• Το θέμα έχει συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο 2 φορές προ ημερησίας διατάξεως. Πολίτες και δημοτικοί σύμβουλοι ζητούν έκτακτη σύγκλιση του Δημ. Συμβουλίου. Όταν αναλάβαμε καθήκοντα πρoεδρείου είπαμε ότι πρέπει να συνδέσουμε το συμβούλιο με την κοινωνία και τα προβλήματα της. Συνεπώς θα άξιζε μια ειδική συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο. Ας το δούμε όμως, γιατί μετά από μια τέτοια πρωτοβουλία μπορεί τα πράγματα να γίνουν χειρότερα ή να αναδείξουμε την γύμνια μας.

• Κατ αρχήν με βάσει τον κώδικα τοπικής αυτοδιοίκησης η θέση του προέδρου είναι πολιτικά κολοβή. Να τι λέει στο άρθρο:  ‘’Σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου’’. :

Α. Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει ύστερα από πρόσκληση του προέδρου τουλάχιστον μία φορά το μήνα και   Β. Ο πρόεδρος καλεί επίσης το συμβούλιο σε συνεδρίαση με γραπτή πρόσκληση, στην οποία αναφέρονται τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, όποτε το ζητήσει ο δήμαρχος ή η οικονομική ή η επιτροπή ποιότητας ζωής ή το ένα τρίτο (1/3) τουλάχιστον του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου ή το σύνολο των συμβούλων της μειοψηφίας’’.

Συνεπώς ο πρόεδρος είναι υποχρεωμένος να συγκαλέσει ΜΟΝΟ την μηνιαία σύνοδο του οργάνου χωρίς να μπορεί μάλιστα να θέτει θέματα συζήτησης κατά την κρίση του,  αφού στο επόμενο άρθρο ορίζει ότι θέματα θέτουν ο Δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι και οι υπηρεσίες! Ο κώδικας τοπικής αυτοδιοίκησης θεσπίζει την ελεγχόμενη συγκεντρωτική αντιδημοκρατική λειτουργία  στον Δήμο με μοχλό τον δημαρχοκεντρισμο που είναι βάθρο αυταρχικότητας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει να βελτιώσει την κατάσταση, αν και θα θέλαμε να ελπίζουμε στην ριζοσπαστική αλλαγή του!

• Βεβαίως υπάρχει η λογική της σύγκρουσης. Να ξεπεράσουμε το θεσμικό κενό δημοκρατίας που αναφέραμε, να επικαλεστούμε την σοβαρότητα της κατάστασης και να προκαλέσουμε με πρωτοβουλία του προεδρείου σύγκλιση του δημοτικού συμβουλίου με όποιες συνέπειες! Τότε το πιθανότερο είναι να αναδείξουμε μια ακόμη σύγκρουση καθηκόντων και ρόλων στον Δήμο σε μια εποχή που η συνεννόηση, η σύγκλιση και ο συμβιβασμός είναι απόλυτα αναγκαίες για προφανείς λόγους. Η ενδεικνυόμενη διέξοδος είναι η νομιμότητα: η σύγκλιση από δήμαρχο ή οικονομική ή επιτροπή ποιότητας ζωής ή το 1/3 τουλάχιστον των μελών του ΔΣ.

• Για να μην υπεκφεύγουμε: Ήταν πολιτικό λάθος η δημόσια αντιπαράθεση των 3 κορυφαίων πολιτικών τοπικών παραγόντων για το δύσκολο διαχειριστικά θέμα των μεταναστών-προσφύγων. Είναι ένα άκρως ευαίσθητο ζήτημα (όπως τσιγγάνοι-περιθωριακές ομάδες) που δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις σοβαρής αντιμετώπισης του αφού χρόνια τώρα δεν το προσεγγίζουμε! 1980-2010: μέσα σε συνθήκες σχετικής οικονομικής ευημερίας και με (σοσιαλδημοκρατική) πολιτική κοινωνικών αναφορών, ο Δήμος μας, η Νομαρχία, η Περιφέρεια, η Βουλή, η Κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση ΔΕΝ παίζουν τον ρόλο τους. Η λύση ήταν και είναι: δημιουργία οργανωμένου χώρου προσωρινής φιλοξενίας και υπηρεσιών. Είχαμε την εμπειρία του κέντρου ΑΙΓΑΙΟ το 2000-1 με τον πόλεμο στο Ιράκ. Το Ιράκ τότε χωρίστηκε σε 2 κρατικά μορφώματα, άδειασε, πέρασαν από δω κάποιες χιλιάδες και σκορπιστήκαν στους 5 ορίζοντες. Η Συρία αυτή την ώρα διαχωρίζεται βίαια σε 3 περιοχές, αδειάζει, οι Σύριοι σκορπίζονται στους 5 ανέμους περνώντας από το νησί μας. Σε ένα χρόνο το θέμα θα έχει λήξει.  Εμείς εδώ, ‘’μοιραίοι και άβουλοι’’ σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης και επικράτησης πολύ συντηρητικών πεποιθήσεων μόνο η συνεργασία και το αίσθημα συλλογικής ευθύνης για το αύριο μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια αποδεκτή μορφή διαχείρισης.

• Η Κυβέρνηση έχει τον πρώτο λόγο και την ευθύνη στον χειρισμό του θέματος και κατ επέκταση ο τοπικός Βουλευτής. Να αποφύγουν την πεπατημένη της αλληλο-κοροϊδίας των προηγούμενων. Να πάρουν αποφάσεις  ως κυβέρνηση, να εφαρμόσουν πολιτική όπως κάνουν με τους νόμους όπως πχ με τον ΦΠΑ, χωρίς να κολλούν στις αντιδράσεις. Ο Δήμαρχος και ο Έπαρχος απλά συνεπικουρούν. Το δημοτικό συμβούλιο μπορεί μόνο να εκφράσει γνώμη.

Η σύγκλιση του δημοτικού συμβουλίου έχει αξία όχι ως ανάλυση απόψεων αλλά ως θέση. Για παράδειγμα:  ’’ΝΑΙ στην δημιουργία χώρου προσωρινής διαμονής σύμφωνα με τις προδιαγραφές κλπ’’ . Αν όμως είναι να ρίξουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο ή να βγάλουμε τον ψυχικό μας κόσμο σε κοινή θέα και την πολιτική μας άποψη σε πολεμικό πεδίο, καλύτερα να μείνουμε στην …ένοχη σιωπή μας

Νίκος Μυλωνάς