"Ω γλυκύ μου έαρ"... Τι άλλο θα δούμε και θα ακούσουμε πάλι ως τις Ευρωεκλογές...

Γιάννης Κιάρης

Τώρα που είναι Μ. Εβδομάδα, Πασχαλιά, Αγίου Γεωργίου-Ιπποδρομίες πανηγύρια, χοροί και εκδηλώσεις της άνοιξης, περιοδείες υποψήφιων Ευρωβουλευτών, από κοντά και βουλευτών υπουργών, αξιωματούχων.

Πραγματικό ρίγος... και εθνική υπερηφάνεια (από την ανάποδη).

Διαβάζοντας και έναν πολιτικό "μέντορα" όχι από τα τόσο παλιά, φαίνεται ξεκάθαρα γιατί ο νεοέλληνας έχει πραγματικά την εκπροσώπηση που του αξίζει σε όλα τα επίπεδα.

Η επιστράτευση Καρατζαφέρη από τα φιλοκυβερνητικά μέσα που κάποτε τον λέγανε "φασίστα" και ήταν ο πρώτος που "καπηλεύτηκε" πολιτικά τη θρησκεία -όπως τον κατηγορούσαν, δείχνει ακριβώς την "αμερικάνικη σαλάτα" της σημερινής πολιτικής κατάστασης, σε όλα τα επίπεδα.

Εν τω μεταξύ λέει κάποιες αλήθειες, με το γνωστό κυνισμό του: για το πως κυβερνά η Αμερική, πως ανεβάζει και κατεβάζει Υπουργούς, πως πείθει όλους τους φερέλπιδες πολιτικούς μας που την επισκέπτονται μετά το τρίτο ουίσκι να είναι πιστά πειθήνια όργανά της. Ότι "λύνουν" (αν λύνουν) είναι παραγγελία πλέον από Αμερική (γάμοι ομοφυλόφιλων, ιδιωτικά πανεπιστήμια, ιδιωτική υγεία κλπ.

Αλλά και για ακριβά "εκλογομαγειρέματα" έκανε "αποκαλύψεις"... Για το πως "ο Δρυμιώτης το 2000 έδωσε ηλεκτρονικά έναν "αέρα 10%" στον αμερικανοκίνητο Σημίτη και τον έκανε Πρωθυπουργό" (σκέψου τώρα με επιστολικές ψήφους, ψηφιοποίηση κλπ)... Με λίγα λόγια, ίντριγκα, τσάμπα μαγκιά, συνωμοσιολογία, προσωπικά κόμπλεξ, έλλειψη θεσμών (όλοι διακοσμητικοί), αλλά μπροστά στο προσωπικό συμφέρον, όλοι σούζα.

Κι όπως γράφτηκε κάπου με τόσα πολιτικά παιδιά που έβγαλε εντός και εκτός ΝΔ, "Το ΛΑΟΣ ήταν κάτι σαν τις ακαδημίες του Άγιαξ" (Άδωνις, Βορίδης, Πλεύρης, Βελόπουλος, Στίγκας και δεν συμμαζεύεται...).

Ψήφισα λέει το πρώτο άρθρο του μνημονίου για να πάρω τα λεφτά, αλλά μετά διαφώνησα...

Άφησε και τη γνωστή ατάκα περί "σαλώμης" (τότε για τον Άρη του Καραμανλή), αν τον ρωτούσε για τις σημερινές "σαλώμες", να δούμε με τη γνωστή αθυροστομία του, τι θα απαντούσε (εκτός από το "Φαίη Σκορδά" που είπε τον ένα για το ξέπλυμα του αλλουνού)...

Θείο πολιτικό δράμα: Μετά τον Ιερώνυμο ήρθε και ο Γιώργος. Αναμενόμενο. Θα εκφράσουν και άλλοι θετική άποψη μέχρι τον Ιούνιο...

"Για να γίνει κάποιος αρχηγός πρέπει να έχει τα συστατικά του Π.Ε.Χ.Η.: Παιδεία, Ευφυΐα, Χαρακτήρα, Ήθος. Ο Βελόπουλος έχει το ένα από αυτά, την ευφυΐα. Δεν έχει τα άλλα..."  Οκ. Οι άλλοι τα έχουν όλα;

Ω γλυκύ μου έαρ...

Αυτές τις ήμερες παραδοσιακά πηγαίνουν οι βουλευτές στην λιτανεία του Επιταφίου την Μ. Παρασκευή και στην Ανάσταση για να προβληθούν. Επειδή είναι τέτοιες οι μέρες δεν πιστεύει κανείς ότι  θα αντιδράσει (για την "κοροϊδία και το ποδοπάτημα του Ευαγγελίου, από όσους ψήφισαν τα γνωστά παρατράγουδα") λαός και κλήρος από σεβασμό στα Θεία.

"Ήρθε κι αυτή η άνοιξη που διόλου δεν μας συμπονά.

Σε βουρλίζει! Λαχταράς ν’ αποδράσεις στην επικράτειά της, ν’ απλωθείς στον καθαρό ορίζοντα, να στρέψεις το πρόσωπο στον ήλιο, ν’ ανοίξεις διάπλατα τα ρουθούνια σου, να εισπνεύσεις από κάθε πόρο τις μυρωδιές, να κυλιστείς στο χορτάρι παίρνοντάς τες πάνω σου! Λαχταράς να βρεθείς πάνω σ έναν Αιγαιοπελαγίτικο βράχο ν' αγναντεύεις το εαρινό γαλάζιο συνοδεία του χτύπου της καμπάνας από το κοντινό ξωκλήσι που σημαίνει την εβδομάδα των Παθών.
 

Κι έπειτα σαν απλώσει η νύχτα, στο φέγγος της λαμπάδας που τρεμοπαίζει να διακρίνεις χείλη γελαστά που εύχονται με κατάνυξη, ανταλλάσσουν φιλιά και χέρια, πολλά χέρια, εμφανίζονται, αγκαλιάζουν, τσουγκρίζουν κατακόκκινα αυγά, γιορτάζοντας το Πέρασμα από το θάνατο στη ζωή, βιώνοντας με ευλάβεια το Σεφερικό γραμμένο:
«Η υψηλότερη μορφή της άνοιξης που ξέρω: μια Ελληνική Μεγάλη Εβδομάδα».

Γλυκύτατό μου Έαρ!

ε πείσμα της δυσχερούς κατάστασης του ανθρώπινου είδους, «ο ήλιος ο ηλιάτορας»* ξεσηκώνει την ψυχή, ζεσταίνει το πνεύμα, το ενεργοποιεί σε ανάταση κι αυθόρμητα φέρνει τους στίχους του Σαχτούρη στο στόμα:

«Ας μην το κρύβουμε

διψάμε για ουρανό»

Το τελευταίο λογοτεχνικό κείμενο από την Μαρία Πετρίδου Ψωμά (Πηγή: Cityportal)

ως επίλογο για Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους!