Τη λογική της μετάθεσης ευθυνών, του "ακαταδίωκτου" και σε τελική φάση της... περιβόητης "ατομικής ευθύνης", τη ζήσαμε σε όλο της το μεγαλείο στην πρόσφατη αλήστου μνήμης "πανδημία" (τώρα νομοτελειακά τη "λούζονται" κι αυτοί που την σιγόνταραν για άλλους λόγους τότε).

Καλά, τότε ας πούμε ότι σε ένα βαθμό (ιδιαίτερα για τους υπερ-τρομοκρατημένους πολίτες κλπ) είχαν βρε αδερφέ έστω μια μικρή δικαιολογία (ΠΟΥ, ωχ ωχ ωχ από που να πιάσεις).

Σήμερα ποια έκτακτη ανάγκη επιβάλλει την περιβόητη "επίταξη" (επίταξη ή επιστράτευση, εδώ και οι όροι τους έχουν κάνει να χάσουν το νόημά τους); *

Δεν θα σταθούμε λοιπόν στο αν η απόφαση είναι "εξωφρενική, επαίσχυντη ή ακραία φασιστική" που λένε οι θιγόμενοι γιατροί. Ας σκεφτούμε μόνο αν έχει τελικά δικαίωμα το όποιο Κράτος (σε "δημοκρατία" και "ελεύθερη αγορά") να εκβιάζει και να απειλεί επαγγελματίες κάθε είδους για να καλύψει τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις του.

Γιατί σήμερα είναι οι γιατροί που δεν θέλει να προσλάβει για να καλύψει ανάγκες και υποχρεώνει ιδιώτες να του κάνουν την αγγαρεία, αύριο θα είναι εκπαιδευτικοί (;) που δουλεύουν ιδιωτικά ή έχουν φροντιστήρια να πάνε να κάνουν ώρες στα σχολεία, μετά οι επαγγελματίες-ιδιωτικοί υπάλληλοι (;) για δημόσια έργα μερικές ώρες και πάει λέγοντας...

Βέβαια, εδώ -το είχαμε γράψει από την αρχή- ο σκοπός δεν είναι ότι τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για το Κράτος να δουλεύει ρολόι, ή η υγεία των ασθενών (μόνο αφελείς το πιστεύουν αυτό, όπως έγινε και στην πανδημία με τις μάσκες των κολλητών που θησαύρισαν, των παράνομων lockdown σαν κι αυτά που προτείνουν τώρα κάποιοι  βλέπε Σαντορίνη ώστε να κυκλοφορούν χωρίς πρόβλημα οι υπερ-τουρίστες και των λοιπών πειραματισμών "στου κασίδη του κεφάλι").

Εδώ τους καίει (και τους παρακαίει) "η ευθύνη σε περίπτωση που τύχει κάποια στραβή" Ιούλιο-Αύγουστο με τόσους τουρίστες και τις δημόσιες δομές υγείας... υπό το μηδέν (150.000 άνθρωποι στην Κω χωρίς καν παθολόγο και καρδιολόγο στο ΓΝ-ΚΥ! Και με τις αεροδιακομιδές σαν να είναι "Ζηπάρι-Κως 4-5 κάθε μέρα).

Η κυβέρνηση απλά ξανα-εφαρμόζει την παλιά επιτυχημένη μνημονιακή συνταγή «διαίρει και βασίλευε».

Αντί να αφεθεί να εκτεθεί στα μάτια των ψηφοφόρων λόγω της αναποτελεσματικότητας της πολιτικής της, αλλά και να ρεζιλευτεί παγκόσμια σε περίπτωση που κάτι συμβεί με τόσους τουρίστες, επιχειρεί να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον των «αδιάφορων και αδίστακτων γιατρών» (όχι με την καρα-αποδεδειγμένη ανικανότητα των εκάστοτε πολιτικών να βρουν μόνιμη λύση στο χρόνιο πρόβλημα).

Η ίδια δοκιμασμένη πολιτική συνταγή εφαρμοζόταν επί μνημονίων (τα κροκοδείλια δάκρυα των "κασσελ-άκηδων" μας μάραναν...) τη μια έφταιγαν οι "κηφήνες¨ δημόσιοι υπάλληλοι, μετά οι συνταξιούχοι, μετά οι ελεύθεροι επαγγελματίες… και κάπως έτσι η Ελλάδα έχασε λόγω μετανάστευσης σχεδόν το 20-25% του οικονομικά παραγωγικού ανθρώπινου δυναμικού της.

Δυστυχώς, την κάθε εξουσία (τα βλέπουμε και στα τοπικά) την ενδιαφέρει μόνο "να τη βγάλει αυτή καθαρή" τώρα και όχι τι θα γίνει αύριο... Σου λέει σήμερα είμαι αύριο δεν είμαι (ο λαός το λέει κι αλλιώς "άρπαξε να φας κλπ...").

Εν τέλει αφού λένε ότι νοιάζονται τόσο μα τόσο πολύ για την υγεία των πολιτών, αντί να κατηγορούν τις "κλίκες" των γιατρών (εν τω μεταξύ αυτό το παρασκήνιο με τις "κλίκες", που ακούμε και ξανακούμε από όλες τις διοικήσεις του νοσοκομείου διαχρονικά "παίζει" να είναι όπως μας μεταφέρουν οι "παλιοί" από τη δεκαετία του 50-60, απορούμε πως δεν έχει συμπεριληφθεί ακόμα ως τραγικό ανέκδοτο στην επικαιροποιημένη "Ιστορία της υγείας" του Κ. Κογιόπουλου), γιατί δεν ρωτούν καλύτερα τα Υπουργεία Υγείας των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών πόσους γιατρούς ή λοιπό νοσοκομειακό προσωπικό πληρώνουν και με τις μισθούς;

Και πόσα λεφτά δίνουν για το δημόσιο σύστημα υγείας τους από τους προϋπολογισμούς τους;

*"Επίταξη" ή "επιστράτευση":

Με τόσα που ακούμε ακόμα και οι λέξεις κινδυνεύουν να χάσουν το νόημά τους:

Επίταξη: η οριστική ή προσωρινή αφαίρεση κινητής ή ακίνητης περιουσίας καθώς και προσωπικών υπηρεσιών, που γίνεται από το κράτος για στρατιωτικούς σκοπούς σε καιρό πολέμου ή επιστράτευσης ή για δημόσια ωφέλεια

※  Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών. (Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρο 22 παράγραφος 4)

Επιστράτευση: η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του επιστρατεύω

(στρατιωτικός όρος): η πρόσκληση υπό τα όπλα, επαναφορά σε στρατιωτική υπηρεσία των εφέδρων λόγω στρατιωτικών αναγκών

(πολιτική) η αναγκαστική επαναφορά στην εργασία λόγω εκτάκτων αναγκών

(μεταφορικά) η κινητοποίηση προσώπου ή προσώπων, ή ευρύτερη καταβολή δυνάμεων ή γνώσεων για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό.

Σημειώσεις:

Ο όρος αφορά πρόσωπα, σε αντίθεση με τον όρο επίταξη που αφορά ζώα, μέσα μεταφοράς, τρόφιμα και υλικά.

Zogas_dimitris