Την απόφαση για συμμετοχή στην πανελλαδική απεργία της 28ης Φεβρουαρίου 2024 αποφάσισε το Εργατικό Κέντρο Βόρειας Δωδεκανήσου, μετά από σύσκεψη με τοπικά σωματεία και συλλόγους στις 31 Ιανουαρίου 2024. Μιλώντας στον «Σ» η πρόεδρος του Ε.Κ. Ιωάννα Λάμπρου, εξηγεί γιατί επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία, μιλά για τα αιτήματα του κλάδου, όπως η ακρίβεια, οι αυξήσεις στους μισθούς, για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι, «τώρα είμαστε στην επιβίωση, δεν είμαστε στο να ζήσουμε. Όλοι προσπαθούμε να επιβιώσουμε» όπως λέει χαρακτηριστικά. Αναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως και το νόμο Βρούτση, Αχτσιόγλου, ενώ απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τον τουρισμό και τους εργαζόμενους, επισημαίνει πως, ενώ κάθε χρόνο ο τουρισμός σπάει το ρεκόρ, οι εργαζόμενοι στον κλάδο έρχονται αντιμέτωποι με χαμηλούς μισθούς και άσχημες συνθήκες εργασίας. «Καλούμε τους εργαζομένους, ανέργους τώρα, να συμμετάσχουν στην απεργία και να προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται δυναμικά να μπούμε στη σεζόν, να διεκδικήσουμε πραγματικά δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι φυσιολογικό» δηλώνει. Δεν παραλείπει δε, να αναφερθεί και στο επίδομα ανεργίας, λέγοντας πως, πρέπει να διαρκεί όσο διαρκεί και η ανεργία, γιατί τα χρήματα αυτά είναι χρήματα των εργαζόμενων.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κυρία Λάμπρου, γιατί επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία για την απεργία;
Ι.Λ.: Κατ’ αρχάς να πούμε ότι στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη. Ένα ζήτημα που συζητήσαμε οι ομοσπονδίες, τα σωματεία, τα συνδικάτα που έχουν πάρει απόφαση. Ένα ζήτημα ήταν αυτό και το βασικό είναι να βάλουμε στοπ στην ακρίβεια με συγκεκριμένα αιτήματα και διεκδικήσεις που αφορούν, αλλά κι επειδή τώρα δυσκολευόμαστε να τα βγάλουμε πέρα με λογαριασμούς ρεύματος, τώρα θέλουμε αυξήσεις στους μισθούς, τώρα είναι που χτυπάει η ακρίβεια τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, άρα τώρα πρέπει, λέμε, οι εργαζόμενοι να παλέψουν και να διεκδικήσουν πραγματικά αυτά που θα τους δώσουν την δυνατότητα αυτοί και οι οικογένειές τους να μπορούν να ζήσουν. Γιατί τώρα είμαστε στην επιβίωση, δεν είμαστε στο να ζήσουμε. Όλοι προσπαθούμε να επιβιώσουμε.
Ερ: Ένα βασικό, λοιπόν, αίτημα, είναι το θέμα της ακρίβειας και πώς αυτή θα αντιμετωπιστεί. Άλλα αιτήματα;
Ι.Λ.: Είναι οι αυξήσεις στους μισθούς. Άλλο αίτημα έχει να κάνει με την κατάργηση των έμμεσων φόρων, που αυτό θα είναι μια ανακούφιση σε ότι αφορά τις τσέπες μας, να μειωθούν οι τιμές της ενέργειας, υπάρχουν δυνατότητες. Ακούμε την κυβέρνηση από το πρωί μέχρι το βράδυ να μας λέει ότι δεν υπάρχουν χρήματα, ενώ από την άλλη βλέπουμε με στοιχεία του 2023 ότι 500 εταιρείες έχουν κερδίσει πάνω από 25 δισ. ευρώ, άρα χρήματα υπάρχουν. Μας λέει ότι δεν έχουμε χρήματα, αλλά δίνει 8 δις για να πάρει τα Rafale και μάλιστα όχι εξυπηρετώντας τις ανάγκες της χώρας μας, αλλά όπως και οι ίδιοι λένε, τους αμερικανικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, βλέπε Μέση Ανατολή. Ετοιμαζόμαστε να στείλουμε και πλοίο στην Ερυθρά Θάλασσα εξασφαλίζοντας τα συμφέροντα των εφοπλιστών εκεί, γιατί τα δικά τους συμφέροντα είναι σε αυτή την περιοχή και με το γενικότερο κουβάρι που έχει εξελιχθεί. Από τη μια λοιπόν βλέπουμε ότι υπάρχουν λεφτά για να δίνονται από δω κι από κει, αλλά από την άλλη για τις ανάγκες μας δεν υπάρχει σάλιο. Έτσι μας λένε εδώ και κάποια χρόνια.
Βέβαια, δεν είμαστε όπως ήμασταν πριν πέντε χρόνια. Η ακρίβεια καλπάζει. Το βλέπετε ότι όλα έχουν πάει στο Θεό, ε, δεν μπορούμε κάτω από αυτές τις συνθήκες να περιμένουμε πότε και αν η κυβέρνηση λέει ότι θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό πολύ πίσω από τις ανάγκες και μάλιστα με έναν απαράδεκτο νόμο Βρούτση, Αχτσιόγλου, να είναι απόφαση του υπουργού εργασίας η αύξησή του. Εμείς λέμε ότι αυτό θα πρέπει να καταργηθεί, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις να γυρίσουνε στα χέρια των εργατών και να είναι δική τους υπόθεση το κατά πόσο θα ανέβει ο μισθός τους και τα δικαιώματά τους θα κερδηθούν. Εμείς ξέρουμε τις ανάγκες μας και εμείς βλέπουμε τις τσέπες μας, εμείς μπορούμε να παλέψουμε, να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να καταφέρουμε το καλύτερο δυνατό.
Ερ: Είναι γεγονός πως ακόμα και κύκλοι της κυβέρνησης παραδέχονται, άλλωστε το δείχνουν και στοιχεία, ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι πάρα πολύ οι πλούσιοι στη χώρα και αυξάνονται οι πάρα πολύ φτωχοί, δηλαδή, η ψαλίδα μεγαλώνει. Αναφέρατε πριν τις συλλογικές συμβάσεις και θέλω να έρθουμε και σε αυτό, με την ιδιότητά σας της αντιπροέδρου του Σωματείου των Ξενοδοχοϋπαλλήλων και των Σερβιτόρων. Η έναρξη της νέας τουριστικής περιόδου οσονούπω φτάνει. Ποια είναι η κατάσταση στην Κω; Έχουμε κάποιες ιδιαιτερότητες σε σχέση με κάποιες άλλες τουριστικές περιοχές ή είμαστε στο ίδιο καζάνι όλοι.
Ι.Λ.: Νομίζω στο ίδιο καζάνι είμαστε και αυτό που είπα πριν σε σχέση με τα κέρδη των επιχειρήσεων, για κοιτάξτε τώρα στον τουρισμό κερδοφόρα για άλλη μια χρονιά, σπάζοντας το ρεκόρ το ένα πίσω από το άλλο, κάθε χρόνο αυτά μας λένε τα στοιχεία τους. Πώς οι εργαζόμενοι στον κλάδο με τι μισθούς και με τις συνθήκες δουλειάς θα δουλέψουν, με την έλλειψη προσωπικού που συνεχίζει και δεν είναι ότι δεν βρίσκουν χέρια, λεφτά δεν δίνουμε και όταν λέμε λεφτά εννοούμε μισθούς και συνθήκες εργασίας που να μπορεί ο άλλος να πάει να δουλέψει σαν άνθρωπος και όχι σαν σκλάβος, γιατί πραγματικά αυτή είναι η κατάσταση στα ξενοδοχεία πλέον και είναι ένας λόγος που ένας κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του και το έχουμε ξανατονίσει. Ακούμε ότι η φετινή θα είναι άλλη μια χρονιά ρεκόρ σε ότι αφορά τις αφίξεις, βλέπουμε κάθε μέρα αρθρογραφία, η οποία λέει ότι θα υπάρχουν και πτήσεις, οι κρατήσεις πάνε καλά, αλλά απ’ την άλλη δεν γίνεται κουβέντα και λογικό είναι, για το τι ακριβώς αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και σε αυτό ερχόμαστε εμείς να απαντήσουμε και σαν σωματείο και καλούμε και τους εργαζομένους, ανέργους τώρα, να συμμετάσχουν στην απεργία και να προετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται δυναμικά να μπούμε στη σεζόν, να διεκδικήσουμε πραγματικά δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι φυσιολογικό.
Ερ: Υπάρχει στη σκέψη σας συνάντηση με τη νέα πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων, την κυρία Τριανταφυλλοπούλου;
Ι.Λ.: Είμαστε πάντα ανοιχτοί στις συναντήσεις. Ούτως ή άλλως αυτό που είπα και πριν ότι εμείς θα προετοιμαστούμε πηγαίνοντας προς τη σεζόν, θα καλέσουμε τους συναδέλφους μας σε ανοιχτές γενικές συνελεύσεις, να πάρουμε τις αποφάσεις μας, να δούμε πώς καλύτερα θα μπούμε και εμείς με το που θα ανοίξει η σεζόν και μέσα σε αυτά, θεωρώ ότι θα είναι και μια συνάντηση με την Ένωση Ξενοδόχων.
Ερ: Με το θέμα των επαναπροσλήψεων έχετε στοιχεία; Ήρθαν αρκετοί συνάδελφοί σας να καταθέσουν αίτηση;
Ι.Λ.: Σε σχέση με τον αριθμό των εργαζομένων, δεν είναι αρκετή, αλλά νομίζω ότι το σωματείο και γενικότερα οι εργαζόμενοι σταθερά όλο αυτό το χρόνο και κυρίως παλιοί εργαζόμενοι, ξέρουν ότι το δικαίωμα αυτό είναι κατάκτηση. Έχουν το κεφάλι τους ήσυχο σε ότι έχει σχέση με τη δουλειά τους και το δικαίωμά τους να ξαναπάνε πίσω. Γιατί ξέρετε, οι απολύσεις και στον κλάδο μας, παρόλο που υπάρχει έλλειψη προσωπικού, τις έχουμε ζήσει πολλές φορές και έχουμε βγάλει και καταγγελία πέρσι, αν θυμάστε, μέσα στο καλοκαίρι για απολύσεις μέσα στη σεζόν με τέτοια έλλειψη χεριών. Άρα, νομίζω ότι είμαστε σε ένα αρκετά καλό επίπεδο, αλλά να πούμε ότι θα πρέπει οι εργάζομαι το δικαίωμά τους αυτό να μην το αφήνουν πίσω και να το διεκδικούν.
Ερ: Τελευταία είδαμε μια επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Γιώργου Νικητιάδη για τη χρονική επέκταση του επιδόματος ανεργίας, το οποίο είναι μόλις 3 μήνες. Θα ήθελα ένα σχόλιο πάνω σε αυτό.
Ι.Λ.: Κοιτάξτε να δείτε. Ένας άλλος λόγος, λοιπόν, που εργαζόμενοι γυρνάν την πλάτη, είναι αυτό το κόψιμο του επιδόματος. Γιατί πραγματικά με 6 μήνες, νομίζω καταλαβαίνετε και εσείς ότι, δεν μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει ένα χρόνο. Το επίδομα ανεργίας να πούμε ότι πάνω από 80% του ΔΥΠΑ πλέον, πρώην ΟΑΕΔ, είναι λεφτά των εργαζομένων. Θα πρέπει να αποδοθούν στους ανέργους όταν είναι άνεργοι, δεν είναι δική μας επιλογή η ανεργία. Ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι είναι και κάτι αντίστοιχο, όχι σε ποσοστό, υπάρχουν και στην περιοχή μας λόγω της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού. Θα πρέπει, λοιπόν, αυτό πού το σωματείο και άλλα σωματεία βάζουν, χωρίς όρους και προϋποθέσεις η ανεργία για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία μας, γιατί αν αρχίζουμε να βάζουμε μήνες και μέτρα… Για να θυμηθούμε λίγο, δεν έχει περάσει πολύς καιρός, τι έγινε με την πανδημία; Πόσος κόσμος έμεινε εκτός και δεν επιβίωνε με τίποτα παρά με ψίχουλα της αναστολής. Άρα, είναι ένα καίριο αίτημα αυτό του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων για την επιδότηση ανεργίας, στη λογική αυτή ότι θα πρέπει τα λεφτά αυτά να αποδίδονται στους ανέργους, γιατί, όπως είπα και πριν, είναι λεφτά δικά τους. Τώρα ακούμε και τι θα γίνει σε συνέχεια με το επίδομα ανεργίας, ότι κάποια λεφτά θα πηγαίνουν σε τροφοκάρτες, κάποια λεφτά θα δίνονται σε χρήματα, δηλαδή, θα κάνουν κουμάντο με τα δικά μας τα λεφτά το τι ακριβώς θα τα κάνουμε. Και πείτε μου τώρα αν ένα ζευγάρι ξενοδοχοϋπαλλήλων παίρνει επίδομα ανεργίας, το εξαναγκάζεις να πάει να τα καταναλώσει, που μπορεί να έχει κι άλλες υποχρεώσεις στο σπίτι του και να θέλει να τις καλύψει.
Ερ: Μιας και αναφέρατε τη λέξη κάρτα, θα ήθελα τη θέση σας για την ψηφιακή κάρτα εργασίας, η οποία θα εφαρμοστεί, μπορεί και πιλοτικά, από το φετινό καλοκαίρι.
Ι.Λ.: Να σας φέρω την εμπειρία από κλάδους που έχει εφαρμοστεί, που οι εργαζόμενοι χτυπάνε κάρτα και συνεχίζουν και δουλεύουν. Άρα, το ζήτημα της κάρτας σαν εργαλείο, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να δουν κατά πόσο μπορούν να παλέψουν και να καλυτερεύσουν τα δικαιώματά τους. Έχει περάσει ο νόμος Γεωργιάδη με το 13ωρο… Στον κλάδο μας ξέρετε, υπάρχει και αυτό που λένε, αν θέλει κάποιος εργαζόμενος μπορεί να δουλέψει έκτη και έβδομη ημέρα. Άρα, αυτό που λείπει δεν νομίζω ότι είναι η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας, αλλά κατά πόσο οι εργαζόμενοι θα καταφέρουν να κάνουν πράξη τα αιτήματα και αυτό που είναι ανθρώπινο σήμερα, να δουλεύουνε με σταθερή εργασία, πενθήμερο, οκτάωρο, με τα ρεπό τους, με τις άδειές τους, με μισθό που να τους καλύπτει τις ανάγκες. Επίσης, οι έλεγχοι από την επιθεώρηση εργασίας που πλέον με τη μετατροπή της σε ανεξάρτητη αρχή έχει δυσκολέψει τον έλεγχο και το κατά πόσο μπορούν οι εργαζόμενοι να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους, αυτά που έχουν απομείνει, και βέβαια και τα άλλα που λέμε εμείς ότι με τη συμμετοχή και τον αγώνα μας μπορούμε να κατακτήσουμε.
Ερ: Και να κλείσουμε με το Λαϊκό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης, το οποίο ξεκίνησε πριν από 4 χρόνια. Θα ήθελα να μου πείτε πώς πηγαίνει;
Ι.Λ.: Πραγματικά το Λαϊκό Φροντιστήριο Αλληλεγγύης είναι μια απόφαση του Εργατικού Κέντρου, μια δράση στα πλαίσια της αλληλεγγύης που λέμε εμείς που θα πρέπει οι εργαζόμενοι να έχουμε μεταξύ μας, χωρίς βέβαια να παραγράφουμε και να αφήνουμε πίσω την πάλη μας για δημόσια δωρεάν παιδεία, αλλά έστω και με αυτό λέμε ότι κανένα παιδί δεν πρέπει να στερηθεί την γνώση, την προσπάθεια που θέλει να πετύχει στη ζωή του, να μορφωθεί, να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο, αν αυτό τώρα θα γίνει ιδιωτικό γιατί έχουμε και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τώρα, κατά πόσο δηλαδή αυτό θα χειροτερεύει τη θέση των παιδιών και κυρίως των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Η λειτουργία του συνεχίζει, έχουμε αρκετούς μαθητές και οι καθηγητές βέβαια έχουν παίξει ένα σημαντικό ρόλο που αφιλοκερδώς έρχονται και συμμετέχουν σε μια δράση από τις πολλές που το Εργατικό Κέντρο προσπαθεί να ανοίξει και εδώ στην περιοχή μας, ώστε πραγματικά να φανεί η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων.
Ερ: Κυρία Λάμπρου, ο επίλογος δικός σας.
Ι.Λ.: Η 28 του Φλεβάρη είναι μια ημέρα αγώνα. Οι φοιτητές βρίσκονται στο δρόμο ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, οι αγρότες βρίσκονται στο δρόμο, οι εργαζόμενοι είναι στο δρόμο… Θα πρέπει όλοι μας να το βάλουμε στόχο να μη αποδεχτούμε αυτή τη βαρβαρότητα. Η απεργία είναι μια ευκαιρία να δείξουμε ότι απέναντι σε αυτό εμείς λέμε όχι και θα παλέψουμε για καλύτερη ζωή και καλύτερα αύριο.
πηγη: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
