Κοινωνία Παρ 26 Ιαν 2024

«Το δημοτικό συμβούλιο για τα δεδομένα αυτά που υπάρχουν σήμερα και τις προκλήσεις που υπάρχουν, είναι ανεπαρκές»

«Πρέπει να αποδείξει το νέο επαρχιακό συμβούλιο, το άτυπο, δηλαδή οι εκλεγμένοι της περιφέρειας Κω – Νισύρου, ότι είναι ικανοί να διεκδικήσουν και να προωθήσουν θέματα που μας απασχολούν»

«Επιβιώνει η άποψη πλέον ότι πρέπει να λειτουργεί το περιφερειακό συμβούλιο ως επιχείρηση και μάλιστα επιχείρηση υποταγμένη και υποτελής στην εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό είναι τραγικό για την περιοχή μας»

«Σήμερα το τοπικό πολιτικό προσωπικό έχει χάσει τελείως τον προσανατολισμό του και την ιδεολογία του και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχει τον πρώτο λόγο στις τοπικές υποθέσεις, δυστυχώς ούτε καν τον τελευταίο»

«Όταν εκτίθεσαι στα κοινά του τόπου σου, πρέπει να είσαι έτοιμος για κριτική και καλοπροαίρετη και κακοπροαίρετη»

«Η κεντρική εξουσία θέλει να ελέγχει και να έχει εξαρτημένη την τοπική αυτοδιοίκηση. Και γι αυτό το λόγο δεν μπορεί η τοπική αυτοδιοίκηση αυτή τη στιγμή να ορθοποδήσει»

«Θεωρώ ότι αν δεν κατανοήσουν οι πολιτικά υπεύθυνοι ότι θα πρέπει να ενώσουν δυνάμεις για την αντιμετώπισή τους, τότε το μέλλον μόνο ευοίωνο δεν είναι. Το «μαζί» δίνει λύσεις, το «εγώ» μόνο προβλήματα».

 

Αφορμή για τη συνέντευξή μας με τον Νίκο Κανταρζή ήταν η επιστολή του προς δήμαρχο και έπαρχο. Ο κ. Κανταρζής αναλύει τους λόγους που τον ώθησαν σε αυτή την ενέργεια, μιλά για την πορεία του στην αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού, στις αλλαγές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των δήμων αλλά παράλληλα την ενίσχυση των περιφερειών, οι περισσότερες των οποίων λειτουργούν ως κράτος εν κράτει, εκφράζει την άποψή του για τη νέα διοίκηση του δήμου, για την πορεία της περιφέρειας και το τι περιμένει από τους νέους περιφερειακούς συμβούλους του νησιού μας, σχολιάζει τη δημιουργία του «Ομίλου», τον τρόπο που γίνονται τα δημόσια έργα και ποιοι κερδίζουν από αυτά, για να καταλήξει λέγοντας πως, θα είναι παρών και ενεργός στα κοινά.
 

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Κανταρζή, αφορμή της συνέντευξής μας είναι η ανοιχτή σας επιστολή προς δήμαρχο και έπαρχο. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να ενημερωθούν οι νεότεροι. Θυμίστε μου, λοιπόν, πότε εκλεχτήκατε για πρώτη φορά και σε ποιες θέσεις υπηρετήσατε;
Ν.Κ.: Η πρώτη εκλογή ήταν το 1990 με την παράταξη του Κώστα Καϊσερλη.
Υπηρέτησα σχεδόν στο σύνολο των θέσεων του δημοτικού συμβουλίου, ξεκινώντας από πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, αντιδήμαρχος υπεύθυνος Δημαρχιακής Επιτροπής, αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου που είναι και αυτό που θυμάμαι περισσότερο και θεωρώ ότι έγινε περισσότερη δουλειά, του Αθλητισμού, πρόεδρος στη μαρίνα, πρόεδρος στην Αστική Εταιρεία «Ιπποκράτης» και μέλος σε πολλά διοικητικά συμβούλια.
Ερ: Μου θυμίσατε πάρα πολλά πράγματα, τη συνεργασία που είχαμε εκείνα τα χρόνια που ήταν πραγματικά χρόνια πολύ παραγωγικά. Πώς βιώσατε αυτή την πορεία; Εννοώ με τις αλλαγές που έγιναν στην αυτοδιοίκηση και εάν τις κρίνετε θετικές ή αρνητικές

Ν.Κ.: Είναι αλήθεια όταν εκτίθεσαι στα κοινά του τόπου σου, πρέπει να είσαι έτοιμος για κριτική και καλοπροαίρετη και κακοπροαίρετη. Κάνοντας ένα απολογισμό ειλικρινά σας λέω νοιώθω πολύ καλά με μένα, αλλά και με αυτούς που σχεδόν 33 ολόκληρα χρόνια με τίμησαν με την ψήφο τους. Και η μεγαλύτερη ανταμοιβή ξέρετε, μετά από 33 χρόνια, είναι να σε αποδέχεται ακόμα η τοπική κοινωνία για να νιώθεις καλά μαζί τους.
Ερ: Μάλιστα. Να μείνουμε λίγο στο θέμα των δήμων. Είναι γεγονός πως έχουν χάσει πολλές αρμοδιότητες και κατ' επέκταση και έσοδα,  όπως λ.χ. το τελευταίο με την παρακράτηση του 20% από τα τέλη παρεπιδημούντων. Εάν υποθέσουμε πως είχατε τη δυνατότητα κύριε Κανταρζή να νομοθετήσετε, γιατί την εμπειρία την έχετε από την αυτοδιοίκηση και γενικά από τη διοίκηση, ποιες θα ήταν οι πρώτες σας ενέργειες;
Ν.Κ.: Πολύ δύσκολη ερώτηση. Χρόνια τώρα το λέμε, το φωνάζει η αυτοδιοίκηση ότι είναι η πλησιέστερη στον πολίτη αρχή και πρέπει να ενισχυθεί και με πόρους και να αναλάβει αρμοδιότητες, όπως η πρωτοβάθμια υγεία, η πρωτοβάθμια εκπαίδευση, κ.λ.π.  Γενικά να έχει λόγο και ρόλο στην αναπτυξιακή πορεία του τόπου. Αυτό βέβαια το σκεπτικό ανέκαθεν είχε, και σήμερα ακόμα περισσότερο, έναν ισχυρό αντίπαλο, την κεντρική εξουσία, η οποία θέλει να ελέγχει και να έχει εξαρτημένη την τοπική αυτοδιοίκηση. Και γι αυτό το λόγο δεν μπορεί η τοπική αυτοδιοίκηση αυτή τη στιγμή να ορθοποδήσει.
Ερ: Οπότε, εύλογα προκύπτει το επόμενο ερώτημα. Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, πώς αιτιολογείται τη μη σθεναρή αντίδραση - αντίσταση των δημάρχων απέναντι στα όσα συμβαίνουν;
Ν.Κ.: Δυστυχώς, σήμερα το τοπικό πολιτικό προσωπικό έχει χάσει τελείως τον προσανατολισμό του και την ιδεολογία του και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχει τον πρώτο λόγο στις τοπικές υποθέσεις, δυστυχώς ούτε καν τον τελευταίο. Ελπίζω κάποια στιγμή να συσπειρωθεί μια ομάδα ικανών προσώπων και νέων ανθρώπων με όρεξη για δουλειά και άποψη για τα τεκταινόμενα, γιατί ο τόπος το έχει ανάγκη άμεσα.
Ερ: Με βάση αυτό που είπατε, η σύνθεση του νέου δημοτικού συμβουλίου δεν σας ικανοποιεί;
Ν.Κ.: Νομίζω ότι το δημοτικό συμβούλιο για τα δεδομένα αυτά που υπάρχουν σήμερα και τις προκλήσεις που υπάρχουν, είναι ανεπαρκές.
Ερ: Ας πάμε στην περιφέρεια. Ήσασταν περιφερειακός σύμβουλος. Αποκτήσατε και από κει τεράστια εμπειρία για το πώς λειτουργεί ο δεύτερος βαθμός αυτοδιοίκησης. Υιοθετείτε την αίσθηση που έχουμε ότι, ο περιφερειάρχης κάνει «περίπατο» ελλείψει σθεναρής αντιπολίτευσης και αν ναι, γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν υπάρχουν ικανά στελέχη των άλλων κομμάτων στην περιοχή μας;
Ν.Κ.: Η περιφερειακή αρχή σήμερα είναι άκρως ανεπαρκής για τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Όμως δυστυχώς, ελλείψει πολιτικού λόγου και σκέψης, αλλά και με την ύπαρξη μιας ιδιόρρυθμης και ιδιότυπης δικτατορίας του Τύπου, τον οποίο έχει φροντίσει ο κύριος περιφερειάρχης να τον έχει με το μέρος του στο πολύ πολύ μεγάλο ποσοστό, στην περιοχή αυτή επιβιώνει η άποψη πλέον ότι πρέπει να λειτουργεί το περιφερειακό συμβούλιο ως επιχείρηση και μάλιστα επιχείρηση υποταγμένη και υποτελής στην εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό είναι τραγικό για την περιοχή μας.
Ερ: Κύριε Κανταρζή, ποιος βαθμός αυτοδιοίκησης σας ελκύει περισσότερο και γιατί;

Ν.Κ.: Και οι δυο βαθμοί έχουν τεράστια σημασία για τον τόπο, φτάνει οι εκπρόσωποί τους να καταλαβαίνουν την κρισιμότητα και την ευθύνη που απορρέει από τη θέση τους.
Ερ: Δηλαδή, δεν σας ελκύει κάποιος ιδιαίτερα;

Ν.Κ.: Όχι. Νομίζω ότι και οι δύο βαθμοί έχουν την ίδια αξία.
Ερ: Εν τέλει, τι αποκομίσατε από όλη αυτή τη διαδρομή, η οποία είναι μεγάλη, τόσο στο δήμο όσο και στην περιφέρεια;
Ν.Κ.: Αποκόμισα σεβασμό και αγάπη, αυτό είναι σίγουρο, αλλά και χαρές και πίκρες. Το κυριότερο όμως και αυτό που αξίζει τον κόπο, το καταστάλαγμα όλης αυτής της πορείας, είναι ότι πρέπει να ασχολείται κανείς με τα κοινά του τόπου του και όσο περισσότερο αποβάλλει το εγώ και προβάλλει το εμείς, τόσο καλύτερα θα νιώθει και ο ίδιος, αλλά τόσο καλύτερα θα πηγαίνουν και τα πράγματα για τον τόπο.
Ερ: Θα έρθω και στο «εμείς». Πριν από αυτό όμως, ας μιλήσουμε για την επιστολή που αποστείλατε  προς τον δήμαρχο και την έπαρχο. Τι σας ώθησε να το κάνετε; Ποιο ήταν το έναυσμα;
Ν.Κ.: Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα, αλλά και θα κληθεί να αντιμετωπίσει η περιοχή, γιατί αυτός που ασχολείται με τα κοινά θα πρέπει να βλέπει και λίγο μπροστά, τα προβλήματα, λοιπόν, που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η περιοχή μας στο μέλλον είναι και δύσκολα και πολύ σημαντικά. Θεωρώ ότι αν δεν κατανοήσουν οι πολιτικά υπεύθυνοι ότι θα πρέπει να ενώσουν δυνάμεις για την αντιμετώπισή τους, τότε το μέλλον μόνο ευοίωνο δεν είναι. Το «μαζί» δίνει λύσεις, το «εγώ» μόνο προβλήματα.
Ερ: Δεν θα διαφωνήσει κανείς με αυτό το σκεπτικό. Για να συνεργαστούν όμως, δεν πρέπει αφενός να αποκτήσει μια «φωνή» το επαρχείο, γιατί γνωρίζουμε ότι απ’  όταν καταργήθηκαν στην ουσία τα επαρχεία,  δεν έχουν «φωνή» και αφετέρου να διαχωριστούν αυτές οι αρμοδιότητες;
Ν.Κ.: Ο έπαρχος είναι διακοσμητικό στοιχείο τα τελευταία χρόνια και για αυτό έκανα την πρόταση αυτή, να υπάρξει αυτό το όργανο, το οποίο ενδεχομένως και να εμπλουτίζεται, το οποίο θα δώσει ένα κύρος στο επαρχιακό συμβούλιο, στο άτυπο επαρχιακό συμβούλιο, να προτείνει θέματα στο περιφερειακό συμβούλιο, το οποίο θα διαχειριστεί την επόμενη πενταετία τεράστια ποσά, πάρα πολλά εκατομμύρια ευρώ και δυστυχώς η Κως είναι ξεχασμένη. Το έχω γράψει και σε ένα κείμενό μου ότι ήταν ξεχασμένη από την περιφέρεια. Είναι ο φτωχός συγγενής της περιοχής του Νοτίου Αιγαίου. Μας έχουν εγκαταλείψει χρόνια τώρα και θα πρέπει να αποδείξει το νέο επαρχιακό συμβούλιο, το άτυπο, δηλαδή οι εκλεγμένοι της περιφέρειας Κω – Νισύρου ότι είναι ικανοί να διεκδικήσουν και να προωθήσουν θέματα που μας απασχολούν. Πολλά λόγια ακούω, πάρα πολλά λόγια, αλλά οι συγκρούσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια που είχαμε με τον περιφερειάρχη ήταν πολύ έντονες και  ο απολογισμός του έργου μηδενικός.
Ερ: Με λίγα λόγια λέτε, να λειτουργήσει το επαρχείο όπως λειτουργούσε παλιά πριν καταργηθεί.

Ν.Κ.: Έτσι ακριβώς.

Ερ: Περιμένετε κάποια κίνηση από μέρους τους; Δηλαδή, από δήμο και επαρχείο; Είστε αισιόδοξος ή όχι;
Ν.Κ.: Θα φανεί. Ελπίζω και εύχομαι να υπάρξει λογική και αίσθημα ευθύνης. Βαρέθηκα  να αντιμετωπίζω αχυρανθρώπους είτε στα δημοτικά συμβούλια, είτε στο περιφερειακό συμβούλιο
Ερ: Ας αλλάξουμε θέμα.  Μετράει κάμποσος καιρός από τη δημιουργία του Ομίλου για τη Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση. Συμμετέχουν μέλη με τα οποία είχατε συνεργαστεί στο παρελθόν. Ποιο είναι το πολιτικό σας σχόλιο;
Ν.Κ.: Έχω πει κι άλλη φορά ότι, ό,τι κινείται και ακούγεται καλό κάνει στην τοπική κοινωνία, πολιτικά εννοώ. Φτάνει όμως, αυτός που έχει την τελική ευθύνη της απόφασης, δηλαδή το δημοτικό συμβούλιο, είτε τα διοικητικά συμβούλια, να αναλύουν σωστά τις προτάσεις που έρχονται απ’ έξω, απ’ όπου και αν προέρχονται, με γνώμονα πάντα το καλό του τόπου.
Ερ: Παρόλο που το απαντήσατε κάπως σε προηγούμενη ερώτηση, θα το ξαναθέσω πιο εξειδικευμένα. Μια βασική αγωνία των μελών του Ομίλου, όπως κατ’ επανάληψη έχει εκφραστεί, είναι το πώς θα δημιουργηθεί ένας ισχυρός δήμος που θα τον εμπιστεύονται οι πολίτες του και θα τον σέβονται οι ξένες αρχές. Αυτό σημαίνει πως σήμερα, αυτός ο δήμος δεν υπάρχει. Ποια η δική σας άποψη;

Ν.Κ.: Ανέκαθεν, και ο Κώστας Καΐσερλης, ο οποίος είναι πρόεδρος του Ομίλου, αλλά  και το σύνολο των πρώην δημάρχων που συμμετέχουν σε αυτόν, είχαν αυτό το στόχο, να ενδυναμωθεί ο δήμος και να μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγάλες προκλήσεις που υπήρχαν κατά καιρούς. Σίγουρα στόχος της σημερινής κυβέρνησης, αυτό είναι σίγουρο, είναι η αποδυνάμωση του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης. Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια να αποδυναμώνεται συνεχώς ο πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης και να ενισχύεται ο δεύτερος βαθμός, ο βαθμός δηλαδή του περιφερειάρχη, του περιφερειακού συμβουλίου, που είναι άκρως ελεγχόμενοι όλοι οι περιφερειάρχες  πλην ενός ή δύο, από την κεντρική εξουσία. Σίγουρο επίσης είναι ότι, η δημοτική αρχή της Κω τα τελευταία χρόνια αυτό δεν το  έχει λάβει καθόλου υπόψη της. Ναι, πράγματι έχουμε ένα αδύναμο δήμο, με πάρα πολλά λόγια, ευχολόγια μάλλον, αλλά με μηδαμινό αποτέλεσμα.
Ερ: Αλλαγή «κλίματος». Είστε Αρχιτέκτονας, οπότε έχετε γνώση του αντικειμένου.  Πολεοδομικά σχέδια, γενικό πολεοδομικό, τοπικό πολεοδομικό, ειδικό και λοιπά, ένας χαμός, μια υπόθεση που μοιάζει με το γεφύρι της Άρτας. Γιατί διαιωνίζεται κύριε Κανταρζή; Εξυπηρετούνται συμφέροντα; Δεν εξυπηρετούνται, αλλά απλά κάποιοι δεν ενδιαφέρονται; Θα μάθουμε τελικά τι συμβαίνει;
Ν.Κ.: Πολύ απλή είναι η απάντηση κυρία Αυγούλη. Αυτό είναι ένα θέμα που μας πονά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όχι μόνο εμάς, όλη τη χώρα. Και φυσικά είναι τα συμφέροντα αυτά που επηρεάζουν, αλλά πρέπει να προσθέσουμε δίπλα στα συμφέροντα την ανικανότητα, την ανεπάρκεια και την ημιμάθεια του εκάστοτε υπεύθυνου που αναλαμβάνει να λύσει αυτό το θέμα.
Ερ: Ένα άλλο θέμα που συνδέεται με το αυτό που σας ρώτησα, το οποίο όλοι λύνουν, αλλά αυτό τους βγάζει τη γλώσσα, είναι αυτό των εργολαβιών δημοσίων έργων. Ο τρόπος που δίνονται τα δημόσια έργα, ο τρόπος που γίνονται τα έργα, εννοώ κόστος, εκπτώσεις, κ.λ.π., ή δεν γίνονται, προκαλεί απορίες αλλά και σκέψεις. Εσείς τι έχετε να πείτε;
Ν.Κ.: Έτσι είναι δομημένο το ελληνικό κράτος. Θυμάμαι πριν από χρόνια, τη δεκαετία του ‘90, εμείς αμφισβητούσαμε αυτές τις δομές, τις λαθεμένες δομές του ελληνικού κράτους, αλλά τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι ζηλέψαμε και γινόμαστε και εμείς μια από τα ίδια. Για να το αλλάξουμε αυτό, θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι και δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Ας είμαστε ειλικρινείς.
Ερ: Θαυμάσια!!! Πείτε μου την άποψή σας για το διαχωρισμό του νησιού μας σε ζώνες. Το διαβάσαμε, το αναδημοσιεύσαμε, αλλά δεν έχουμε δει κάποια  αντίδραση. Και εν τέλει, με όσα συμβαίνουν ή εκτιμάται ότι θα συμβούν, πώς βλέπετε το μέλλον το αύριο της Κω;
Ερ: Αγαπητή Άννα, έχουμε έναν ευλογημένο τόπο τον οποίο όσο και αν τον έχουμε κακοποιήσει τα τελευταία χρόνια, αυτός ο τόπος  αντιστέκεται. Το θέμα είναι ότι, η όποια ανάπτυξη και το μέλλον, σήμερα δεν το καθορίζουμε εμείς πλέον και αυτό θα πρέπει να το διεκδικήσουμε, να καθορίζουμε εμείς το μέλλον μας και να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας ενωμένοι αλλά και εφαρμόζοντας στρατηγικές πάντα με βάση την επιστημονική τεκμηρίωση. Αυτό δεν το κάναμε ποτέ. Ας το κάνουμε για πρώτη φορά τώρα.
Ερ: Από τις απαντήσεις σας έχουν προκύψει πολλά ερωτήματα, αλλά ήδη έχουμε ξεπεράσει κάποια όρια, εφημερίδα είμαστε, γι αυτό θα αυτοπεριοριστώ. Δύο τελευταίες ερωτήσεις.  Πώς χαρακτηρίζετε πολιτικά τους, Κ. Καϊσερλη, Θ. Νικηταρά, Γ. Κυρίτση, Ι. Ρούφα, Κ. Μακρή, Γ. Χατζημάρκο και Κ. Σβύνου;
Ν.Κ.: Νομίζω ότι δεν διαφέρει και πολύ από τη δική σας γι αυτό δεν θέλω να χαρακτηρίσω πρόσωπα. Θέλω όμως να πω κάτι εδώ προς όλους αυτούς εμού συμπεριλαμβανομένου.  Στην πολιτική υπάρχουν δύο κλίμακες αξιών. Η μία κλίμακα είναι της αξιοπρέπειας και η άλλη της  φιλοδοξίας. Αυτές πρέπει κάπου να τις ισορροπούμε. Κάποιοι από αυτούς που αναφέρατε, τα κατάφεραν, κάποιοι δεν τα κατάφεραν καθόλου. Ας προβληματιστούμε
Ερ: Και το τελευταίο ερώτημα. Στην παρέμβαση που κάνατε υπογράφετε ως νυν ενεργός πολίτης. Εκτιμώ ότι αυτό σημαίνει πως θα συνεχίσετε να κάνετε παρεμβάσεις σε σειρά ζητημάτων που μας απασχολούν. Το θέμα μιας νέας εμπλοκής σας με τα κοινά έχει παρέλθει οριστικά ή όχι;
Ν.Κ.: Όχι βέβαια, με κεφαλαία γράμματα. Ήμουν, είμαι και θα είμαι παρών και όσο τουλάχιστον λειτουργεί ο εγκέφαλος, τόσο θα είμαι παρών και ενεργός στα κοινά.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Zogas_dimitris