Με αφορμή όμως αυτό, τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε ασθενοφόρα πλήρως στελεχωμένα; το ερώτημα που θέσαμε στον κ. Χρυσόπουλο.
«Η υπόθεση με τα ασθενοφόρα δεν είναι τωρινή, είναι παλιά. Αλλά όπως σας έχω ξαναπεί, εμείς ενεργοποιούμαστε όταν το γεγονός χτυπάει την πόρτα μας. Μέχρι να μας την χτυπήσει, δεν κάνει κανείς τίποτα. Σαν διοίκηση έχουμε κάνει δεκάδες έγγραφα, δεκάδες αιτήματα σχετικά με τη στελέχωση των ασθενοφόρων και δεν βρήκαμε ανταπόκριση από πουθενά. Λέω των ασθενοφόρων, γιατί δεν έπρεπε να συζητάμε για το δεύτερο αλλά για το τρίτο, πιθανόν για το τέταρτο.
Τώρα μια κοινωνία ξεσηκώθηκε και το καταλαβαίνω, αλλά το πρόβλημά μας, όπως σας είπα, είναι αυτό. Ότι ξεσηκωνόμαστε όταν το ζήτημα χτυπάει την πόρτα μας. Αύριο πάλι όλοι θα συνεχίσουμε τη ζωή μας, δεν θα ασχολούμαστε με το ασθενοφόρο γιατί πιθανόν θα ξανασυμβεί ένα γεγονός μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και θα τότε θα ξανασυζητάμε την αναγκαιότητα χρήσης δύο ασθενοφόρων» μας απάντησε, με βάση τη λογική την οποία συμμεριζόμαστε ότι, πάν θαύμα τρεις μέρες…
Τι κάνουμε όμως τώρα που επανήλθε έστω με αυτόν τον τραγικό τρόπο το θέμα;
«Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία και πραγματικά το λέω, ο θάνατος της αγαπητής μας συμπολίτισσας και φίλης ας γίνει το έρεισμα για όλους μας να ξεσηκωθούμε, να παραιτηθούμε, να τα βροντήξουμε όλα κάτω και να φύγουμε. Είναι αδιανόητο. Δεν μπορεί η Κως των 130.000 κατοίκων και επισκεπτών μεσοσταθμικά, να έχει ένα ασθενοφόρο. Έπρεπε να έχει τρία» απάντησε.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
