Καταγράφονται και κάποιες προτάσεις για τη λύση του προβλήματος.
Ας πάρουμε όμως τα δεδομένα:
Το πρόβλημα υποστελέχωσης του Νοσοκομείου μας δεν είναι περιστασιακό. Είναι διαχρονικό και κλιμακούμενο.
Όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις πήραν θέση για την Υγεία στη χώρα και κατ΄ επέκταση στο νησί μας. Και αυτή ήταν αντίθετη από τα αιτήματα και τις προσδοκίες του λαού μας για να προστατευτεί. Οι νόμοι που ψήφισαν στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση του συστήματος.
Μάλιστα πριν λίγους μήνες ο Πρωθυπουργός μας το είπε και κατάμουτρα.
Η κινητοποίηση με πρωτοβουλία της Δημ. Αρχής, κατέληξε σε ευχαριστίες της προς τον Πρωθυπουργό για τη δέσμευσή του ότι, όποτε γίνει το νέο Νοσοκομείο και εφόσον το χωρέσει στο προτεινόμενο οικόπεδο θα λειτουργήσει με διαδικασία ΣΔΙΤ, ικανοποιώντας τον στόχο εκτόνωσης της δυσαρέσκειας και αποπροσανατολισμού.
Οι προτάσεις της πολύχρωμης βεντάλιας όλων των πολιτικών δυνάμεων που δεν βλέπουν τίποτα άλλο εκτός από την «ανταγωνιστικότητα», την «επιχειρηματικότητα» και την «ατομική ευθύνη», δεν τολμούν να πουν ποιος φταίει που στην Ιπποκρατική Κω εδώ και 8 μήνες δεν έχει παθολόγο και η λειτουργία του Νοσοκομείου και των ΚΥ κρέμεται από μια κλωστή, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό:
Θέλουν όλοι μαζί «πληβείοι και πατρίκοι» να «λογαριαστούμε μετά» αφού λύσουμε το εθνικό μας πρόβλημα, τσουβαλιάζοντας και κονιορτοποιώντας δίκαια λαϊκά αιτήματα και διεκδικήσεις.
Παρουσιάζονται δε ως «σωτήρες» αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα, ανακαλύπτοντας οι αθεόφοβοι θετικά σημεία σε νόμους - όπως ο τελευταίος της ΝΔ, τον οποίο είχε καταδικάσει σύσσωμος ο ιατρικός κόσμος και προβάλλοντας ως λύση κάτι μεσοβέζικες λύσεις μετακίνησης γιατρών από άλλες δομές ακόμα και στρατιωτικές που όχι μόνο δεν λύνουν αλλά διογκώνουν το πρόβλημα.
Τι κρύβουν κάτω από το χαλί;
Ότι όλοι αυτοί μαζί, κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων και συνεργασιών, μπορεί και με την μάσκα του ακομμάτιστου, στηρίζουν την εφαρμογή των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που ζήτησαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι ιδιωτικές δομές Υγείας θησαυρίζουν με τον πόνο του λαού και οι δημόσιες δομές, που μόνο κατ’ όνομα είναι τέτοιες, συνεχώς υποβαθμίζονται αφήνοντας απροστάτευτο πάλι τον λαό ακόμα και μέσα στην πανδημία.
Για να σταματήσει το διαχρονικό πρόβλημα υγείας στην χώρα μας και κατ΄ επέκταση στο νησί μας.
Θα πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε καθαρά και ξάστερα για:
Να αυξηθούν τα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν την υγεία. Γιατί χωρίς χρήματα όλα είναι αέρας κοπανιστός. Για να προσληφθούν οι χιλιάδες όλων των ειδικοτήτων που σήμερα λείπουν από νοσοκομεία και Κ.Υ και να εξοπλιστούν με όλα τα σύγχρονα μέσα που η εποχή μας επιτρέπει. Για να αναπτυχθεί ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας απολύτως δωρεάν για όλους που προϋποθέτει την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον χώρο αυτό.
Να αγνοήσουμε τους διάφορους παράγοντες και παραγοντίσκους που μας λένε ότι επειδή είμαστε ωραίοι θα κάνουν μία εξαίρεση. Άλλωστε εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι χρόνια τώρα πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες.
Ο αγώνας μας πρέπει να έχει στόχο συγκεκριμένες αντιλαϊκές πολιτικές που έχουν συγκεκριμένα χρώματα.
Γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι το κάθε πολιτικό πρόβλημα λύνεται μόνο με πολιτική λύση.
Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν συμπορευθούμε με το χρώμα της συνέπειας και του αγώνα το άλικο, βαθύ κόκκινο του ΚΚΕ.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, στις κάλπες και στο κίνημα, είναι δύναμη που θέτει τον λαό πρωταγωνιστή για να διαμορφώσει εξελίξεις με κριτήριο τις ανάγκες του.
