Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κύριε Καμπουράκη, κατ’ αρχάς να σας ζητήσω και δημόσια συγνώμη διότι, στην αντιγραφή των ονομάτων των υποψηφίων, γράψαμε Καμπουράκης Σταμάτης του Εμμανουήλ και όχι του Αντωνίου. Πείτε μου νούμερο παπουτσιών διότι ως «νονοί» οφείλουμε δώρο…
Σ.Κ.: Δεν πειράζει. Συμβαίνουν αυτά. Είναι ανθρώπινα λάθη. Το θέμα είναι ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο, είναι πρώτος μου εξάδελφος. Να σας πω ότι προς στιγμήν δεν ήξερα εάν ο Θεοδόσης με αντικατέστησε με τον εξάδελφό μου ή εάν ήταν τυπογραφικό λάθος. Χαριτολογώ βέβαια. Νομίζω ότι όλα καλά.
Ερ: Άρα, να μην ξοδευτούμε…
Σ.Κ.: Να μην ξοδευτείτε, δεν χρειάζεται. Σας ευχαριστώ πολύ.
Ερ: Ωραία λοιπόν, πάμε στις ερωτήσεις. Σε όλη την 4ετία της θητείας της δημοτικής αρχής, ένα από τα στελέχη της παράταξής σας που έχει προβληθεί περισσότερο από κάθε άλλον είστε εσείς. Ίσως λόγω των πολλών αρμοδιοτήτων σας, κυρίως της Πολιτικής Προστασίας αλλά και της Καθαριότητας – Πρασίνου που έχουν άμεση σχέση με αυτό που λέμε, καθημερινότητα του πολίτη. Πώς το σχολιάζετε ή για να το θέσω καλύτερα, τι εισπράξατε από όλη αυτή την προβολή και κατ’ επέκταση το βάρος που επιφέρει;
Σ.Κ.: Ήταν αρκετά μεγάλο το βάρος πρέπει να πω. Ήταν τρεις υπηρεσίες όμως είπατε, που αφορούσαν και οι τρεις την καθημερινότητα. Ο όγκος εργασίας ήταν μεγάλος. Να σκεφτείτε ότι από τις έξι και μισή το πρωί κάθε μέρα είμαι στο πόδι και πολλές φορές έξι το απόγευμα δεν έχω γυρίσει σπίτι. Από την άλλη, είχα την ηθική ικανοποίηση. Μέσα από τις δυσκολίες και μέσα από την απειρία ή τις αντίξοες συνθήκες που υπήρχαν, πήρα πάρα πολλά μαθήματα και μπορώ να πω μαθήματα ζωής. Θεωρώ ότι προβλήθηκα, όπως είπατε πολύ, γιατί ο όγκος της δουλειάς στην καθημερινότητα ήταν αυτός που έκανε την προβολή μου, αλλά μην ξεχνάτε ότι τσαλακώθηκα και αρκετά γιατί δέχτηκα και πολλές φορές μια κριτική, δικαίως, η οποία κάποιες φορές ήταν και αρκετά σκληρή. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να σας πω κυρία Αυγούλη ότι έχω ήσυχη τη συνείδησή μου. Θεωρώ ότι έκανα ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν και με τους ανθρώπους που είχα και με τον εξοπλισμό που είχα και με τα μηχανήματα και ελπίζω ότι έβαλα ένα λιθαράκι στον τόπο μου.
Ερ: Την αρνητική κριτική για το έργο σας πώς την εκλαμβάνετε; Σας θυμώνει, αισθάνεστε αδικημένος ή σας προβληματίζει και αναρωτιέστε μήπως έχουν δίκιο και πρέπει να το δείτε;
Σ.Κ.: Δεν με θυμώνει, με στενοχωρεί. Από την άλλη, με μια δεύτερη πιο ψύχραιμη ματιά, πρέπει να πω ότι σε πολλά από αυτά έχουν δίκιο γιατί ίσως μη μπορώντας να δω αντικειμενικά κάποια πράγματα, να παραβλέπω κάποια άλλα, ανθρώπινο είναι, και κάποιος άλλος συνάδελφος, συνδημότης, να τα βλέπει απ’ τη δική του μεριά και να με κρίνει.
Ερ: Σας προβληματίζει, δηλαδή, η κριτική;
Σ.Κ.: Φυσικά και με προβληματίζει.
Ερ: Ας έρθουμε στο τεράστιο θέμα, αυτό της Πολιτικής Προστασίας. Με τις τελευταίες καταστροφές, πλημμύρες, πυρκαγιές, που είχαν σαν αποτέλεσμα να χαθούν συνάνθρωποι, να καταστραφούν οικονομικά εκατοντάδες άλλοι, η Πολιτική Προστασία είχε την «τιμητική» της. Σύμφωνα με όσα μου είχατε πει σε προηγούμενη συνέντευξη, στην εν λόγω υπηρεσία έχετε μόνο δύο άτομα και ελάχιστα χρήματα…
Σ.Κ.: Ήταν 72.000 ευρώ και φέτος έγιναν 80.000 ευρώ.
Ερ: Ακριβώς έτσι. Ψίχουλα. Θεωρώ ότι είναι σκέτη κοροϊδία να ρίχνουμε ευθύνες σε μια Πολιτική Προστασία η οποία έχει τόσα λίγα μέσα για να ανταπεξέλθει στο έργο της. Θέλω τη δική σας την άποψη επ’ αυτού.
Σ.Κ.: Σίγουρα, όπως είπατε, είναι ψίχουλα και σίγουρα δεν φτάνουν σχεδόν ούτε καν για τον εξοπλισμό μας και ίσως κάποιες κλαδεύσεις. Θα ήθελα η Πολιτική Προστασία να είχε στελεχωθεί. Να είναι αυτοτελές το γραφείο, να είχε στελεχωθεί με μηχανικούς, με γεωλόγους, με μηχανολόγους, δηλαδή με εξειδικευμένους ανθρώπους και να μπορέσει να έχει και πιο άμεσες διαδικασίες είτε στον εξοπλισμό της, είτε στην πρόσληψη. Η Πολιτική Προστασία, το λέει η λέξη κι από μόνη της, είναι η προστασία του πολίτη και είναι για άμεσες ανάγκες, για έκτακτες ανάγκες, για φυσικές καταστροφές. Με αυτή τη λογική, θα έπρεπε να είναι μόνιμα στελεχωμένη και να υπάρχει ένα υπόβαθρο τέτοιο για να μπορούν και οι εθελοντές να εξοπλίζονται, να εκπαιδεύονται και να γίνονται αυτές οι δράσεις με μια άλλη λογική. Θα ήθελα και θα είναι ένας απ’ τους επόμενους στόχους της 5ετίας να στελεχωθεί η Πολιτική Προστασία για να έχει το κύρος που της αρμόζει ως υπηρεσία.
Η κλιματική κρίση είναι εδώ. Ελπίζω, εύχομαι, το κεντρικό κράτος σύντομα να τα δει όλα αυτά και να μεριμνήσει για να μπορέσει να δώσει λύσεις πλέον σε προβλήματα που θα έρθουν.
Ερ: Οι ειδικοί επιστήμονες έχουν χτυπήσει «καμπάνες» εδώ και πολλά χρόνια, αλλά για εμάς, πέρα βρέχει. Ξεκαθαρίστε μου, τελικά η Πολιτική Προστασία κάνει πρόληψη, καταστολή ή και τα δύο;
Σ.Κ.: Και τα δύο. Για παράδειγμα, τα ρέματα και τα ποτάμια ήταν πάντα ευθύνη της περιφέρειας. Συνειδητοποιήσαμε σαν δημοτική αρχή ότι, η περιφέρεια την συγκεκριμένη χρονική περίοδο αδυνατούσε να ανταπεξέλθει σε αυτό.
Ερ: Όταν λέμε, συγκεκριμένη περίοδο, λέμε πολλά χρόνια πριν.
Σ.Κ.: Πριν δυο, τρία χρόνια.
Ερ: Και πριν ποιος τα καθάριζε, αφού ήταν αρμοδιότητα της περιφέρειας;
Σ.Κ.: Ήταν αρμοδιότητα της περιφέρειας.
Ερ: Τα καθάριζε;
Σ.Κ.: Όταν παραλάβαμε υπήρξαν πλημμυρικά φαινόμενα που σημαίνει ότι τα ποτάμια είχαν μείνει ακαθάριστα.
Ερ: Κύριε Καμπουράκη, πλημμυρικά φαινόμενα στο νησί μας, έχουμε εδώ και πολλά χρόνια…
Σ.Κ.: Επιδεινώνονται όταν δεν καθαριστούν τα ποτάμια και τα ρέματα. Αυτό εμείς το είδαμε σαν Πολιτική Προστασία και σαν δήμος και είπαμε ότι δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια και σε συνεννόηση με την περιφέρεια, αναλάβαμε τον καθαρισμό τους τα πρώτα δύο χρόνια. Και γι αυτό είδατε ότι αποφύγαμε πάρα πολλά πλημμυρικά φαινόμενα.
Ερ: Είχαμε και σχετικά ήπιους χειμώνες.
Σ.Κ.: Είχαμε όμως και καταιγίδες. Αν θυμάμαι καλά, πέρσι έβρεχε επί 27-28 ώρες συνέχεια. Τα μηχανήματα του δήμου και των ιδιωτών εθελοντών της Πολιτικής Προστασίας ήταν στις εκβολές των ποταμών και όπου είχαμε εντοπίσει προβληματικά σημεία και έτσι προλάβαμε κάποιες καταστροφές.
Ερ: Για τον επερχόμενο χειμώνα ποια είναι η προετοιμασία σας για ενδεχόμενες ακραίες καταστάσεις;
Σ.Κ.: Κυρία Αυγούλη θεωρώ ότι είμαστε αρκετά έτοιμοι. Είμαι σε συνεννόηση με το επαρχείο, στέλνω τους ανθρώπους μου να δουν τα ποτάμια και τα ρέματα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, ο εργολάβος της περιφέρειας βρίσκεται στη Λάμπη, κάνει διάνοιξη των καναλιών, αλλά θα επισημάνω άλλη μια φορά ότι, κι εμείς οι πολίτες πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί στο τι βγάζουμε, πού τα εναποθέτουμε, γιατί μπορεί να καθαρίσει ο εργολάβος και να πάμε εμείς την επόμενη να πετάξουμε το οτιδήποτε μέσα σε ένα ποτάμι. Παρ’ όλα αυτά, σας ξαναλέω. Είμαστε σε ετοιμότητα, χρειάζονται κι άλλες υποδομές, αλλά ελπίζω και εύχομαι ότι δεν θα έχουμε καταιγίδες όπως αυτές που είχαν στη Λάρισα. Όταν μίλησα με συνεργάτες από το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, μου είπαν πως, ήταν σαν να πετάτε μια κανάτα νερό μέσα σε ένα φλιτζάνι. Δηλαδή, ο όγκος νερού ήταν τεράστιος.
Ερ: Κύριε Καμπουράκη, δεν διαφωνώ. Άλλωστε αυτό μας «φωνάζουν» τόσα χρόνια οι επιστήμονες. Όμως, ο όγκος νερού είναι μια δικαιολογία. Το λένε όλοι ή σχεδόν όλοι, σοβαρά αντιπλημμυρικά έργα δεν είχαν γίνει, όσα είχαν γίνει ήταν είτε πρόχειρα είτε μη συντηρημένα…
Σ.Κ.: Έπρεπε να είχε γίνει αποστράγγιση μετά το φαινόμενο. Θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί πάρα πολλά. Η αλήθεια είναι αυτή.
Ερ: Δεν θα είχαν χαθεί ζωές και δεν θα είχαν καταστραφεί άνθρωποι.
Σ.Κ.: Αυτό ακριβώς.
Ερ: Αποδείχθηκε, δυστυχώς, ότι σαν χώρα δεν είμαστε έτοιμοι. Ξαναρωτάω. Σαν δήμος είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο;
Σ.Κ.: Θεωρώ ότι είμαστε σε καλό επίπεδο. Με ό,τι μας παρέχει το κράτος και ό,τι διεκδικούμε ως σήμερα εμείς ως δήμος, αναλόγως φυσικά και με τις υποδομές του νησιού μας, πιστεύω πως είμαστε σε ένα καλό δρόμο επίπεδο ετοιμότητας.
Ερ: Εύχομαι να μην έχουμε τέτοια «φαινόμενα» στο νησί για να διαπιστώσουμε πόσο έτοιμοι είμαστε. Ο δήμος, λόγων των αναγκών της Πολιτικής Προστασίας, σας ενισχύει οικονομικά;
Σ.Κ.: Ενισχύει ήδη ο δήμος. Ο καθαρισμός των ποταμών και των ρεμάτων πριν δυο χρόνια, έγινε με χρήματα, μηχανήματα και ανθρώπους του δήμου.
Ερ: Δεν αναφέρομαι στο τότε, αλλά στο μετά.
Σ.Κ.: Βεβαίως συνεισφέρει. Σε κάποια σημεία, για παράδειγμα στη Ζιά, έχουμε κάνει κάποιες διαπλατύνσεις, διανοίξεις δρόμων. Θα θέλαμε κι άλλα, θα θέλαμε συνεργασία και με άλλους φορείς.
Ερ: Για το εάν σας ενισχύει οικονομικά, δεν μου απαντήσατε.
Σ.Κ.: Με μηχανήματα και με ανθρώπους. Μόνο με αυτά.
Ερ: Συναντιέστε με υπουργούς, με βουλευτές… Όταν τους αναφέρετε τα προβλήματα της Πολιτικής Προστασίας, τα οποία σαφώς και γνωρίζουν, τι σας απαντούν;
Σ.Κ.: Ότι θα γίνει από δω και πέρα τουλάχιστον. Μετά από πιέσεις τις οποίες δέχονται επανελλειμένα απ’ την πρώτη κιόλας επίσκεψη μας στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας αυτό που παίρνουμε ως απάντηση είναι ότι στο πρόγραμμα είναι να γίνουν όλα στην εξής πορεία και θα φτάσουμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο.
Ερ: ΘΑ…
Σ.Κ.: Ναι, θα. Μου λένε ότι, από δω και πέρα η οργάνωση της Πολιτικής Προστασίας σε όλη τη χώρα θα πάει σε ένα άλλο επίπεδο. Εύχομαι και ελπίζω όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα.
Ερ: Θα μπορούσατε να γίνετε πιο διεκδικητικοί; Διότι, όπως το είπατε κι εσείς, η κλιματική κρίση είναι εδώ.
Σ.Κ.: Να ξέρετε ότι οι επισκέψεις μου στην Αθήνα αφορούσαν στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Οι συναντήσεις μου ήταν με τους εκάστοτε υπουργούς. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε, πάντα θα διεκδικούμε.
Ερ: Υποσχέσεις και χτύπημα στην πλάτη… Όπως γίνεται χρόνια τώρα…
Σ.Κ.: Δεν είναι έτσι ακριβώς. Το ότι κατέβηκε ένας υπουργός, είδε τη Ζιά, έγινε μια άσκηση η οποία είχε να κάνει με την προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό γιατί όπως σας έχω ξαναπεί, για εμένα προέχει η ανθρώπινη ζωή.
Ερ: Κύριε Καμπουράκη, δεν είχα σκοπό να σας αναφέρω την περίπτωση της Ζιάς, διότι το πρόβλημα ναι μεν δεν έχει λυθεί, αλλά σε επίπεδο συζητήσεων το έχουμε εξαντλήσει. Φέτος την επισκέφθηκα αρκετές φορές και ξαναβίωσα το πρόβλημα του απίστευτου συνωστισμού και των κινδύνων που αυτός συνεπάγεται. Είπατε ότι κάνατε κάποια ή κάποιες διανοίξεις, το ίδιο έκανε και το υπουργείο μέσω ΤΑΙΠΕΔ και Δασικής Υπηρεσίας. Το πρόβλημα όμως, παραμένει και είναι ιδιαιτέρως σοβαρό. Τελικά, τι πρέπει να γίνει για να επιλυθεί;
Σ.Κ.: Νομίζω ότι οι υπηρεσίες, είτε η Δασική είτε η Πολιτική Προστασία, είτε η Πυροσβεστική ή άλλος φορέας, πρέπει να ενισχυθούν με εξειδικευμένα στελέχη τα οποία αυτά και μόνο αυτά θα υποδείξουν τί και πώς. Εμείς σαν δήμος κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να προστατέψουμε την ανθρώπινη ζωή.
Ερ: Σε δέκα περίπου ημέρες, έχουμε εκλογές. Η παράταξή σας διεκδικεί εν νέου το δήμο κι εσείς πλάι στον Θεοδόση Νικηταρά. Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί; Το να μη βγει δήμαρχος ο Γιώργος Κυρίτσης ή θέλετε να προσφέρετε κάτι άλλο στον τόπο που δεν προλάβατε; Μην ξεχνάμε ότι, στη χώρα μας η κάθε κυβέρνηση ή η κάθε δημοτική αρχή, υποστηρίζει ότι παρέλαβε χάος από την προηγούμενη και φτου κι απ’ την αρχή…
Σ.Κ.: Δεν θέλω να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία, πραγματικά θέλω να το αποφύγω όλο αυτό γιατί είναι και μια πραγματικότητα… Αυτό που εγώ προσωπικά επιθυμώ είναι να συνεχίσω να αγωνίζομαι για τον τόπο μου, φέρνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τους συμπολίτες μας, τις νέες γενιές, τα παιδιά μας. Συμπορεύομαι πλάι στον Θεοδόση Νικηταρά και την παράταξη «Ισχυρή Κως» γιατί εκπροσωπεί τα πιστεύω και την ιδεολογία μου ως άνθρωπος. Το όποιο χάος υπήρχε πριν αναλάβουμε ως δήμος, μπορούν να το δουν και να το κρίνουν οι ίδιοι οι συμπολίτες μας μέσα από την αλλαγή στα προβλήματα της καθημερινότητας μας και την προσπάθεια της επίλυσης τους.
Ερ: Δηλαδή λέτε ότι, παραλάβατε χάος πριν τέσσερα χρόνια;
Σ.Κ.: Δυστυχώς. Δεν θέλω να ρίξω ευθύνες στους προηγούμενους. Κρίθηκαν. Εγώ θέλω να πω το μετά. Δεν θα βρω σαν δικαιολογία την πανδημία, αλλά εμένα σαν υπηρεσία μου έδωσε ένα συν. Το ότι ο κόσμος έμεινε σπίτι του, από τη μια πλευρά έχασα στελέχη που θα μπορούσαν να είχαν κάνει μελέτη, απ’ την άλλη μου έδωσε τη δυνατότητα να προσλάβω κόσμο και να καθαρίσω το νησί, να μπορέσω να μπω στα ποτάμια, στα ρέματα, να σκαρφαλώσω στα βουνά, αλλά να κάνω και κάποιες αναπλάσεις οι οποίες έγιναν με μηδενικό κόστος. Μπορεί να υπάρχει μια ειρωνεία από την αντιπολίτευση για τις ελιές και τα πηγάδια, εγώ όμως νοιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος γιατί ήταν ξεχασμένες γωνιές του νησιού μας ή ήταν μελετημένες κάποιες κινήσεις, όπως ο πιάτσα Ροτόντα με προϋπολογισμό 110.000 ευρώ και εμείς την φτιάξαμε με 2.500 ευρώ.
Ερ: Τι έγινε; Θαύμα;
Σ.Κ.: Κανένα θαύμα. Σκεφτόντουσαν άλλα πράγματα να μπουν εκεί. Εμείς τα φτιάξαμε με τους ανθρώπους που είχαμε, με την ελιά που μας έκαναν δωρεά συνδημότες.
Ερ: Για να χαλαρώσουμε λίγο, σας έχω πρόταση. Αφού ξεκινήσατε με τις ελιές, τις οποίες να ομολογήσω αγαπώ πολύ, δεν φτιάχνετε κανένα ελαιώνα μπας και οι μη έχοντες συνδημότες μας βάλουν λαδάκι στο φαγάκι τους τώρα που το λάδι πουλιέται σαν χρυσάφι;
Σ.Κ.: Θα προτείνω, λοιπόν, στον Ανθόκηπο να φυτέψουμε ελιές. Είναι γύρω στα 7 στρέμματα.
Ερ: Δεν σας κάνω πλάκα. Να σας θυμίσω ότι, πριν κάμποσα χρόνια με την επανάχρηση του νερού του βιολογικού, είχαν φυτευτεί εσπεριδοειδή και όχι μόνο (σε μια ξενάγηση που μου είχε κάνει ο Πέτρος Λιοδάκης, είχα δοκιμάσει και ήταν νοστιμότατα), ενώ λίγο αργότερα, φυτεύτηκαν και χαρουπιές. Μια εξαιρετική καλλιέργεια. Δηλαδή, είχε αξιοποιηθεί ο χώρος και υπήρχαν προοπτικές, αλλά… Τι σας λέω τώρα…
Σ.Κ.: Πέρα από την πλάκα, έχετε δίκιο. Αυτό που είπατε, επειδή υπάρχουν χιλιάδες στρέμματα θα μπορούσαμε να είχαμε φυτέψει και να είχαμε κάνει έναν ελαιώνα. Από την άλλη όμως σκεφτείτε ότι υπάρχουν ελαιοπαραγωγοί στο νησί μας και θα έρθεις ίσως σε μια αντιπαλότητα μαζί τους.
Ερ: Μια ιδέα είπα. Σε άλλες περιοχές οι ίδιοι οι κάτοικοι καλλιεργούν διάφορα (όχι λουλούδια…) σε δημοτικούς χώρους, τα οποία αξιοποιούνται αναλόγως, χωρίς να θίγονται οι επαγγελματίες.
Σ.Κ.: Όλα αυτά θέλουν μελέτη, θέλουν «ζύγισμα». Θεωρώ ότι την 5ετία αυτή που θα μπει, ο δήμος μας πιο έμπειρος κι εμείς και τα στελέχη και οι άνθρωποί μας, έχουμε προγραμματίσει κάποια πράγματα για τις επόμενες γενιές. Κι αυτό που είπατε, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα, δεδομένου ότι πλέον το λάδι θα είναι χρυσός.
Ερ: Χαίρομαι που το λέτε και συμφωνώ ότι θέλει μελέτη το θέμα. Άλλωστε, το βασικότερο μήνυμά σας, όπως λέτε, είναι η βοήθεια στον συνάνθρωπο. Υποχρέωση του δήμου, του κάθε δήμου, είναι να βοηθάει τους ανήμπορους δημότες του κι έχουμε πολλούς. Η κ. Κανταρζή είχε κάνει λόγο για 150 άστεγους συμπολίτες μας, είχατε πάρει απόφαση για Στέγη και άλλα πολλά, τα οποία ουδέποτε είδαμε. Αυτό δεν σας αφορά άμεσα εσάς, τις αρμοδιότητές σας εννοώ, αλλά το ανέφερε μιας και μιλάμε για προσφορά. Κύριε Καμπουράκη, είπατε πριν και για τις δικές μας ευθύνες στην καθαριότητα. Συμφωνώ απολύτως. Υπάρχει ατομική ευθύνη σε αυτόν τον τομέα. Πείτε μου, πως πάει η ανακύκλωση;
Σ.Κ.: Η ανακύκλωση είναι ένα κομμάτι που τουλάχιστον εμένα με έχει κάνει υπερήφανο. Έχουμε πάρει κι ένα βραβείο από τη Θεσσαλονίκη, χλευάστηκε γι αυτό… Η ανακύκλωση σε χαρτί, πλαστικό και αλουμίνιο συνεχίζει και υπάρχουν και ιδιωτικές δομές πλέον για μπάζα, φύκια, κ.ά. Κυρίως όμως για να ολοκληρωθούν με επιτυχία όλα αυτά, πρέπει πρώτα απ’ όλα όλοι εμείς να επιδείξουμε την ανάλογη ευαισθησία, την ανάλογη παιδεία στα θέματα που αφορούν στην προστασία και την καθαριότητα του περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση ολόκληρου του τόπου μας.
Ερ: Οι κάδοι δεν φτάνουν. Εκτός αυτού, δεν είναι και σε καλή κατάσταση. Έχετε κάποιο πρόγραμμα να τους αυξήσετε; Δεν υπάρχουν «γωνιές»…
Σ.Κ.: Το 2023 αντικαταστήσαμε γύρω στους χίλιους τόσους κάδους. Δυστυχώς βλέπουμε ότι, κακοποιούνται, κάποιοι κλάπηκαν… Έχω βρει κάδους πάνω στο βουνό. Στη φωτιά του Ασκληπιείου βρήκα κάδους μέσα σε μάντρες… Έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης εμείς. Υπάρχει όμως και το πρόβλημα με τις «πράσινες γωνιές» το οποίο είναι μια από τις προτεραιότητές μου την επόμενη 5ετία. Θα πρέπει να βρούμε σημεία γιατί, δυστυχώς, το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι, όλοι θέλουμε το νησί μας καθαρό, αλλά κανένας δεν θέλει τον κάδο κοντά στο σπίτι του.
Θεωρώ όμως με τα πρες κοντέινερ που έχουμε βάλει στο Λιμεναρχείο, στο Κάστρο, στην Καρδάμαινα και αλλού, δώσαμε μια λύση.
Ερ: Κύριε Καμπουράκη, ολοκληρώνουμε τη συνέντευξη. Πείτε μου, γιατί να ψηφίσουμε «Ισχυρή Κω»;
Σ.Κ.: Γιατί μπορούμε, γιατί θέλουμε, γιατί πλέον έχουμε την εμπειρία, έχουμε την όρεξη και έχουμε και το όραμα για να πάμε το νησί παραπέρα και να του δώσουμε και την αίγλη, αλλά και την αξία που του αναλογεί.
πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
