Την ιδιωτικοποίηση κέρδισε το Γερμανικό Δημόσιο. Όπως έγινε και με τον ΟΤΕ. Μέτοχος είναι και η γερμανική LUFTHANSA. Βεβαίως πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν σωτήρια την έκβαση της υπόθεσης. Ότι έτσι θα αλλάξει επί τέλους η εικόνα και η λειτουργία του αεροδρομίου και θα σταματήσουν όλες εκείνες οι καταστάσεις του καλοκαιριού που εκθέτουν τον 4ο τουριστικό προορισμό της χώρας μας. Μακάρι, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνία μας δεν γίνεται φτωχότερη.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτεθειμένη πολλαπλά. Ο κ. Σταθάκης δήλωνε τον Φεβρουάριο του 2014: ‘’η πώληση των αεροδρομίων είναι καταστροφική επιλογή, πολλαπλά επιζήμια για την τοπική ανάπτυξη, την οικονομία και την κοινωνία. Έχουν πρωτεύοντα ρόλο στον τουρισμό, στις μεταφορές, στην τοπική παραγωγή. Είναι νεοφιλελεύθερη ιδεολογική εμμονή και όχι ανάγκη’’. Στις 28 Ιανουαρίου 2015 δήλωσε ότι «υπάρχει μία περιοχή στην οποία η νέα κυβέρνηση δεν θα δώσει συνέχεια, σε θέματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων».
Tο ερώτημα είναι τι σοι κράτος είμαστε όταν τις βασικές υποδομές της κοινωνίας (λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια, οδικοί άξονες….) δεν τις διαχειρίζονται οι κρατικές υπηρεσίες του για το δημόσιο συμφέρον; Και γιατί το Γερμανικό δημόσιο κερδίζει ενώ το Ελληνικό χάνει πρέπει να απαντηθεί.
Tο ερώτημα γιατί η τοπική κοινωνία χάνει μπορεί να απαντηθεί. Η απώλεια είναι μεγάλη, χωρίς να δικαιολογούμε την υπάρχουσα μέχρι χθες κατάσταση, Η επιλογή που έγινε μας αποξενώνει πλήρως από την μεγαλύτερη σύγχρονη τοπική υποδομή. Μας στερεί το δικαίωμα της συμμετοχής, του ελεγχου, της έκφρασης γνώμης. Μας αποστερεί ένα πεδίο συνδιαχειρησης, συνυπευθυνότητας, συνεργασίας, αυτογνωσίας και οικονομικού και πολιτικού σχεδιασμού. Μας περιθωριοποιεί στερώντας μα την δυνατότητα δημιουργίας τοπικών τεχνικών, οικονομικών και πολιτικών στελεχών στον τομέα των αερομεταφορών. Συμβάλλει στην προϊούσα αποσύνθεση της κοινωνικής συνοχής μέσω της απουσίας μηχανισμών συνοχής όπως είναι οι κρατικές παραγωγικές δραστηριότητες.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι αν υπήρχαν άλλες ή ενδιάμεσες λύσεις και γιατί δεν τεθήκαν στο τραπέζι; Τόσο δύσκολο ήταν να διαπραγματευτούν οι κυβερνώντες την συμμετοχή του Δήμου με ένα ποσοστό 2-3% ώστε να διασφαλίζεται το δημοκρατικό αίσθημα της συμμετοχής μας στα δρώμενα του νησιού μας; Βεβαίως δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Μπορούμε να απαλύνουμε τις απώλειες με την συλλογική μας δράση και την πολιτική διεκδίκηση των αναθεωρήσεων.
Ν Μυλωνάς.
ΣΗΜ: 1. ΦΕΚ 94/14-8-2015, ΝOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 4336, Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Γ. 4. , 4.4 Ιδιωτικοποίηση iii. Οι αρχές θα λάβουν μη αναστρέψιμα μέτρα για την πώληση των περιφερειακών αερολιμένων υπό τους ισχύοντες όρους προς τους ήδη επιλεγέντες προσφέροντες
και 2. ΦΕΚ 138Α/3-11-2015, ΠΡΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, Πράξη 39 της 2−11−2015 Συνυπογραφή από το Ελληνικό Δημόσιο των Σχεδίων Σύμβασης Παραχώρησης Αναβάθμισης, Συντήρησης, Διαχείρισης και Λειτουργίας περιφερειακών αεροδρομίων Κρήτης, Ηπειρωτικής Ελλάδος και Ιονίου (Ομάδα Α) και Αιγαίου (Ομάδα Β).
