνικά και περιβαλλοντικά αιτήματα που έρχονται σε αντίθεση με τις επιδιώξεις της αγοράς. Τα μνημόνια είναι ο καταστατικός χάρτης της φιλελευθεροποίησης και τα παραδείγματα είναι πολλά. Έχουν σχέση κυρίως με την πώληση της συλλογικής κρατικής ιδιοκτησίας.

Η απόφαση της συνέλευσης των μηχανικών του νησιού μας θα είναι ένας σαφής πολιτικός δείκτης της μετατόπισης του κέντρου βάρους της τοπικής ιδεολογίας  σε σχέση με τις 2 κυρίαρχες απόψεις: κεντροδεξιά-φιλελεύθερη ιδεολογία και την κεντροαριστερή-σοσιαλδημοκρατική-σοσιαλιστική-κομμουνιστική. Θα δούμε!

β. Για την αξία της περιοχής μιλούνε τα γεγονότα. Μια από τις λίγες ‘’απείρακτες’’ περιοχές της Κω, φυσικό τοπόσημο που παραπέμπει στην ιστορικά διαμορφωμένη εικόνα της πόλης, κινδυνεύει άμεσα από την πρόταση της ανάκλησης της παραχώρησης, αποδεικνύει την ύπαρξη επιχειρηματικού ενδιαφέροντος για αγορά και αξιοποίηση-εκμετάλλευση και τα κρίσιμα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι:

Τι σημαίνει η πράξη ανάκλησης παραχώρησης στον Δήμο μας; Τι κάνει ο Δήμος και γιατί η δημοτική αρχή αγνόησε το θέμα;

Τι κάνει ο Δωδεκανήσιος υπουργός και οι τοπικοί Βουλευτές που φέρουν τον ‘’βαρύ’’ τίτλο της ‘’αριστεράς’’  στα θέματα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας των Δωδεκανησίων;

ζ. Η δημοτική αρχή Κυρίτση έχει ‘’κατά πλειοψηφία’’ ένα σαφή νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό. Δεν μίλησε για το αεροδρόμιο. Δεν μίλησε για την ΑΒΙΚΩ. Έχει μιλήσει για το κτήριο της Ανωτέρας  και τα αλλά 4 κτήρια μόνο με ψηφίσματα και τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου. Η αφωνία της στο συγκεκριμένο θέμα είναι χαρακτηριστική, δεν περνάει απαρατήρητη και κάποιοι που διαφοροποιούνται πρέπει να μιλήσουν.

η. Οι τοπικοί Βουλευτές της αριστεράς έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτό που γίνεται στο τόπο μας χωρίς εναλλακτικές λύσεις και χωρίς αντιστάσεις. Δρουν σαν να μην υπάρχουν τοπικά  κοινωνικά αιτήματα που να απαιτούν την ενεργό συμμετοχή τους και έτσι μπορούν να απουσιάζουν. Είναι άφαντοι.  Όμως πάνω στην δική τους απουσία στηρίζεται η απουσία της κοινωνίας και η μετατόπισή  της σε συντηρητικές γραμμές. Η απόφαση ανάκλησης της ΕΤΑΔ, είναι ατυχής και ανατρέψιμη.

Είναι υποχρεωμένοι ως τοπικοί Βουλευτές να σκεφτούν τι θα αφήσουν στον τόπο μας τώρα που πλησιάζει η πιθανότητα να αντικατασταθούν. Πρέπει να συλλογιστούν και να απαντήσουν στο ερώτημα, πώς για παράδειγμα η κυβέρνησή τους στον ΠΑΟΚ (μια ιδιωτική ανώνυμη εταιρεία) παραχωρεί ένα στρατόπεδο για το γήπεδό του και στην κοινωνία μας ένα παραλιακός χώρος που έχει παραχωρηθεί στον Δήμο επί των ημερών τους θα πάει σε ιδιωτικά χέρια;

 

Νίκος Μυλωνάς

 

Zogas_dimitris