Με τίτλο του κειμένου του «Που πάει η κοινωνία μας;» όπου πήγαινε πάντα. «Η αδιαφάνεια διαχρονικό φαινόμενο » στην ουσία και ενδεχόμενα άθελα του, τους βάζει όλους σε ένα τσουβάλι. Και μάλιστα διαχρονικά!
Το «διαχρονικό φαινόμενο» είναι ακριβώς η ίδια ρύση με αυτούς που προσπαθώντας να καλύψουν τα δικά τους λάθη και τις παραλείψεις όπως π.χ. στο νοσοκομείο αναφέρουν ότι τα προβλήματα είναι διαχρονικά, λες και αυτοί δεν είναι υπεύθυνοι που δεν τα διόρθωσαν.
Είναι ακριβώς το ίδιο με το «όλοι μαζί τα φάγαμε» που εκστόμισε ανοήτως ο Πάγκαλος για να αποσείσει τις δικές του ευθύνες, μη αναγνωρίζοντας ότι χιλιάδες και εκατομμύρια είναι αυτοί που δεν τα έφαγαν, που μεταξύ αυτών είναι και πολιτικοί και κυρίως, γιατί αυτό ήθελε, να απαλλάξει από τις ευθύνες τους ηγέτες βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι και τον λαουτζίκο.
Δεν πήγαιναν πάντα οι κοινωνίες όπου πάνε σήμερα! Υπάρχουν εποχές όπου οι κοινωνίες μεγαλούργησαν. Που σήκωσαν σταυρούς πάνω από το μπόι τους. Που δημιούργησαν μαρίνες και στάδια και άλλαξαν καζέρμες και κρητικά.
Διαβάζουμε την εβδομαδιαία πολιτική και κοινωνική επισκόπηση του φίλου Γιάννη στον «ΣΤΑΘΜΟ» που όντως θέτει προβληματισμούς και απόψεις σε μια κοινωνία που ελάχιστα προβληματίζεται και από αυτόν περιμέναμε άλλα.
Η «διαχρονικότητα της αδιαφάνειας» δεν μας ενδιαφέρει. Αντίθετα μας ενδιαφέρει η σημερινή αδιαφάνεια. Και εάν υπάρχει θα πρέπει να ειπωθούν γεγονότα που θα την αποκαλύψουν και προτάσεις που θα διορθώσουν την κοινωνία μας.
«Η κοινωνία πάει όπου πήγαινε πάντα» δεν μπορεί να είναι διαπίστωση που στην ουσία απαλλάσσει τους σημερινούς. Πρώτον, δεν πήγαινε πάντα όπως σήμερα και δεύτερον, εάν πήγαινε δεν ενδιαφέρει κανέναν αφού είναι παρελθόν. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το σήμερα και το αύριο και αυτήν την απάντηση περιμένουμε ώστε εάν μπορούμε να την φτιάξουμε.
Γνωρίζουμε ότι ο φίλος Γιάννης μπορεί να συμβάλει με την ορθολογική κρίση του στο να απαντηθούν οι αιτίες της σημερινής κατάστασης που πρέπει να εξαλειφθούν ώστε η κοινωνία μας να αναδείξει τις πραγματικές αρετές της.
Κ. Καϊσερλης».
Η απάντηση του Γιάννη Κιάρη
Για το νέο βαρύγδουπο μάθημα «η δημοσιογραφία οφείλει…»
Φιλική (πάντα με αγάπη και σεβασμό προς τον αγαπητό πρ. Δήμαρχο) απάντηση Γ. Κιάρη (για να μην το κάνουμε σίριαλ).
Το ζήτημα της αδιαφάνειας το έθεσε ο Όμιλος. Οι δημοσιογράφοι, ο Σταθμός, η AgeaNews, όπως και τα υπόλοιπα μέσα θεωρούμε, φιλοξενούν όχι μόνο τα δελτία και τις θέσεις του Ομίλου σε περίοπτη θέση, αλλά και όποιου πολίτη, επώνυμα ή ανώνυμα (για το φόβο της εξουσίας) κάνει οποιαδήποτε καταγγελία περί αδιαφάνειας, αδικίας κλπ.
Δεν καταλαβαίνουμε προς τι το νέο βαρύγδουπο μάθημα «η δημοσιογραφία οφείλει…»
Από κει και πέρα, ΑΠΟΨΗ μας και δεν αλλάζει, είναι ότι ο δήμος Κω και οι δήμοι λειτουργούσαν και λειτουργούν με αδιαφάνεια διότι τους επιτρέπει το σύστημα αλληλοεξάρτησης κεντρικής και τοπικής εξουσίας. Επομένως, διαφωνούμε κάθετα με τον Όμιλο όταν διαπιστώνει… «το σπουδαιότερο οι πολίτες εξαιτίας του ελλείμματος ενημέρωσης για την συνολική λειτουργία του Δήμου καταφεύγουν σε ατομικές παρεμβάσεις επίλυσης των προβλημάτων τους μετατρέποντας την υποχρέωση σε ρουσφέτι».
Δεν είναι θέμα καμιάς ενημέρωσης στην εποχή του internet (που έχει και η τελευταία γιαγιά στο χωριό), αλλά σκόπιμης διαχρονικής πολυνομίας, γραφειοκρατίας και… ξεχαρβαλώματος των υπηρεσιών, που δεν μπορεί -όπως τονίζουμε- ακόμα και ο πλέον εγγράμματος να τα βγάλει πέρα μόνος του με τις υπηρεσίες για να λύσει το όποιο αίτημά του και έτσι καταλήγει σε κάποιον αιρετό.
Όπως και ότι το ίδιο το σύστημα προάγει την αδιαφάνεια υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, των βασικών χρηματοδοτών κάθε προεκλογικής καμπάνιας (στις τοπικές κοινωνίες αλλά και πανελλαδικά είναι γνωστά πλέον όλα τα ονόματα με διευθύνσεις, λίστες… κλπ) και το εμπόριο ψήφων, που επιδίδονται και οι κυβερνήσεις και οι τοπικές αυτοδιοικήσεις, διαχρονικά.
Σε αυτά δεν αλλάζουμε ούτε κόμμα, ούτε τελεία γιατί είναι γνωστά τοις πάσι.
Και δεν έχει να κάνει με την γνωστή μεγάλη ιστορία του Κώστα Καΐσερλη, όπως και όλων των πρώην δημάρχων, με τα έργα, την προσφορά, την προσωπικότητα, τα ηγετικά χαρακτηριστικά κλπ.
Όταν είναι να τιμηθούν (και όπως είχαμε γράψει θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει, εδώ και καιρό) σίγουρα έχουν καταγραφεί με μεγάλα γράμματα στα πολλά συν τους, όσα έγιναν. Όπως και στα πλην, όσα θα μπορούσαν να είχαν γίνει και δεν έγιναν… λόγω ασυνεννοησίας, ίντριγκας, φαγωμάρας, διαπλοκής ή εξαρτήσεων με την κεντρική εξουσία κλπ.
Η δε ατάκα του Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε» (που έχει πολλαπλές ερμηνείες) αντιστρέφεται ως ερώτημα προς τον Όμιλο «μαζί τους στηρίξαμε όλοι» κεντρικούς και τοπικούς; (Δεν νομίζουμε…).
Γιατί μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης, όπως και εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…
Καλή σαρακοστή.
