"Αυτοί που είστε" ΔΕΝ σας θέλουμε. Αναζητείται... Φειδίας

Γιάννης Κιάρης

Μέσες άκρες τα είχαμε προεκτιμήσει από την προηγούμενη και το είχαμε γράψει εδώ μέχρι και για την "ανατροπή" (ως συνήθως...) των δημοσκοπήσεων που τους έδιναν στο σύνολό τους +5% "αέρα".

Και το κυριότερο το πρωτοφανές ποσοστό της αποχής (όχι απλά "ρεκόρ"). Ένας στους τρεις που ψήφισαν πέρυσι (που ήταν ήδη πολύ μεγάλη η αποχή) δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση να το επαναλάβει φέτος. Δηλ. 2 εκατ. λιγότεροι ψήφισαν στις Ευρωεκλογές.

Ισχυρότατο μήνυμα προς ΟΛΟ το πολιτικό σύστημα. "Αυτοί που είστε" (που λέει κι ο Κουτσούμπας), ΔΕΝ σας θέλουμε. Περιμένουμε κάτι καινούργιο και διαφορετικό; Ίσως...

Το κυβερνών κόμμα "την άκουσε" για τα καλά. Οι πολίτες δεν πήγαν στις κάλπες όχι λόγω "καύσωνα" ή "αδιαφορίας" για τις ευρωεκλογές, αλλά από συγκεκριμένη επιλογή. Ήθελαν συνειδητά να αποδοκιμάσουν τις κυβερνητικές επιλογές...

(Η ΝΔ έχασε 1.000.000 ψήφους στις Ευρωεκλογές και σχεδόν την μισή εκλογική της δύναμη σε σχέση με τις περσινές εκλογές του Ιουνίου 2023 που είχε αποσπάσει 40,56%, το οποίο μεταφράζονται σε 2.115.322 ψήφους και τώρα 28,31%, το οποίο ισοδυναμεί με 1.125.602 ψήφους. Από τις 13 χαμένες μονάδες:  7-8 πήγαν δεξιά (αφού η ΝΔ ήθελε να κάνει την "προοδευτικιά" με την wοke ατζέντα, δηλ, τι πιο "προοδευτικό" θα ψήφιζε αν ήταν Πρωθυπουργός ο Κασσελάκης το "θέλουμε δυο τυλιχτά αγόρια για τεκνοθεσία";). 1-1,5 πήγε στο Λοβέρδο. 1-1,5 πήγε στο ΠΑΣΟΚ. Οι υπόλοιπες 1-3 σκορπίστηκαν. Είναι προφανές τι κόστισε).

Η καθίζηση είναι τρομακτική για τη Νέα Δημοκρατία, όσο κι αν προσπάθησαν να το διασκεδάσουν οι επικοινωνιολόγοι της οι δηλώσεις και η συμπεριφορά Μητσοτάκη "στα χαμένα", δείχνει το πως βλέπουν από τώρα ότι αυτοδυναμία γιοκ για τις επόμενες (να δούμε σιγά σιγά "γέφυρες" προς Βελόπουλο, ή Λατινοπούλου).

Το θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων «μέτρησε» για τον Έλληνα ψηφοφόρο περισσότερο από όσο υπολόγιζε το Μέγαρο Μαξίμου. Όπως εύστοχα επισημάνθηκε ο Μητσοτάκης κινήθηκε (με τις πολιτικές επιλογές του, αλλά και τα πρόσωπα που χρησιμοποίησε για την υλοποίηση του κυβερνητικού έργου) προς τον Κέντρο και την Κεντροαριστερά τη στιγμή που η Ευρώπη και η κοινωνία πάει κεντροδεξιά.

Καταρχήν -όπως εύστοχα έγραψε το φιλοκυβερνητικότατο Πρώτο Θέμα- ο ίδιος ο πρωθυπουργός επωμίζεται την ήττα γιατί είναι αυτός ο οποίος όρισε τις Ευρωεκλογές ως κρίσιμες για την πολιτική σταθερότητα της χώρας και άρα αφού οι ψηφοφόροι απείχαν, κάθε άλλο παρά άκουσαν το «μήνυμα» του (στις δηλώσεις τους τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας έκαναν πως δεν κατάλαβαν το μέγεθος της ήττας αλλά στην πραγματικότητα ξέρουν πολύ καλά τι έχει συμβεί).

Αφού λοιπόν 1 εκατομμύριο άνθρωποι που τον ψήφισαν μόλις πριν ένα χρόνο, επέλεξαν να αγνοήσουν την δική του παράκληση να πάνε να το ψηφίσουν για άλλη μια φορά αυτό σημαίνει ότι είναι έτοιμοι να ψηφίσουν κάπου αλλού εάν τους παρουσιαστεί σοβαρή εναλλακτική πρόταση... Χθες.

Όχι μόνον έχασε σχεδόν το 1/3 των περσινών ψηφοφόρων της από το 41% στο 28% (και με το 28% τραβηγμένο εδώ που τα λέμε.  Εεε... με την επιστολική ψήφο να είναι όλως τυχαίως στα πολύ πάνω της σε σχέση με το πραγματικό ποσοστό σε κάθε νομό), αλλά δεν πέτυχε ούτε καν τον στόχο της επανάληψης του 33,12% που είχε λάβει στις προηγούμενες ευρωεκλογές (και το οποίο είχαν θέσει ως "μαξιλάρι" για να πέσει στα μαλακά οι επικοινωνιολόγοι και οι δημοσκόποι της).

Συν του ότι το 28% στο οποίο υποχώρησε και είναι το χαμηλότερο που έχει πάρει πρώτο κόμμα σε ευρωπαϊκές εκλογές, χάνοντας έτσι και την άτυπη δεύτερη γραμμή άμυνας που ήταν να μην πέσει κάτω από 30%

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος (μόνο από το πουθενά δεν ήρθε Κώστα...) υποχώρησε στο 14,9% και βρέθηκε τρεις μονάδες κάτω από το περυσινό βουλευτικό ποσοστό που πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας και οκτώ μονάδες κάτω από το ποσοστό που είχε στην ευρωκάλπη του 2019.

Φυσικό ήταν να πανηγυρίσει ο επικοινωνιακά "χαρά γεμάτος" Στέφανο, που έκλεισε τη "ψαλίδα" από τις 23 στις 13,5 μονάδες. σου λέει άμα χάνει ο άλλος 13 κι εγώ μόνο 3 μέσα σε ένα χρόνο στις επόμενες μπορεί και να είναι ντέρμπι προς τα κάτω ή να είμαι και Πρωθυπουργός του 15%...

Ούτε φυσικά το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη μπορεί να είναι ευχαριστημένο με την επίδοση του 12,8% (επειδή "τσίμπησε" μια μονάδα και δεν το έφτασε ο Βελόπουλος...) Εκτός του ότι δεν πέτυχε τον στόχο της δεύτερης θέσης που είχε θέσει, ούτε τη φθορά της κυβερνητικής παράταξης πέτυχε να καρπωθεί, ούτε τα "τρελά" του Στέφανο (Αντιπολίτευση που να κατρακυλάει συνέχεια, και αυτή τη φορά με τον πρώτο να μοιράζει 13 πόντους στους υπόλοιπους και να πανηγυρίζει μόνο μες στην τρελή χαρά ή στην καρά-κοσμάρα της πρέπει να είναι). Με τέτοιους ρυθμούς ανόδου που εμφανίζει θα χρειαστεί να περάσουν πολλές εκλογικές αναμετρήσεις και βλέπουμε.

Το άλλο σοβαρό θέμα που φάνηκε τη βραδιά των εκλογών στον εκλογικό χάρτη είναι στην Ξάνθη και στην Ροδόπη με το κόμμα της Τουρκικής μειονότητας (λίγοι του δωσαν την δέουσα σημασία).

Κατά τα λοιπά τα καλύτερα μηνύματα τα έδωσαν όπως πάντα οι ίδιοι οι ψηφοφόροι μέσα από τα διαδικτυακά τους μηνύματα στα σχόλια ή στου Τουίτερ:

1) ...όταν η ακρίβεια θερίζει, ο μήνας δεν βγαίνει και η εγκληματικότητα ανθίζει, όσο και αν λιβανίζουν τα πετσοκάναλα από το πρωί έως το βράδυ κι από το βράδυ ως το πρωί, τότε η οργή του κόσμου είναι δεδομένη.

2) Δυστυχώς για την Ελλάδα έχουμε κόμματα δηλαδή κομμάτια και όλοι θέλουν να γίνουν αρχηγοί... Αν ξέρεις πως λειτουργούν εσωκομματικά και τι τρικλοποδιές βάζουν ο ένας στον άλλον για μικροπολιτικές φιλοδοξίες, θα βλέπατε μπροστά στο μέλλον. Αν συνεχίσει η ίδια κατάσταση, στο τέλος θα έρθει και στην Ελλάδα ως σωτήρας ένας Φειδίας. Στο τέλος έναν τέτοιο θα ψηφίσουν. Για σπάσιμο! Είναι νομοτέλεια. Όποιος διαφωνεί είναι "ψεκασμένος" ή "ακροδεξιός". Αμ δε.

3) Οι πολίτες απέχουν γιατί έχουν χάσει κάθε ελπίδα και εμπιστοσύνη στους πολιτικούς και όσοι ψήφισαν στράφηκαν πατριωτικά,  η άλλη φωνή στον κιμά της παγκόσμιας χούντας της νέας αταξίας και όποιος κατάλαβε κατάλαβε

4) Η αποχή είναι απάντηση στην κοροϊδία και απαξίωση που νοιώθει ο πολίτης και ότι το πολιτικό σύστημα/δικαιοσύνη/εξαγορασμένα ΜΜΕ είναι ένα παράλληλο σύμπαν στην πραγματική κοινωνία.

5) Η απαρέσκεια των πολιτών για την υφιστάμενη πολιτική τάξη, τις ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές, αλλά και την τραγική ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης δείχνει ότι η κοινωνία αναζητεί κάτι διαφορετικό αφενός για εκφράσει, μέσω αυτού, τις αγωνίες, τους φόβους και τις επιθυμίες της, αλλά και για να το εμπιστευθεί στην επίλυση των προβλημάτων της.

6) Σήμερα λες "πατρίδα, έδαφος, εθνική κυριαρχία, οικογένεια, έθνος, ταυτότητα" και πετάγονται 5 "δικαιωματιστές" (της φακής)  να σε πούνε φασίστα. Ναι. "Φασίστας" ήταν ο Γληνός, ο Σκληρός, ο Πετρίδης, ο Ανδρέας, ο Γλέζος, ο Βαλυράκης, ο Μίκης, και τόσοι άλλοι σαν κι αυτούς. Γι' αυτό τα προοδευτικά κόμματα δεν μπορούν να κάνουν χωριό. Έχουν πρόβλημα πολιτικής πρότασης. Έχουν χάσει κάθε λαϊκή και ταξική αναφορά. Κάτι σώζει το ΚΚΕ, αλλά στο δικό του πλαίσιο που είναι, ούτως ή άλλως, πολύ στενό.