Γιάτι, Χάρε, αγληγορείς (βιάζεσαι) και θέλτς να παίρτς το ψ̌όπο μ’;
Σ’ αβούτ’ (αυτόν) τον κόσμον που όλ’ ζούν’ γιάμ’ (μήπως) ’κ’ (ουκί - δεν) έχω εγώ τόπον;
Απόσπασμα από το Παραδοσιακό μοιρολόι του Χρύσανθου Θεοδωρίδη.
Ένα ερωτηματικό που πλανάται, κάθε φορά που ο Θεός αποφασίζει να πάρει κοντά του έναν νέο άνθρωπο.
Καλό Παράδεισο να έχεις Κώστα.
Δύναμη και κουράγιο στους συγγενείς σε αυτές τις δύσκολες ώρες.
