Κοινωνία Παρ 17 Νοε 2023

«Ως υπηρεσιακός παράγοντας, αυτό υπενθυμίζω στο υπουργείο ότι, δεν απαιτούμε επειδή είμαστε κακομαθημένα παιδιά. Το αντίθετο.  Αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια περισσότερη»

«Οι  μεγάλες σχολικές μονάδες έχουν το πλεονέκτημα, το οποίο στην Κω μεταφράζεται σε σχεδόν μηδενικά κενά, εξαιρουμένων των παράλληλων στηρίξεων. Το υπουργείο με τις δύο- τρεις φάσεις τοποθετήσεων αναπληρωτών, μας έχει δώσει τη δυνατότητα να καλύψουμε όλα τα σχολεία της Κω σε εξαιρετικό επίπεδο»

«Σε επίπεδο γενικής αγωγής αυτή τη στιγμή στο νομό μας, σε όλα τα 17 νησιά με εκπαιδευτικούς και σχολεία, είμαστε σε ένα εξαιρετικό επίπεδο - Το πρόβλημα υπάρχει στην ειδική αγωγή και συγκεκριμένα στις παράλληλες στηρίξεις»

«Η παράμετρος της νησιωτικότητας θα πρέπει να αυξήσει το ποσοστό συγκριτικά με άλλους νομούς της χώρας  σε εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης»

«Φαίνεται ότι ο θεσμός του διευρυμένου ολοήμερου σχολείου δεν αγκαλιάζεται από την κοινότητα, αλλά όχι επειδή τον απαξιώνει. Ίσως επειδή οι προτεραιότητες όπως έχουν χαραχτεί τα τελευταία 20 - 30 χρόνια, έχουν διαμορφώσει ένα πρότυπο οικογενειακής φροντίδας και επιμελητείας, που ξεκινάει από τις 2 - 3 το μεσημέρι»

«Το διευρυμένο ολοήμερο θεωρώ ότι είναι ανώτερης ποιότητας από τα εξωτερικά. Δίνει μια δυνατότητα στα παιδιά μας να εμπλουτίζουν την οπτική τους για τα πράγματα με έναν τρόπο φυσικό στο σχολείο τους. Το προαιρετικό του πράγματος είναι που το χαλάει και διαμορφώθηκε ένα προφίλ ότι το προαιρετικό ενδέχεται να μην είναι και τόσο υψηλής ποιότητας»

«Στην Κω διατίθενται 820 μερίδες σχολικά γεύματα, ενώ θα μπορούσαν να φτάσουν τις 2.500 εάν υπήρχε η δυνατότητα  υποστήριξης μέσω κέτερινγκ που έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές»

 

Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε στον «Σ» ο Δ/ντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δωδ/σου Χαράλαμπος Ψαράς. Μας ενημερώνει για την φετινή κατάσταση των σχολείων από άποψη κάλυψης των θέσεων από εκπαιδευτικούς, για τις συγχωνεύσεις, τις καταργήσεις ή τη δημιουργία νέων σχολικών μονάδων, για την ελλιπή λειτουργία τμημάτων παράλληλης στήριξης, για την πορεία του διευρυμένου ολοήμερου σχολείου και πού χωλαίνει η μειωμένη ανταπόκριση των γονέων, καθώς και για τα σχολικά γεύματα τα οποία στην Κω αριθμούν περί τα 820 καθημερινά, ενώ θα μπορούσαν  να φτάσουν τις 2.500 εάν υπήρχε η δυνατότητα εξυπηρέτησης του προγράμματος από τα κέτερινγκ που λειτουργούν.  

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Ψαρά, ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα Δωδεκάνησα τη σχολική χρονιά που διανύουμε;
Χ.Ψ.: Αυτή τη σχολική χρονιά, βρισκόμενοι ήδη δύο μήνες από την έναρξή της, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την εικόνα πάρα πολύ καλή σε μια γενική περιγραφή και θα μπορούσαμε να εξειδικεύσουμε αυτήν την πληροφορία και το ότι,  το πολύ καλή αντιστοιχεί σε ένα μέσο όρο, διότι σε ένα πεδίο μπορούμε να πούμε ότι είμαστε άριστα, αλλά σε ένα άλλο είμαστε μέτρια και θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Εάν κάνουμε ένα διαχωρισμό διοικητικό και λειτουργικό στη γενική και την ειδική αγωγή, σε επίπεδο γενικής αγωγής αυτή τη στιγμή στο νομό μας, σε όλα τα 17 νησιά, με εκπαιδευτικούς και σχολεία, είμαστε σε ένα εξαιρετικό επίπεδο.

Λείπουν ελάχιστες ώρες από κάποια σχολεία, δεν λείπουν εκπαιδευτικοί της πρωινής ζώνης, τα περισσότερα ολοήμερα δουλεύουν σε συνδυασμό με τα πλεονάσματα των ωρών της πρωινής ζώνης και του πλεονάσματος των ειδικοτήτων. Είμαστε σε πάρα πολύ καλό επίπεδο στη γενική αγωγή. Το πρόβλημα υπάρχει στην ειδική αγωγή και συγκεκριμένα στις παράλληλες στηρίξεις. Την ειδική αγωγή μπορούμε να τη χωρίσουμε σε δύο υποκατηγορίες. Η μία υποκατηγορία έχει να κάνει με τα σχολεία της ειδικής αγωγής στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής, δηλαδή, ειδικά νηπιαγωγεία και ειδικά δημοτικά και την παράλληλη στήριξη του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού, όπως νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό  που αφορά στην ειδική αγωγή, αλλά και μερικές φορές και στη γενική αγωγή.
Όσον αφορά τα σχολεία της ειδικής αγωγής στις σχολικές μονάδες, ειδικά δημοτικά, ειδικά νηπιαγωγεία, και εκεί είμαστε στελεχωμένοι σε πολύ υψηλό επίπεδο
στατιστικά και ποιοτικά, δηλαδή, ο αριθμός των εκπαιδευτικών είναι επαρκέστατος
και σχεδόν όλες οι διαθέσιμες ειδικότητες του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού σε λογοθεραπευτές, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, φυσικοθεραπευτές. Απλώς στους εργοθεραπευτές έχουμε ένα μικρό πρόβλημα, αλλά αυτό δεν οφείλεται στο νομό ή στο υπουργείο. Οφείλεται στο ότι ο πίνακας των εργοθεραπευτών που είναι διαθέσιμοι για τη δημόσια εκπαίδευση έχει εξαντληθεί και δεν εκφράζεται ενδιαφέρον από τους εργοθεραπευτές να δουλέψουν στο Δημόσιο.  Από αυτή την άποψη λοιπόν, και στην ειδική αγωγή είμαστε σε ένα εξαιρετικό επίπεδο όσον αφορά ειδικούς παιδαγωγούς και ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό. Η αναλογία δηλαδή στις σχολικές μονάδες με βάση τον αριθμό των μαθητών είναι ίσως στα καλύτερα επίπεδα στα τέσσερα χρόνια που είμαι στη διεύθυνση εκπαίδευσης. Για ειδικούς παιδαγωγούς, ομιλώ, για ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό και ειδικό βοηθητικό προσωπικό σε αυτές τις μονάδες. Όμως, θα ήθελα να είμαστε καλύτερα σε επίπεδο σχολικών νοσηλευτών και εργοθεραπευτών, όπως σας είπα. Στην παράλληλη στήριξη που είναι στη γενική εκπαίδευση, τα πράγματα δεν είναι καλά. Εκεί πιέζουμε το υπουργείο, όλη η Ελλάδα απ’ ότι παρακολουθώ, να αυξήσουμε τον αριθμό των παράλληλων στηρίξεων που διορίζονται στο νομό μας. Θα μου πείτε, ο κάθε διευθυντής εκπαίδευσης το νομό του κοιτάει, όμως, η νησιωτικότητα σε εμάς
επιβάλλει διαφορετικές συνθήκες, δυσκολότερες λύσεις και γι αυτό το λόγο και το σύνταγμα της χώρας μας προτρέπει και προστατεύει τη νησιωτικότητα, ζητώντας οι αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης να λαμβάνουν πάντα υπόψη τους την παράμετρο της νησιωτικότητας. Εμείς αυτό επικαλούμαστε. Η παράμετρος της νησιωτικότητας θα πρέπει να αυξήσει το ποσοστό συγκριτικά με άλλους νομούς της χώρας  σε εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης, γιατί οι άνθρωποι που μένουν εδώ, που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια και κρατάμε σχολεία ανοιχτά σε μικρά νησιά, οι γονείς λοιπόν, από τη στιγμή που έχουν μια διάγνωση από ένα ΚΕΔΑΣΥ στα χέρια τους, έχει πάει η διάγνωση στο υπουργείο, έχει έρθει η έγκριση της διάγνωσης, ζητούν εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης, εφόσον το δικαιούται. Εκεί λοιπόν κι εμείς ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των γονέων και των τοπικών κοινοτήτων και της κοινότητας της κοινωνίας, ώστε να αυξηθεί αναλογικά το ποσοστό που  δικαιούμαστε να πάρουμε.

Ερ: Μια διευκρίνιση. Τα τμήματα ένταξης συμπεριλαμβάνονται στην παράλληλη στήριξη;

Χ.Ψ.: Συμπεριλαμβάνονται σε αυτό που σας είπα. Είναι στις ειδικές δομές της γενικής αγωγής. Δηλαδή, σε κάθε σχολείο γενικής αγωγής και ειδικά για την Κω που συζητάμε τώρα, κάθε σχολείο έχει ένα τμήμα ένταξης στο οποίο τοποθετείται ένας ειδικός παιδαγωγός και ενισχύει παιδιά με ήπιες μαθησιακές δυσκολίες. Παιδιά με σοβαρότερες μαθησιακές δυσκολίες ή εβρισκόμενα στο φάσμα, θέλουν παράλληλη στήριξη. Με όλα αυτά που λέω, προφανώς δεν έρχομαι σε σύγκρουση με το υπουργείο γιατί και το υπουργείο φρονεί τα ίδια που λέω και εγώ. Προφανώς από αλλού μπαίνουν οι οικονομικοί περιορισμοί. Τα όρια, δηλαδή, που τίθεται στους διορισμούς των αναπληρωτών και στο ΕΣΠΑ δεν τα βάζει το υπουργείο Παιδείας, γιατί και αυτό θα ήθελε να διορίζει κόσμο. Κανένας δεν υπάρχει που δεν θέλει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του με άριστο τρόπο και το ίδιο το υπουργείο μας αυτό θέλει, αλλά όταν ας πούμε του διατίθενται μειωμένα κονδύλια, αρχίζει και το υπουργείο να κάνει μια λογική κατανομή, εντός εισαγωγικών το λογική, μοιράζοντας δίκαια ποσοτικά και όχι ποιοτικά.
Ερ: Άρα, οι πιέσεις των κατά τόπους προϊσταμένων και του υπουργείου Παιδείας γίνονται προς το υπουργείο Οικονομικών.
Χ.Ψ.: Σ’ αυτούς που αποφασίζουν τι θα διοριστεί. Όμως αυτοί που αποφασίζουν τι θα διοριστεί, και μιλάω ως πολίτης αυτής της χώρας και όχι μόνο ως διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Δωδεκανήσου, νομίζω ότι, θα πρέπει δεσμευόμενοι από την πρόβλεψη και την πρόνοια του Συντάγματος που λέει ότι η νησιωτικότητα προστατεύεται, αυτό να αποδεικνύεται και αριθμητικά με έναν τρόπο. Η πρόνοια της νησιωτικότητας σημαίνει ότι δεν μοιράζουμε  δια 52 νομούς.
Ερ: Το ζήτημα αυτό, δεν αφορά μόνο στη νησιωτικότητα. Υποθέτω, θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι αφορά γενικότερα στο Σύνταγμα για την αντιμετώπιση των παιδιών, των ίσων ευκαιριών, των δικαιωμάτων τους.
Χ.Ψ.: Αυτό που λέτε σε σχέση με τα δικαιώματα των παιδιών είναι ισχυρότερο.  Αλλά επιπλέον αυτής της πρόνοιας υπάρχει ακόμα μία που λέει ότι, η νησιωτικότητα πρέπει προστατεύεται και να αποδεικνύεται και κάθε απόφαση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη αυτή την παράμετρο. Απαιτούμε ως νησιώτες αυτή την παράμετρο να τη βλέπουμε ορατά μπροστά μας. Ως υπηρεσιακός παράγοντας, αυτό υπενθυμίζω στο υπουργείο ότι, δεν απαιτούμε επειδή είμαστε κακομαθημένα παιδιά. Το αντίθετο.  Αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια περισσότερη.
Ερ: Για να εξειδικεύσουμε λίγο στην Κω, πόσα κενά έχουμε;
Χ.Ψ.: Και πέρσι και πρόπερσι, τα πλεονεκτήματα της περιοχής σας, όπως και της Καλύμνου, δηλαδή της Β’ Δωδεκανήσου, είναι ότι έχει μεγάλες σχολικές μονάδες.  Η μικρότερη σχολική μονάδα στην Κω είναι 6θέσιο, οι υπόλοιπες είναι από 8θέσιο, 10θέσιο και 12θέσιο. Αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Είναι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα υπέρ της Κω, διότι με μεγάλες σχολικές μονάδες μπορεί να εφαρμοστεί  ο νόμος που ξεκίνησε από το 2010, ότι, στις μεγάλες σχολικές μονάδες να δίνεται η δυνατότητα στα σχολεία να μπαίνουν πάρα πολλές ειδικότητες, τουλάχιστον 7 ειδικότητες, οι οποίες κάνουν με μια κλιμακωτή προσέγγιση σε ώρες, δηλαδή περισσότερες ώρες γίνονται αγγλικά, γυμναστική και λιγότερες ώρες θεατρολογία, εικαστικά, κ.ά. Οι μεγάλες σχολικές μονάδες, λοιπόν, βοηθούν στην  πλήρη ανάπτυξη του ωρολογίου προγράμματος μέσα από διορισμούς που καλύπτουν όμορες σχολικές μονάδες. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Όταν έχουμε μικρές σχολικές μονάδες, είναι δύσκολο να στείλεις όλες τις ειδικότητες γιατί δεν μπορούν να καλύψουν το ωράριό τους, είναι εργαζόμενοι, πρέπει να δουλεύουν ένα συγκεκριμένο ωράριο.  Οι  μεγάλες σχολικές μονάδες έχουν αυτό το πλεονέκτημα, το οποίο στην Κω μεταφράζεται σε σχεδόν μηδενικά κενά, εξαιρουμένων των παράλληλων στηρίξεων.

Έχουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα να καλύψουμε τα κενά, παρά το γεγονός ότι κάποιες άδειες προκύπτουν διαρκώς. Το υπουργείο με τις δύο- τρεις φάσεις τοποθετήσεων αναπληρωτών, μας έχει δώσει τη δυνατότητα να καλύψουμε όλα τα σχολεία της Κω σε εξαιρετικό επίπεδο. Δεν υπάρχουν προβλήματα στα σχολεία, είναι καλυμμένα σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο.
Ερ: Χαίρομαι γι αυτό. Ας πάμε σε ένα άλλο θέμα που αφορά περιπτώσεις συγχωνεύσεων σχολείων ή κλεισίματος ή δημιουργία νέων. Για παράδειγμα, πέρσι είχε ανασταλεί η λειτουργία του δεύτερου νηπιαγωγείου Αντιμάχειας. Επίσης κλείνει το δημοτικό σχολείο Τελένδου, παρά το ότι είχαν ξεκινήσει εργασίες αποκατάστασης του. Πόσες τέτοιες περιπτώσεις έχουμε;
Χ.Ψ.: Δεν είπαμε όμως ότι άνοιξε η Ψέριμος.

Ερ: Ήταν το επόμενο ερώτημα, διότι πολλά διαβάσαμε και γι αυτό.

Χ.Ψ.: Να πούμε για την Τέλενδο γιατί έχω έναν συναισθηματικό δεσμό. Εκεί διορίστηκα αναπληρωτής για πρώτη φορά στο μακρινό 1986, όταν το σχολείο είχε 15 μαθητές. Στην Τέλενδο είναι ένας μαθητής ο οποίος βρίσκεται εκεί επειδή η οικογένειά του ασχολείται επαγγελματικά με τον τουρισμό. Ο τουρισμός αυτή την περίοδο απομειώνεται σιγά σιγά, ως εκ τούτου δεν υπάρχει δραστηριότητα οικονομική και η οικογένεια μετακινείται στην Κάλυμνο. Πιθανολογώ ότι την άνοιξη θα ξανανοίξει με την τουριστική κίνηση και ίσως οι γονείς επιστρέψουν. Αν επιστρέψουν οι γονείς, ο εκπαιδευτικός ο οποίος είναι τώρα στην Τέλενδο θα τοποθετηθεί σε μια σχολική μονάδα στην Κάλυμνο και εάν ξαναχρειαστεί να το ανοίξουμε την άνοιξη, θα επιστρέψει ο εκπαιδευτικός. Αυτά τα σχολεία θα τα κρατάμε ανοιχτά όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί. Όσο για τις εργασίες, συνεχίζονται και πρέπει να ολοκληρωθούν για να παραδοθεί το έργο. Αυτό είναι δουλειά του δήμου.
Ερ: Κύριε Ψαρρά πέρσι που είχαμε ξαναμιλήσει, μου είχατε πει ότι είχαμε μια μείωση μαθητών στην πρώτη τάξη κάτω του 10%. Φέτος που βρισκόμαστε;
Χ.Ψ.: Στατιστικά, είμαστε σε ένα ρυθμό λίγο καλύτερο από πέρσι, δηλαδή, έχει ανέβει ο αριθμός των μαθητών. Από το σχολικό έτος 2019 - 2020 μέχρι το σχολικό έτος 2022 – 2023, που ζήσαμε τον κορονοϊό και τον εγκλεισμό, η πανδημία έφερε μια μείωση της τάξης του 4,5%. Φέτος έχουμε μια ανάκαμψη, δηλαδή έχουμε μια ας το πούμε έτσι σχετικά καλή εικόνα.

Ερ: Πού οφειλόταν η μείωση του αριθμού των μαθητών;  

Χ.Ψ.: Πιστεύω ότι, στην περίοδο τότε πανδημίας, ένα ποσοστό εργαζομένων, ανεξάρτητα αν είναι εσωτερική ή εξωτερική η μετανάστευση, που είχε σχέση με τον τουρισμό ή την παροχή υπηρεσιών, έφυγε από τα Δωδεκάνησα. Είναι η μόνη λογική εξήγηση. Δεν προκύπτει κάτι άλλο. Φέτος, λόγω της μεγαλύτερης οικονομικής ανάκαμψης, τα νούμερα σταθεροποιήθηκαν και ανεβαίνουν πάλι.

Ερ: Δύο ακόμα ζητήματα κύρια Ψαρά. Ολοήμερο σχολείο και σχολικά γεύματα. Πέρσι στην περιοχή μας, όπως μου είχατε πει, το πρόγραμμα έφτασε στο 50% όσον αφορά στο ολοήμερο. Φέτος;
Χ.Ψ.: Περίπου στο ίδιο ποσοστό είμαστε και φέτος. Αυτό οφείλεται κατά τη γνώμη μου στο γεγονός ότι, τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της σχολικής κοινότητας της Κω, αλλά και στα υπόλοιπα νησιά, δεν ευνοούν την παραμονή των παιδιών μέχρι τις 5:30 το απόγευμα, για λόγους που έχουν να κάνουν με τον προγραμματισμό της οικογένειας, εξωσχολικές δραστηριότητες, πιθανόν φροντιστήρια, αθλητισμός,  μουσική, χορός, ξένες γλώσσες κ.λ.π. παρά το γεγονός ότι, οι γονείς είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι. Για ποιο λόγο δεν είναι επιλέξιμο από το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας που αυτό θα περίμενα εγώ, είναι κάτι που μάλλον ερμηνεύεται από τα κοινωνικο - οικονομικά χαρακτηριστικά της σχολικής κοινότητας. Φαίνεται ότι ο θεσμός δεν αγκαλιάζεται από την κοινότητα, αλλά όχι επειδή τον απαξιώνει. Ίσως επειδή οι προτεραιότητες όπως έχουν χαραχτεί τα τελευταία 20 - 30 χρόνια, έχουν διαμορφώσει ένα πρότυπο οικογενειακής φροντίδας και επιμελητείας, που ξεκινάει από τις 2 - 3 το μεσημέρι.
Ερ: Μακάρι κύριε Ψαρά να φτάσουμε σε επίπεδο άλλων χωρών, όπου τα ολοήμερα σχολεία καλύπτουν όλες τις ανάγκες και τις αθλητικές και των ξένων γλωσσών και λοιπών δραστηριοτήτων των μαθητών.
Χ.Ψ.: Όσα λειτούργησαν πέρσι είχαν Γυμναστή για αθλήματα και χορό, είχαν Μουσικό, Πληροφορικό για ρομποτική. Οι προσφορές είναι σημαντικές, αλλά ξαναλέω, δεν φαίνεται να είναι ακόμα στο συλλογικό υποσυνείδητο των γονέων όχι μόνο στην Κω, αλλά στο μεγαλύτερο  μέρος της χώρας. Στα μεγάλα αστικά κέντρα λειτουργούν επειδή οι γονείς ταλαιπωρούνται πολλές στο πήγαινε έλα κυρίως για να πάνε και να έρθουν από τη δουλειά τους και για αυτό θέλουν τα παιδιά εκεί. Αλλά στις υπόλοιπες περιοχές οι γονείς θεωρούν ότι η ευθύνη η δική τους ξεκινά από τις 3 το μεσημέρι. Τα πάνε στο στάδιο για προπόνηση, για ξένη γλώσσα, για μπαλέτο ή δεν ξέρω πού αλλού, που θα μπορούσαν προφανώς να τα κάνουν στο σχολείο, αλλά όπως βλέπετε, τα προσφέρουμε και δεν επιλέξιμα.
Ερ: Λέτε, δηλαδή, ότι όλα αυτά που προσφέρει το διευρυμένο ολοήμερο σε επίπεδο άθλησης, χορού, ξένων γλωσσών ή άλλο τι, είναι στο ίδιο επίπεδο με τα φροντιστήρια που προστρέχουν οι γονείς και μάλιστα τα χρυσοπληρώνουν;

Χ.Ψ.: Πιστεύω ότι είναι στο ίδιο επίπεδο. Δεδομένου ότι ενισχύουν τους δεσμούς της κοινότητας, θεωρώ ότι είναι ανώτερης ποιότητας από τα εξωτερικά, διότι το παιδί είναι στον ίδιο χώρο, θα φάει το μεσημέρι, θα χαλαρώσει, θα ξεκουραστεί, θα κάνει τα μαθήματά του, μετά μπορεί να κάνει παιχνίδια, ρομποτική, χορό, θέατρο, μουσική θα μείνει μέχρι τις πεντέμισι, βέβαια το προαιρετικό του πράγματος είναι που το χαλάει, ας το πούμε έτσι, και διαμορφώθηκε και ένα προφίλ ότι το προαιρετικό ενδέχεται να μην είναι και τόσο υψηλής ποιότητας. Όμως πιστεύω ότι οι εκπαιδευτικοί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αυτές τις ώρες στο διευρυμένο ολοήμερο, είναι πολύ υψηλού επιπέδου γι αυτό με το οποίο ασχολούνται και τα παιδιά ωφελούνται διπλά, διότι αγαπούν το σχολείο και από άλλες οπτικές γωνίες, ότι δεν είναι μόνο το «σκληρό» διάβασμα, η αποστήθιση, οι εξετάσεις, οι βαθμολογίες και η αξιολόγηση, αλλά περιλαμβάνει και άλλες δράσεις οι οποίες διευρύνουν τον ορίζοντα και κάνουν το παιδί έναν μελλοντικό πολίτη με πολλές ευαισθησίες γιατί προσφέρονται πολλά και διαφορετικά πράγματα κάθε χρονιά, διότι, όπως σας είχα πει και πέρσι, το προφίλ μιας απογευματινής απασχόλησης προκύπτει ανάλογα με τις ιδιαίτερες κλίσεις των εκπαιδευτικών που είναι διαθέσιμοι το απόγευμα. Τη μια χρονιά μπορεί να έχουμε ρομποτική, την άλλη θα έχουμε σκάκι, την άλλη θα έχουμε χορό και την άλλη θα έχουμε μουσική. Αυτό δίνει μια δυνατότητα στα παιδιά μας να εμπλουτίζουν την οπτική τους για τα πράγματα με έναν τρόπο φυσικό στο σχολείο τους με μια διαφορετική δυνατότητα πρόσληψης περισσότερων δεξιοτήτων και τέτοιων χαρακτηριστικών.
Ερ: Κι ας πάμε στα σχολικά γεύματα. Πέρσι είχαν επιλεγεί 4 δημοτικά σχολεία της Κω.

Χ.Ψ.: Παραμένουν και φέτος τα ίδια. Το πρόγραμμα ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια από το υπουργείο Πρόνοιας Κοινωνικής Αλληλεγγύης με υπεύθυνο τον ΟΠΕΚΑ (Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης).
Ορίστηκαν τα σχολεία αυτά με ένα ΦΕΚ και παραμένουν ως έχουν έως ότου προστεθούν και άλλα. Το αν θα προστεθούν άλλα είναι απόφαση πάλι του ΟΠΕΚΑ του υπουργείου Πρόνοιας. Προφανώς έχει να κάνει και με τη χρηματοδότηση του προγράμματος και με τη δυνατότητα από τα κέτερινγκ της Κω να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε μια αύξηση των μερίδων, γιατί αυτή τη στιγμή στην Κω είναι περίπου 820 οι μερίδες οι οποίες διατίθενται 12:00 – 12:30  καθημερινά στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες. Εάν αυξηθεί ο αριθμός των σχολείων, σημαίνει ότι θα θέλαμε τουλάχιστον 1.500 ακόμα, αλλά το ζητούμενο είναι, υπάρχει δυνατότητα για δυόμισι χιλιάδες μερίδες κάθε μέρα 12:00 – 12:30; Υπάρχουν οι υποδομές και οι εταιρείες που μπορούν να το υποστηρίξουν; Να σας πω ότι δεν είναι αρμοδιότητα δική μας. Εμείς συμμετέχουμε στο πρόγραμμα παθητικά εντός εισαγωγικών. Κάνουμε  απλώς την αλληλογραφία με τα σχολεία και τα τιμολόγια και τα στέλνουμε στο υπουργείο για να πληρωθούν οι άνθρωποι.  

Ερ: Εκτός του εάν υπάρχουν τέτοιες εταιρείες στην Κω, υπάρχει ζήτημα και με τις υποδομές των σχολείων, όπως λ.χ. τραπεζαρία, χώροι συντήρησης των φαγητών, τραπεζοκόμοι, κ.ά.

Χ.Ψ.: Δεν είμαστε προετοιμασμένοι, ας πούμε, και από άποψη υποδομών στα σχολεία όπως λέτε, αλλά πιστεύω ότι είναι στα σχέδια του υπουργείου Πρόνοιας να επεκτείνει, όπως και στη Ρόδο, στη Ρόδο με 1500 μερίδες.
Ερ: Μόνο; Και είναι πολλαπλάσια η μαθητική κοινότητα….
Χ.Ψ.: Το είπα επίτηδες για να δείτε ακριβώς την αναλογικότητα. Η Ρόδος είναι πολύ περισσότερο από διπλάσια σε σχολεία σε σχέση με την Κω, αλλά και εδώ υπάρχει μια αυτοσυγκράτηση, ίσως βλέποντας τις δυνατότητες της εξυπηρέτησης του προγράμματος από τα κέτερινγκ που λειτουργούν. Κατά τη γνώμη μου το εμπόδιο δεν είναι οι υποδομές των σχολείων, αλλά η πηγή της επίλυσης του προβλήματος έχει να κάνει με τη δυνατότητα υποστήριξης μέσω κέτερινγκ που έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Υπάρχουν κάποια στάνταρ τα οποία πρέπει να τα πληροί όποιος ασχολείται με αυτή τη διαδικασία τροφοδοσίας ενός σχολείου. Είναι λίγο αυστηροποιημένη η διαδικασία από ότι έχω παρακολουθήσει και απαιτείται μια υποδομή με πιστοποίηση, με κάποια ISO, ώστε να μπορεί να προσφέρει με πιστοποίηση ασφάλειας καθημερινά ένα γεύμα ζεστό στο σχολείο.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Zogas_dimitris