«Όταν η αυτοδιοίκηση δεν είναι μπροστά, πρέπει να την πιέσει η κοινωνία από κάτω»

«Αυτά που προτείνουμε εμείς, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά που πρέσβευε η αυτοδιοίκηση τα χρόνια που ασχολιόμασταν και που η γενική εκτίμηση είναι ότι ήταν σε ένα άλλο επίπεδο. Διάφορα πράγματα που τότε ήταν αυτονόητα τώρα είναι ζητούμενα και ο βασικός στόχος είναι, να ξαναβγούν στην επιφάνεια»

«Δεν κάνουμε τον όμιλο επειδή έχουμε βουλευτικές εκλογές και επειδή έρχονται δημοτικές εκλογές. Και εάν η τυχαία αυτή αφετηρία είχε συμβεί πριν από δύο χρόνια, θα το κάναμε τότε ή εάν συνέβαινε μετά από ένα χρόνο, θα το κάναμε τότε»

«Προβάλουμε κάποιες θέσεις οι οποίες υπό την πίεση της κοινωνίας, εάν και εφόσον υιοθετηθούν και φαίνεται ότι υιοθετούνται, προκειμένου να αλλάξει η διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν ικανοποιεί τους πολίτες τα τελευταία αρκετά χρόνια, όχι μόνο τα τελευταία τέσσερα»

«…να υποχρεωθούν αυτοί που θα διαχειριστούν τις δημοτικές υποθέσεις να βάλουν κάποιες προτεραιότητες που φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καν προτεραιότητες, αλλά ήταν στο περιθώριο»

«Δεν πρέπει να αφήσουμε την ανάπτυξη στο κράτος ή στην περιφέρεια ή αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα. Άρα, για να τα πετύχει αυτά ο δήμος πρώτα απ’ όλα πρέπει να είναι ισχυρός. Ο τωρινός δήμος δεν νομίζω ότι είναι ισχυρός.

«Εάν δεν μπορεί ένας δήμος να στελεχωθεί, ο οποίος έχει τακτικά έσοδα που μπορούν να υπερκαλύψουν τις προϋποθέσεις του νόμου για να καλύπτει τη μισθοδοσία τόσων σε αριθμό υπαλλήλων, πας σε άλλα επίπεδα αγωνιστικότητας και ως τελευταίο επίπεδο προτείνουμε την παραίτηση του δημοτικού συμβουλίου. Αν δεν πιέσεις, δεν κερδίζεις»

«Συνεδρίασε το δημοτικό συμβούλιο για το νοσοκομείο. Και τι αποφάσισε; Να στείλει μια επιστολή. Επιστολή. Άκουσον άκουσον. Για εμάς τους παλαιότερους αυτό είναι αδιανόητο. Δηλαδή, άμα τα προβλήματα λυνόντουσαν με επιστολές, δεν χρειαζόταν να υπάρχει τίποτα. Δεν γίνονται αυτά. Με επιστολές δεν λύνονται τα προβλήματα. Θέλει αγώνες. Και οι αγώνες είναι κλιμακούμενοι»

Σε συνέντευξή του στον «Σ», ο πρώην δήμαρχος Δικαίου Βασίλης Χατζηγιακουμής, μιλά για τον «Όμιλο για την δημοκρατία και την αυτοδιοίκηση», για τις αποφάσεις που θα λάβει η πρώτη Γενική Συνέλευση της πρωτοβουλίας των τεσσάρων πρώην δημάρχων (προχωρά η σύσταση του καταστατικού του), ενώ απαντά στο εάν υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο.  «Αυτά που προτείνουμε εμείς, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά που πρέσβευε η αυτοδιοίκηση τα χρόνια που ασχολιόμασταν και που η γενική εκτίμηση είναι ότι ήταν σε ένα άλλο επίπεδο. Διάφορα πράγματα που τότε ήταν αυτονόητα τώρα είναι ζητούμενα και ο βασικός στόχος είναι, να ξαναβγούν στην επιφάνεια» τονίζει χαρακτηριστικά.

Χαρακτηρίζει «σύμπτωση» το γεγονός πως, η κίνηση αυτή προχωράει εν μέσω προεκλογικής περιόδου, εξηγώντας πως, στόχος είναι η ενημέρωση του κόσμου και των παρατάξεων που θα διεκδικήσουν τη δημοτική αρχή. «Να προβάλουμε εμείς κάποιες θέσεις, οι οποίες υπό την πίεση της κοινωνίας από κάτω, εάν και εφόσον υιοθετηθούν και φαίνεται ότι υιοθετούνται, αλλάξει η διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν ικανοποιεί τους πολίτες τα τελευταία αρκετά χρόνια, όχι μόνο τα τελευταία τέσσερα» δηλώνει.

Αναφέρεται στα δύο βασικά ζητήματα που πρέπει να τεθούν ως προτεραιότητα, όπως επίσης στο ρόλο της αυτοδιοίκησης η οποία πρέπει να αγωνιστεί για να καταφέρει να ανακτήσει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στην κεντρική διοίκηση, την οποία έχει χάσει. «Το πρώτο ζητούμενο είναι να καταλήξουμε εμείς ως τοπική κοινωνία τι θέλουμε ακριβώς» τονίζει, εκφράζοντας την πλήρη αντίθεσή του στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να αποστείλει επιστολή για το νοσοκομείο.

«Για εμάς τους παλαιότερους αυτό είναι αδιανόητο. Δηλαδή, άμα τα προβλήματα λυνόντουσαν με επιστολές, δεν χρειαζόταν να υπάρχει τίποτα. Δεν γίνονται αυτά. Με επιστολές δεν λύνονται τα προβλήματα. Θέλει αγώνες. Και οι αγώνες είναι κλιμακούμενοι» δηλώνει απερίφραστα.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ερ: Κύριε Χατζηγιακουμή, πώς προέκυψε ο τίτλος «Όμιλος για την δημοκρατία και την αυτοδιοίκηση»;

Β. Χ.: Είναι μια κατ’ αρχήν πρόταση γιατί, για να φτιαχτεί ένα σωματείο, ένας όμιλος, υπάρχουν συγκεκριμένες νομικές διαδικασίες με την βασικότερη, την έγκριση του καταστατικού του, που εκεί θα επισημοποιηθεί και η επωνυμία.

Ερ: Δηλαδή, θα αλλάξει η επωνυμία;

Β.Χ.: Δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη άλλη. Ό,τι αποφασίσει η γενική συνέλευση. Η πρόταση θα είναι αυτή και πρέπει να εγκριθεί. Έτσι είναι τα διαδικαστικά. Η πρώτη γενική συνέλευση θα εγκρίνει τα πάντα. Το περιεχόμενο, τους σκοπούς, τους στόχους, κ.λ.π.

Ερ: Πότε προβλέπετε να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία;

Β.Χ.: Δεν ξέρουμε ακριβώς. Έχουμε φτιάξει ένα σχέδιο καταστατικού, αλλά με τις συζητήσεις που κάνουμε με διάφορους ανθρώπους, ακούμε τις απόψεις τους, έτσι ώστε όταν θα φτάσουμε στα νομικά διαδικαστικά να είμαστε προχωρημένοι.

Ερ: Μέχρι στιγμής έχει υπάρξει ανταπόκριση σε αυτό το εγχείρημά σας;

Β.Χ.: Υπάρχει ανταπόκριση, υπάρχει ενδιαφέρον. Ο κόσμος που ερχόμαστε σε επαφές, θέλει επεξηγήσεις, γιατί, όπως ξέρετε, η πρώτη αντίδραση είναι ότι πάμε να κάνουμε παράταξη για τις δημοτικές εκλογές παρόλο που το ‘χουμε πει εκατό φορές ότι, δεν θα ασχοληθούμε με τις δημοτικές εκλογές.

Ερ: Πέρα από αυτή την αντίδραση του κόσμου, διότι η πολιτική σε γενικό επίπεδο, μας έχει κάνει πολύ δύσπιστους και το αντιλαμβάνεστε αυτό, αισθάνεστε ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται για κάτι διαφορετικό, για μια ουσιαστική αλλαγή; Τα βλέπει θετικά αυτά που προτείνετε;

Β.Χ.: Αυτά που προτείνουμε εμείς, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτά που πρέσβευε η αυτοδιοίκηση τα χρόνια που ασχολιόμασταν και που η γενική εκτίμηση είναι ότι ήταν σε ένα άλλο επίπεδο. Διάφορα πράγματα που τότε ήταν αυτονόητα τώρα είναι ζητούμενα και ο βασικός στόχος είναι, να ξαναβγούν στην επιφάνεια.

Ερ: Για πότε προσδιορίζετε τη γενική συνέλευση;

Β.Χ.: Δεν έχουν προσδιοριστεί αυτά. Προχωράμε τα διαδικαστικά μας και στο συντομότερο δυνατό χρόνο θα γίνει. Δεν έχουμε όμως κάποια ισχυρή πίεση γιατί πρέπει να προλάβουμε κάτι.

Ερ: Το ρωτάω αυτό διότι, οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν τον επόμενο μήνα και οι αυτοδιοικητικές δεν είναι πολύ μακριά…

Β.Χ.: Είναι σύμπτωση. Εμείς δεν κάνουμε τον όμιλο επειδή έχουμε βουλευτικές εκλογές και επειδή έρχονται δημοτικές εκλογές. Και εάν η τυχαία αυτή αφετηρία είχε συμβεί πριν από δύο χρόνια, θα το κάναμε τότε ή εάν συνέβαινε μετά από ένα χρόνο, θα το κάναμε τότε.

Ερ: Το ερώτημά μου βγήκε από τον στόχο που έχετε θέσει, η επόμενη 5ετία να μην πάει χαμένη. Υπάρχουν αρκετές «ερμηνείες» αυτής της θέσης σας.

Β.Χ.: Αυτό είναι για την ενημέρωση του κόσμου και των παρατάξεων που θα διεκδικήσουν τη δημοτική αρχή. Να προβάλουμε εμείς κάποιες θέσεις, οι οποίες υπό την πίεση της κοινωνίας από κάτω, εάν και εφόσον υιοθετηθούν και φαίνεται ότι υιοθετούνται, αλλάξει η διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων, η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν ικανοποιεί τους πολίτες τα τελευταία αρκετά χρόνια, όχι μόνο τα τελευταία τέσσερα.

Ερ: Άρα, θα ξεκινήσετε από τη βάση, όπως έχετε πει επανειλημμένως, για να μπορέσουν να ακουστούν οι φωνές αυτές και να οδηγήσουν σε άλλο αποτέλεσμα.

Β.Χ.: Και να υποχρεωθούν αυτοί που θα διαχειριστούν τις δημοτικές υποθέσεις να βάλουν κάποιες προτεραιότητες που φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καν προτεραιότητες, αλλά ήταν στο περιθώριο.

Ερ: Στις μέχρι τώρα συζητήσεις μας, κάνετε λόγο για αξιοποίηση των φυσικών πλεονεκτημάτων ενός όντως ευλογημένου νησιού. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν αξιοποιηθεί αυτά τα πλεονεκτήματα;

Β.Χ.: Έχουν αξιοποιηθεί πολλά από τα πλεονεκτήματα σε παρελθόντα χρόνο, όμως η ζωή προχωράει, η ανάπτυξη έρχεται και καθοδηγείται κυρίως απ’ τον ιδιωτικό τομέα και δημιουργεί νέα προβλήματα, άρα, νέες ανάγκες. Εκτιμούμε, λοιπόν, στη φάση που βρισκόμαστε ότι, για να τα αντιμετωπίσουμε, τα δύο πρώτα βασικά ζητήματα που πρέπει να ασχοληθούμε είναι: Με βασικό μοχλό το δήμο, λοιπόν, να προχωρήσουν αυτά, γιατί δεν πρέπει να αφήσουμε την ανάπτυξη στο κράτος ή στην περιφέρεια ή αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα. Άρα, για να τα πετύχει αυτά ο δήμος πρώτα απ’ όλα πρέπει να είναι ισχυρός. Ο τωρινός δήμος δεν νομίζω ότι είναι ισχυρός. Δεν έχει για παράδειγμα, έναν μηχανικό χωροταξίας. Πώς θα γίνουν οι χωροταξικές μελέτες; Μα, χωρίς χωροταξική μελέτη πώς θα αντιμετωπίσουμε με σύγχρονες μεθόδους τα σύγχρονα προβλήματα;  

Ερ: Θα συζητήσουμε τα δυο πρωταρχικά ζητήματα που έχετε θέσει. Πριν όμως από αυτό, πείτε μου, όλα αυτά τα χρόνια οι δήμοι δεν έβλεπαν αυτό που ερχόταν, όπως λέτε; Τι ήταν; Ανίκανοι; Δεν είχαν τη γνώση; Έπαιξε ρόλο η ανομοιογενής, πολιτικά εννοώ, σύνθεση των παρατάξεων; Ή κάτι άλλο συνέβαινε;

Β.Χ.: Τίποτα από όλα αυτά. Προσπάθειες χωροταξικής οργάνωσης υπήρξαν κατά το παρελθόν και κόλλησαν στο θεσμικό πλαίσιο. Θυμάμαι, στην πρώτη μου τετραετία είχε ψηφιστεί ο χωροταξικός νόμος που κατένειμε τις αρμοδιότητες σε τρία επίπεδα, κεντρική διοίκηση – περιφέρεια – δήμοι. Σε ένα ενάμιση χρόνο και πριν συγκροτηθούν τα όργανα από το κράτος που θα κινούσαν τις διαδικασίες, ο νόμος με προσφυγές διαφόρων βγήκε αντισυνταγματικός. Ακολούθησε ένα νομικό κομφούζιο, εμείς ήδη είχαμε ξεκινήσει στο δήμο Δικαίου κάτι να κάνουμε, άλλαξε ο οικιστικός νόμος και δεν μπορούσαμε καν να κάνουμε την αναθεώρηση του ρυμοτομικού σχεδίου στο Ζηπάρι. Ήμουν 8 χρόνια δήμαρχος και το πρόβλημα αυτό λύθηκε τον 7^ο χρόνο που ήμουν στο δήμο. Είχαμε ανακοινώσει ότι θα κάναμε την αναθεώρηση του ρυμοτομικού σχεδίου αν κερδίζαμε τις εκλογές, μετά χάσαμε τις εκλογές και δεν έγινε τίποτα.

Δεν ξέρουμε και τώρα λεπτομερώς, γιατί έχουμε απομακρυνθεί από την καθημερινότητα της παρακολούθησης των σημερινών νομικών δεδομένων, όμως τα πρώτα νομικά ζητήματα έχουν λυθεί και θα πρέπει να μπουν οι διαδικασίες από την αρχή. Όπως έχω πει πολλές φορές, η χωροταξία είναι μια κατ’ εξοχήν πολιτική διαδικασία και για τον τομέα των αρμοδιοτήτων που αφορά τους δήμους που είναι τα περισσότερα, πρέπει την καθοδήγηση, με την καλή έννοια, να την έχουν οι τοπικοί φορείς. Πρώτος τοπικός φορέας είναι ο δήμος.

Ερ: Ερχόμαστε, λοιπόν, στο ρόλο της αυτοδιοίκησης, στο δήμο. Με δεδομένη την «συμπεριφορά» των κυβερνήσεων, πώς μπορεί ένας δήμος να αντιδράσει και να διεκδικήσει; Να επαναστατήσει ενδεχομένως; Είπατε πως ένας ισχυρός δήμος πρέπει να έχει έναν νέο οργανισμό εσωτερικής υπηρεσίας, δηλαδή, προσωπικό. Αυτό σημαίνει προσλήψεις οι οποίες εδώ και χρόνια δεν επιτρέπονται…

Β.Χ.: Ποτέ το θεσμικό πλαίσιο δεν ευνοούσε την τοπική αυτοδιοίκηση, αν εξαιρέσουμε την πρώτη 8ετία του ΠΑΣΟΚ που έγινε η μεγάλη επανάσταση στην αποκέντρωση αρμοδιοτήτων όπου οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης δεν προλάβαιναν να απορροφήσουν τις αρμοδιότητες.

Ερ: Και τότε ζητούσατε πόρους…

Β.Χ.: Ναι, και αποκέντρωση πόρων. Εν πάσει περιπτώσει, τα προβλήματα δεν είναι διαχρονικά τα ίδια. Αλλάζουν. Όμως, πάντα σε σχέση με την κεντρική διοίκηση  υπήρχαν προβλήματα. Δεν ήταν ποτέ ρόδινα τα πράγματα. Επομένως, θέλει αγώνα και γι αυτό λέμε ότι, εάν δεν μπορεί ένας δήμος να στελεχωθεί, ο οποίος έχει τακτικά έσοδα που μπορούν να υπερκαλύψουν τις προϋποθέσεις του νόμου για να καλύπτει τη μισθοδοσία τόσων σε αριθμό υπαλλήλων, πας σε άλλα επίπεδα αγωνιστικότητας και ως τελευταίο επίπεδο προτείνουμε την παραίτηση του δημοτικού συμβουλίου. Αν δεν πιέσεις, δεν κερδίζεις. Συνεδρίασε το δημοτικό συμβούλιο για το νοσοκομείο. Και τι αποφάσισε; Να στείλει μια επιστολή. Επιστολή. Άκουσον άκουσον.

Για εμάς τους παλαιότερους αυτό είναι αδιανόητο. Δηλαδή, άμα τα προβλήματα λυνόντουσαν με επιστολές, δεν χρειαζόταν να υπάρχει τίποτα. Δεν γίνονται αυτά. Με επιστολές δεν λύνονται τα προβλήματα. Θέλει αγώνες. Και οι αγώνες είναι κλιμακούμενοι. Δεν μπορείς να προβλέψεις από την αρχή πώς θα γίνει η κλιμάκωση.

Ερ: Κάποιοι υποστηρίζουν πως, εάν συνεχίσουμε να βαδίζουμε έτσι, σε λίγα χρόνια οι δήμαρχοι θα γίνουν ληξίαρχοι… Θα γυρίσουμε εκατό χρόνια πίσω.

Β.Χ.: Είναι προφανές αυτό διότι δεν έχουν δυνατότητα παρεμβάσεων. Δηλαδή, θέλουμε να κάνουμε κάτι, κάνουμε δημοπρασία. Με το παραμικρό, δημοπρασία. Μα αυτό κάναν και οι κοινότητες. Αυτή τη δυνατότητα να κάνει δημοπρασία την είχε και η πιο ορεινή κοινότητα και η πιο απομακρυσμένη νησιωτική κοινότητα. Γιατί γίνονταν οι συνενώσεις που τόσο μελάνι χύθηκε για να αναδειχθεί η παρεμβατική δυνατότητα των νέων ενισχυμένων δήμων; Αυτές οι τεράστιες αντιφάσεις στην πολιτική σκηνή κεντρικά, υπήρχαν και υπάρχουν, αλλά πρέπει να υπάρχει από κάτω μια αυτοδιοίκηση που και να τις επισημαίνει και να τις πολεμά.

Ερ: Άρα, για να φτάσουμε σε αυτό το επιθυμητό, πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος, να αποδεχτεί τη δεδομένη κατάσταση και ταυτόχρονα να πιστέψει στη δύναμή του, οπότε να εξαναγκαστεί η όποια διοίκηση να αλλάξει ρότα.

Β.Χ.: Ναι. Το ευκταίο βέβαια, θα ήταν το ανάποδο που γινόταν τόσα χρόνια. Ο δήμος να ‘ναι μπροστάρης και να ακολουθεί η κοινωνία. Όταν όμως η αυτοδιοίκηση δεν είναι μπροστά, πρέπει να την πιέσει η κοινωνία από κάτω και γι αυτό, ας πούμε σε εισαγωγικά για να μην παρεξηγηθώ, καταφεύγουμε σε αυτό το «μέσο». Δια της κοινωνίας να πιέσουμε προς την κατεύθυνση που εμείς θεωρούμε ότι είναι σωστή. Μπορεί να κάνουμε και λάθος, δεν ξέρω…

Ερ: Κύριε Χατζηγιακουμή, είχατε πει στη συνέντευξη πως, το πρώτο θέμα που θα σας απασχολήσει και θα καταθέσετε τη θέση σας, είναι αυτό της υγείας. Πότε θα είναι έτοιμη η πρότασή σας;

Β.Χ.: Δεν θα κάνουμε εμείς πρόταση. Θα κάνουμε μια εκδήλωση όπου, κάποιοι άνθρωποι εξειδικευμένοι, αφού θα τους έχουμε δώσει τα δεδομένα για τα θέματα υγείας που έχουμε στο νησί μας για να τα μελετήσουν, θα μας παρουσιάσουν τις προτάσεις τους. Και εκεί, όλοι θα πούμε, από την πλευρά του ο καθένας, τι εκτιμούμε διότι, το πρώτο ζητούμενο είναι να καταλήξουμε εμείς ως τοπική κοινωνία τι θέλουμε ακριβώς.

Διάβασα ότι το ΤΑΙΠΕΔ δημοπράτησε πέντε έργα νοσοκομείων ή επεκτάσεις ή μηχανολογικό εξοπλισμό με προϋπολογισμό 80 εκ ευρώ. Εμείς που υποτίθεται τόσα χρόνια προσπαθούμε να βελτιώσουμε την παροχή υγείας στην Κω, δεν είμαστε πουθενά. Γιατί δεν είμαστε; Διότι δεν έχουμε ως τοπική κοινωνία συμφωνήσει τι θέλουμε ακριβώς έτσι ώστε να το διεκδικούμε όλοι μαζί.

Ερ: Εκτιμώ ότι, η εν λόγω εκδήλωση θα γίνει μετά το Πάσχα.

Β.Χ.: Θα εξαρτηθεί από τον χρόνο που έχουν οι εξειδικευμένοι στο αντικείμενο άνθρωποι με τους οποίους έχουμε αρχίσει επαφές. Θα πρέπει να συμπέσουν οι χρόνοι μας. Μια πρώτη σκέψη, που δεν την έχω συζητήσει με τους συναδέλφους, αυτό το θέμα δεν πρέπει να χαθεί μέσα στο χαμό του προεκλογικού υβρεολόγιου, γιατί υβρεολόγια παρακολουθούμε και όχι πολιτικές αναλύσεις. Εννοώ για την κεντρική πολιτική σκηνή. Πάντα υπήρχαν αυτά, αλλά υπήρχαν και οι θέσεις. Μιλάνε γενικά και αόριστα. Ποιες είναι οι προτάσεις; Έχουμε 50 μέρες προθεσμία. Τι θα κάνουν;

Ερ: Γίνεται ότι γίνεται σε κάθε προεκλογική περίοδο.

Β.Χ.: Υπάρχουν πράγματα που γίνονται σε όλες τις προεκλογικές περιόδους. Υπάρχουν όμως και πράγματα και αυτός είναι ένας από τους λόγους που κάνουμε εμείς αυτή τη κίνηση, σε τοπικό επίπεδο όμως. Είναι ότι, προϊόντος του χρόνου υποχωρεί η πολιτική, ακόμα και σε διαχειριστικά θέματα, παράδειγμα τα τρένα που δεν ήταν καμιά υψηλή πολιτική αλλά χοντρό πρόβλημα διαχείρισης. Ακόμα, λοιπόν, και σε θέματα διαχείρισης υποχωρούν οι σωστές αντιμετωπίσεις και αναδεικνύονται αυτοί που μέσω των ΜΜΕ μπορούν να φαίνονται ωραίοι και μόλις πιάσουν τα ηνία δεν ξέρουν τι θα κάνουνε. Όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις και ειδικά στη δημοκρατία, μία είναι η δικλείδα ασφαλείας. Ο λαός. Οι εκλογές. Και γι αυτό η δημοκρατία μπορεί να έχει χίλια στραβά, αλλά όπως είπε και ο Μιτεράν, μπορεί να είναι ένα κακό πολίτευμα η δημοκρατία, αλλά εγώ δεν ξέρω κανένα καλύτερο. Διότι η δημοκρατία έχει τις εκλογές δια των οποίων μπορεί να βελτιώνει τα σφάλματα.

Ερ: Ή να τα μεγιστοποιεί…

Β.Χ.: Αυτό όμως είναι ευθύνη του λαού και μετά μη ζητά τα ρέστα.     

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ