«Το επαρχιακό οδικό δίκτυο κάθε χρόνο μας δείχνει την ακαταλληλότητά του»

 «Τα 50 χλμ δεν λύνουν το πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι το επαρχιακό δίκτυο έχει ξεπεραστεί ως υποδομή, το ξέρουν. Άρα, τι ζητάνε κατανόηση από τον κόσμο; Αφού οι ίδιοι που το έχουν οριοθετήσει έτσι και σχεδιάσει έτσι, γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί όλο αυτό»

«Όχι μόνο το επαρχιακό δίκτυο, αλλά και όλες οι υπόλοιπες υποδομές του νησιού είναι σε κατάσταση τραγική»

 «Θα πρέπει οι έχοντες την ευθύνη του νησιού να καταλήξουν κάποια στιγμή για πόσους θα δεχόμαστε ως επισκέπτες»

 «Η μόνη λύση, έτσι όπως είναι τώρα το επαρχιακό οδικό δίκτυο, προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση στα όρια ταχύτητας κ.λ.π., είναι οι κάμερες»

 «Έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε μια αυξητική τάση κάθε χρόνο; Την έχουμε; Καλώς να έρχονται. Τότε λοιπόν να ξεκινήσουν από χθες τις μελέτες έτσι ούτως ώστε να βρεθούν παράλληλοι δρόμοι»

«Περιμένω να ακούσω μια μελέτη, ένα σχέδιο για τα επόμενα 20 χρόνια του νησιού. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι υπάρχει μια στασιμότητα σε όλα, όπως και σε άλλες υποδομές, βιολογικοί, ηλεκτροφωτισμός, νερό… Σε όλα αυτά δεν είναι πίσω το νησί;»

«Η εικόνα της πόλης δεν είναι πλέον για γέλια, είναι μόνο για κλάματα. Είναι τραγική η κατάσταση.  Οι παραβάσεις - παρατυπίες που γίνονται στην πόλη της Κω… Μέσα στην πόλη της Κω δεν υπάρχει μία σήμανση, ως απ’ αυτές που τις λίγες που υπάρχουν, που να μην παραβιάζεται και από ένα όχημα. Είναι σίγουρο ότι δεν χωράμε»

«Δεν νομίζω ότι, τα τελευταία χρόνια έχουμε ευχαριστημένους επισκέπτες. Δεν νομίζω ότι η εικόνα αυτή αρμόζει στον τρίτο - τέταρτο τουριστικό προορισμό της Ελλάδας»

«Κάθε χρόνο το νησί επιβαρύνεται με νέες κλίνες, άρα, περισσότεροι επισκέπτες. Μπορεί λοιπόν να κάνουν σημειωτόν οι υποδομές; Εκεί είναι το πρόβλημα»

Για ακόμα μια φορά, ο πρόεδρος του Σωματείου Οδηγών Τουριστικών Λεωφορείων Αντώνης Γκιντιζές μιλά στον «Σ» για το οδικό μας δίκτυο, αλλά και για τις λοιπές υποδομές του νησιού μας. «Θα έλεγα όχι μόνο το επαρχιακό δίκτυο, αλλά και όλες οι υπόλοιπες υποδομές του νησιού είναι σε κατάσταση τραγική» δηλώνει, επισημαίνοντας πως, το επαρχιακό οδικό δίκτυο κάθε χρόνο μας δείχνει την ακαταλληλότητά του. Θεωρεί πως, το όριο ταχύτητας των 50 χλμ. δεν περιορίζει τα ατυχήματα διότι, με την επιβράδυνση των επαγγελματικών οχημάτων, τα οποία δύναται να ελεγχθούν, υποχρεώνονται οι πολίτες να κάνουν προσπεράσεις πατώντας τις διπλές λωρίδες, δηλαδή, να κάνουν παραβάσεις. «Αυτό από μόνο του μας δείχνει την εικόνα ότι το επαρχιακό οδικό δίκτυο πλέον ξεπερνιέται σιγά σιγά, διότι αυξάνονται τα οχήματα» δηλώνει χαρακτηριστικά. «Θα πρέπει οι έχοντες την ευθύνη του νησιού να καταλήξουν κάποια στιγμή για πόσους θα δεχόμαστε ως επισκέπτες» τονίζει, σημειώνοντας πως, περιμένει να ακούσει μια μελέτη, ένα σχέδιο για τα επόμενα 20 χρόνια του νησιού γενικότερα για τις υποδομές του όπως είναι οι  βιολογικοί, ο ηλεκτροφωτισμός, το νερό κ.λ.π. Όσο για την εικόνα της πόλης, σχετικά με την κίνηση των οχημάτων, δηλώνει πως «είναι μόνο για κλάματα» χαρακτηρίζοντας  τραγική την κατάσταση. 

Εκτιμά δε, πως, για να υπάρξει συμμόρφωση στα όρια ταχύτητας μόνη λύση είναι οι κάμερες, ενώ δίνει έμφαση στους κυκλοφοριακούς κόμβους, αφού σε κάποια σημεία, όπως λ.χ. στο Μαρμάρι (ψητοπωλείο Πάχου) όπου συναντιόνται 6 ρεύματα διέλευσης οχημάτων, οι συνθήκες εκεί είναι τριτοκοσμικές, όπως και η έξοδος στο Τιγκάκι, όπως και οι κύκλοι του αεροδρομίου που είναι ακόμα θεοσκότεινοι.

Τέλος, δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο αίτημα του Σωματείου για μονοδρόμηση του δρόμου Κω – Ζιά και Ζιά – Μινιέρα. «Ούτε αυτό το καθόλα δίκαιο αίτημα θα εφαρμοστεί, διότι δημιουργεί δυσαρεστημένους ψηφοφόρους. Λυπάμαι που το λέω έτσι. Λυπάμαι για την κατάσταση του νησιού. Λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι» καταλήγει.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Γκιντιζέ, παρόλο που τα έχουμε ξαναπεί, το θέμα είναι για ακόμα μια φορά στην επικαιρότητα. Πείτε μου, σε ποια κατάσταση βρίσκεται το επαρχιακό μας δίκτυο, καλοκαίρι 2024;

Α.Γ.: Θα έλεγα όχι μόνο το επαρχιακό δίκτυο, αλλά και όλες οι υπόλοιπες υποδομές του νησιού είναι σε κατάσταση τραγική. Να απαντήσω όμως για το επαρχιακό οδικό δίκτυο, ένα επαρχιακό οδικό δίκτυο το οποίο κάθε χρόνο μας δείχνει την ακαταλληλότητά του. Αν είναι κανείς επαγγελματίας μπορεί να καταλαβαίνει τους κινδύνους που εγκυμονούν κατά την θερινή περίοδο.
Πρόσφατα, πέρσι αν θυμάμαι καλά, πήραν μια απόφαση, το ανώτατο όριο στο μεγαλύτερο τμήμα του να είναι 50 χλμ. Πίστευαν οι αρμόδιοι ότι με αυτό τον τρόπο θα περιορίσουν τα ατυχήματα. Θεωρώ πως αυτό δεν αποδίδει, ακόμα περισσότερο επικίνδυνο το κάνει μιας και ορισμένα οχήματα μπορούν, αν θέλετε, να προσαρμοστούν στα όρια ταχύτητος και αυτά είναι οι επαγγελματίες οι οποίοι μέσω του ταχογράφου μπορούν να ελέγχονται και για 30 μέρες πίσω.
Όλοι οι υπόλοιποι, νιώθοντας ότι αυτά τα οχήματα πλέον δυσχεραίνουν, επιβραδύνουν τον προορισμό τους, υποχρεώνονται να κάνουν προσπεράσεις πατώντας τις διπλές λωρίδες. Υποχρεώνονται οι πολίτες να κάνουν παραβάσεις. Αυτό, λοιπόν, από μόνο του μας δείχνει την εικόνα ότι το επαρχιακό οδικό δίκτυο πλέον ξεπερνιέται σιγά σιγά, διότι αυξάνονται τα οχήματα. Κάθε χρόνο φαίνεται ότι το νησί θα δέχεται περισσότερους επισκέπτες, άρα και περισσότερους να χρησιμοποιούν το επαρχιακό δίκτυο. Κάθε είδους όχημα από τρακτεροειδές όπως είναι οι γουρούνες μέχρι πάρα πολύ γρήγορα αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας, όλα αυτά μαζί στον ίδιο δρόμο.
Ερ: Έτσι ακριβώς. Από ποδήλατα μέχρι βαρέα οχήματα και μάλιστα οχήματα που μεταφέρουν εύφλεκτα υλικά, είναι όλα στον ίδιο δρόμο. Κύριε Γκιντιζέ, ο κύριος Λυμπερόπουλος, ο διευθυντής των τεχνικών υπηρεσιών της περιφέρειάς μας, δεν στάθηκε μόνο εκεί. Είπε ότι και τα 50 χλμ που έχουν οριστεί είναι πολλά σε σχέση με το κακό οδικό μας δίκτυο. Δηλαδή έγινε παραδοχή πλέον ότι το δίκτυο μας έχει τα χάλια του.
Α.Γ..: Έχει κορεστεί.
Ερ: Εσείς, σαν επαγγελματίες που κινείτε τον τουρισμό 6 - 7 μήνες το χρόνο, πείτε μου, πόσο εφικτή είναι η τήρηση των 50 χλμ; Τι σας δημιουργεί αυτή η μικρή ομολογουμένως ταχύτητα;

Α.Γ.:  Κοιτάξτε, θα πρέπει γρήγορα να απαντηθεί αυτό. Εμείς είμαστε ένας κλάδος ο οποίος σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, 6 μήνες, είμαστε υποχρεωμένοι να μεταφέρουμε ένα μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Αυτό από μόνο του δίνει την απάντηση του πόσο πιεζόμαστε ως κλάδος. Θεωρούμε ότι τα 50 χλμ δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά, δεν θέλω να επικεντρώσω και εκεί. 50, 50, 40, 40 ό,τι αποφασίσουν. Το θέμα είναι ότι το επαρχιακό δίκτυο έχει ξεπεραστεί ως υποδομή. Θα πρέπει οι έχοντες την ευθύνη του νησιού να καταλήξουν κάποια στιγμή για πόσους θα δεχόμαστε ως επισκέπτες. Έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε μια αυξητική τάση κάθε χρόνο; Την έχουμε; Καλώς να έρχονται.
Τότε λοιπόν να ξεκινήσουν από χθες τις μελέτες έτσι ούτως ώστε να βρεθούν παράλληλοι δρόμοι. Ο δρόμος εκεί προς τα «Φωκάλια», ένας δρόμος ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργεί εκτονωτικά αν ήταν σε κάποια κατάσταση εφικτή. Εκεί ο κάθε ιδιώτης κλείνει το δρόμο, το μονοπάτι που υπάρχει. Λέω για την περιοχή από το «πηγάδι» που λέμε μέχρι και το Τιγκάκι. Είναι ένας μονόδρομος διπλής κατεύθυνσης, ένας δρόμος 3 - 4 μέτρων φάρδος διπλής κατεύθυνσης, όπου κινούνται ποδήλατα, μηχανάκια, λεωφορεία, εργαζόμενοι επισκέπτες… Πότε θα μεριμνήσουμε για όλους αυτούς τους δρόμους; Πότε; Περιμένω κι εγώ να ακούσω μια μελέτη, ένα σχέδιο για τα επόμενα 20 χρόνια του νησιού. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι υπάρχει μια στασιμότητα σε όλα αυτά, όπως και σε άλλες υποδομές, ξαναλέω, του νησιού, όπως οι  βιολογικοί, ο ηλεκτροφωτισμός… Σε όλα αυτά δεν είναι πίσω το νησί;
Ερ: Πέραν όλων αυτών, κατά κοινή ομολογία, η εικόνα της πόλης, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες είναι για γέλια και για κλάματα. Δεν υπάρχει πεζοδρόμιο που να μην έχει καταληφθεί από αυτοκίνητα. Όλες οι υπηρεσίες βρίσκονται μέσα στην πόλη…
Α.Γ.: Πολύ φοβάμαι, και θα σας διορθώσω, πως η εικόνα της πόλης δεν είναι πλέον για γέλια, είναι μόνο για κλάματα. Eίναι τραγική η κατάσταση.  Οι παραβάσεις - παρατυπίες που γίνονται στην πόλη της Κω… Μέσα στην πόλη της Κω δεν υπάρχει μία σήμανση, ως απ’ αυτές που τις λίγες που υπάρχουν, που να μην παραβιάζεται και από ένα όχημα. Είναι σίγουρο ότι δεν χωράμε. Κάποια στιγμή πρέπει όσοι έχουν τον σχεδιασμό ή την ευθύνη όλης αυτής της κατάστασης, να καθίσουν, να στρωθούν και να εξηγήσουν και στον κόσμο τι ακριβώς κάνουν. Δεν μπορεί κάθε χρόνο να λέμε δεχτήκαμε παραπάνω, δεχτήκαμε περισσότερους. Ε και;  Ευχαριστημένους στο τέλος επισκέπτες είχαμε ή δυσαρεστημένους; Δεν νομίζω ότι, τα τελευταία χρόνια έχουμε ευχαριστημένους επισκέπτες. Δεν νομίζω ότι η εικόνα αυτή αρμόζει στον τρίτο - τέταρτο τουριστικό προορισμό της Ελλάδας.
Ερ: Το θέμα δεν είναι μόνο οι επισκέπτες, είναι πόσο και οι μόνιμοι κάτοικοι απολαμβάνουν  να ζουν σ’ αυτόν τον τόπο.
Α.Γ.: Εννοείται και οι μόνιμοι κάτοικοι, η ασφάλεια των κατοίκων, βεβαίως.  
Ερ: Κύριε Γκιντιζέ, χαριτολογώντας είπα ότι με αυτά τα 50 χλμ, τα οποία ελάχιστοι τηρούν, εάν στηθούν οι άνθρωποι της τροχαίας σε κάποια σημεία του επαρχιακού, από τα πρόστιμα που θα εισπράττουν μέσα σε ένα χρόνο θα έχουμε εξοφλήσει το χρέος και στους δανειστές… Πέρα από το γεγονός πως υπάρχουν κι αυτές οι περιβόητες αριστερές στροφές για τις οποίες ουδείς δίνει λύση.
Α.Γ.: Αυτό είναι αλήθεια. Να σας πω ότι η μόνη λύση, έτσι όπως είναι τώρα το επαρχιακό οδικό δίκτυο, προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση στα όρια ταχύτητας κ.λ.π., είναι οι κάμερες. Μόνον με κάμερες θα μπορεί να επιβληθεί γιατί κακά τα ψέματα, όσους αστυνομικούς και τροχονόμους και να βάλουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να τηρηθεί το όριο. Είναι η παιδεία μας τέτοια και ξεκινάω από εμάς και καταλήγω στους ερασιτέχνες, οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία κάνουμε την παράβαση. Αλλά για τι πράγμα μιλάμε; Για ένα ξεπερασμένο οδικό δίκτυο.  Από τη στιγμή που δεν είναι ταχείας κυκλοφορίας, θεωρείται επαρχιακό δίκτυο, με αποτέλεσμα να υποχρεώνονται οι τεχνικές υπηρεσίες να βάζουν διαχωριστική διπλή λωρίδα και δεξιά και αριστερά να υπάρχουν οικονομικές δραστηριότητες, βλέπετε μαγαζιά, επιχειρήσεις κ.λ.π. και δεν υπάρχει η δυνατότητα αναστροφής. Δηλαδή, αν κανείς από τη δεξιά λωρίδα ανεβαίνοντας θέλει σε σταματήσει σε ένα βενζινάδικο, το πιο απλό σας λέω, και  να πάει αριστερά, θα πρέπει να φτάσει στο Ζηπάρι για να κάνει αναστροφή, να γυρίσει στην πόλη, να βάλει βενζίνη. Αυτό σημαίνει διπλή λωρίδα. Σημαίνει νοητός τοίχος. Δεν μπορεί κανείς να περάσει από πάνω του. Κι όμως αυτό γίνεται όλο το καλοκαίρι.
Ερ: Και όχι μόνο το καλοκαίρι. Όλο το χρόνο. Προσωπικά, παρανομώ καθημερινά για να πάω σπίτι μου
Α.Γ.: Ξέρουν ότι είναι ξεπερασμένο. Άρα, τι ζητάνε κατανόηση από τον κόσμο; Αφού οι ίδιοι που το έχουν οριοθετήσει έτσι και σχεδιάσει έτσι, γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί όλο αυτό. Άρα για τι πράγμα μιλάμε; Να βγούμε, λοιπόν, και να πούμε ότι το επαρχιακό δίκτυο δεν επαρκεί. Όπως και ο βιολογικός, όπως και ο ηλεκτροφωτισμός, όπως και το νερό, δεν επαρκούν. Να πω και κάτι άλλο. Η Fraport κάθε χρόνο θα τους φέρνει και 500.000 κόσμο παραπάνω. Αποσκοπεί στο κέρδος που είναι οι προσγειώσεις των αεροσκαφών. Εκείνοι οι έχοντες την ευθύνη του νησιού, τι ακριβώς σχεδιάζουν; Να βγουν να πουν στον κόσμο ότι, ξέρετε, στα δυο εκατομμύρια επισκέπτες θα πούμε στοπ.
Ερ: Όπως γνωρίζετε, έχει ξεκινήσει ένα «κίνημα» να το πω έτσι, σε μεγάλους τουριστικούς προορισμούς τόσο εντός όσο και εκτός, που λένε στοπ στον τουρισμό, όπως έχει εξελιχθεί.
Α.Γ.: Κοιτάξτε, γιατί δεν θέλει πολύ να μας κατηγορήσουν ότι είμαστε άνθρωποι οι οποίοι δεν θέλουν την ανάπτυξη και την επισκεψιμότητα του νησιού. Προς Θεού, άλλωστε αυτή τη δουλειά κάνουμε. Είναι συνυφασμένη η δουλειά μας με ευχαριστημένους επισκέπτες. Αυτή είναι η δουλειά μας. Το θέμα είναι να φέρεις κάποια στιγμή τόσους όσους θα μπορείς να τους αφήσεις ευχαριστημένους.  Έχουν πέσει οι τράπεζες με τις επιδοτήσεις. Επιδοτήσεις των επιδοτήσεων. Κάθε χρόνο δεκάδες κλίνες. Αυτά που έχουν δεν γεμίζουν. Επιδοτήσεις για επεκτάσεις κάνουν. Τι θα μπει εκεί μέσα δεν ξέρω. Άρα λοιπόν, κάθε χρόνο το νησί επιβαρύνεται με νέες κλίνες, άρα, περισσότεροι επισκέπτες. Μπορεί λοιπόν να κάνουν σημειωτόν οι υποδομές; Εκεί είναι το πρόβλημα

Ερ: Αναφέρατε τη «μαγική» λέξη,  ανάπτυξη. Ανάπτυξη είναι να έρχονται εκατομμύρια κόσμου στο νησί και σε λίγα χρόνια να μην έχουμε νερό, τα λύματα να βγαίνουν στη θάλασσα, τα σκουπίδια να κάνουν περιοδεία σε όλο το νησί; Αυτό είναι ανάπτυξη;
Α.Γ.: Όχι βέβαια. Αυτό είναι η κακομοιριά.
Ερ: Και για να κλείσουμε, θα αναφέρω κάτι που εσείς το γνωρίζετε πολύ καλά. Τους κόμβους. Ειλικρινά, όταν άκουσα ότι η περιφέρεια  θα σχεδιάσει κάποια στιγμή να φτιάξει κόμβους, δεν ήξερα και εδώ αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Θυμάστε πριν από πολλά χρόνια, επί επαρχίας Μαρίας Κυπραίου  που σχεδιάζονταν κόμβοι με τον συγκοινωνιολόγο Γιάννη Χρυσουλάκη.  Τι έγιναν αυτά τα σχέδια τόσα χρόνια; Κι ερχόμαστε τώρα, τόσα χρόνια μετά,  να πούμε ότι, θα φτιάξουμε κόμβους…
Α.Γ.:  Έχετε απόλυτο δίκιο γιατί θυμάμαι ότι τότε καλύπτατε τα ρεπορτάζ τότε που ενημερωνόμασταν από την κυρία Κυπραίου και τον κύριο Χρυσουλάκη για τους κόμβους.  Τα θυμάμαι πολύ καλά. Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια και αυτά θα έπρεπε ήδη να είναι στη θέση τους, να έχουν ολοκληρωθεί ως έργα. Να πω εδώ ότι αυτό στο Μαρμάρι είναι άκρως επικίνδυνο. Έπρεπε εδώ και χρόνια εκεί στο ψητοπωλείο του Πάχου, όπου συναντιόνται 6 ρεύματα διέλευσης οχημάτων κ.λ.π.,  να έχει γίνει κόμβος. Οι συνθήκες εκεί είναι τριτοκοσμικές, όπως και η έξοδος στο Τιγκάκι, όπως και οι κύκλοι του αεροδρομίου που είναι ακόμα θεοσκότεινοι. Τι να πω; Συζητώντας τα μελαγχολεί κανείς. Δεν ξέρω με τι ρυθμούς πρέπει αυτό το νησί να αναπτύσσεται. Από την άλλη, είναι ο τρίτος τέταρτος προορισμός, το διαφημίζουμε συνέχεια… Εμείς βάλαμε το θέμα με τους κόμβους στην αρχή της σεζόν στην έπαρχο, την κυρία Σβύνου. Της είπαμε ότι υπάρχει πρόβλημα.  Δεν το γνώριζε, ζήτησε χρόνο να ενημερωθεί.
Τι να πω; Άλλοι έχουν το γενικότερο πρόσταγμα, αυτοί πρέπει να απαντούν σε όλους αυτούς τους προβληματισμούς. Εδώ ζητήσαμε ως κλάδος τη μονοδρόμηση του δρόμου Κω – Ζιά και Ζιά – Μινιέρα για να ξέρουμε τέλος πάντων ότι ανεβαίνουν  αυτά τα οχήματα και δεν κατεβαίνουν ανυποψίαστοι επισκέπτες οδηγοί. Ούτε αυτό το καθόλα δίκαιο αίτημα θα εφαρμοστεί, διότι δημιουργεί δυσαρεστημένους ψηφοφόρους. Λυπάμαι που το λέω έτσι. Λυπάμαι για την κατάσταση του νησιού. Λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ