Τελικά μόνο ένα "Ντου" ανθρωπιάς και φιλότιμου μας σώζει...

Γιάννης Κιάρης

Κοινωνία; Πολιτική; Ανθρωπιά; Διεθνείς και Ανθρώπινες σχέσεις...; Μπάχαλο. Παντού, όμως.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές για παράδειγμα:

-Περιμένεις το απαντητικό "χτύπημα" του Ισραήλ στο Ιράν και την όποια "ακαριαία απάντηση" απ' αυτό όπως προειδοποίησε.

-Βλέπει όλη η χώρα άναυδη το πως ένα νέο παιδί, αστυνομικός, στον αγώνα για επιβίωση με δεύτερη δουλειά στη ζούλα ως οδηγός φορτηγού καταπλακώθηκε από μπάζα στον Πειραιά χάνοντας τη ζωή του.

-Στη Νίσυρο πατέρας συνελήφθη γιατί "κατήγγειλε, χωρίς τα απαιτούμενα νομιμοποιητικά στοιχεία" λέει την κακοποίηση του παιδιού του από δημόσιο υπάλληλο (κι ύστερα λέει πως γίνονται τα εγκλήματα) ξεσηκώνοντας ευτυχώς ολόκληρη τοπική κοινωνία.

-Στη Ρόδο συνελήφθησαν εκπαιδευτικοί και μητέρα με τα μικρά παιδιά να ουρλιάζουν, διότι η μητέρα παρέλαβε τα παιδιά ενώ η... επιμέλεια είχε δοθεί στον πατέρα (μας φάγανε τα "δικαιώματα" και αφήσαμε τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις να πάνε περίπατο για "τις ζωάρες μας" που γράφαμε...).

Ποιο να πιάσεις και ποιο να αφήσεις... Να ξεκινήσεις από τα διεθνή και να φτάσεις στα τοπικά;

Όλα σε μια κλωστή... Από το "μπρα ντε φερ" Εβραιοσιωνιστών-Αγιατολάδων (και των συμμάχων-υποστηρικτών από δίπλα, άλλωστε δεν λείπει η αλεπού ή οι αλεπούδες ποτέ από το παζάρι), δείχνει να "κρέμεται" η πορεία όλων των διεθνών εξελίξεων.

Το σενάριο κλιμάκωσης του πολέμου στη Μέση Ανατολή με παρατεταμένη διάρκεια και ευρύτερη εμπλοκή χωρών είναι το πλέον εφιαλτικό αυτή τη στιγμή. Και το λιγότερο οδυνηρό μια “λελογισμένη” και “εντός ορίων” αντίδραση από το Ισραήλ που θα οδηγήσει σε μια βαθμιαία εκτόνωση.

Η πολεμική μηχανή όμως ολοένα και προετοιμάζεται για τα χειρότερα...

Τίτλοι ειδήσεων στην Ελλάδα του 2024: Αστυνομικός σκοτώθηκε σε οικοδομή κάνοντας δεύτερη δουλειά ως οδηγός φορτηγός καταπλακωμένος από μπάζα προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει οικονομικά... Αφού τα 100 ευρώ του 2022 έγιναν 74 το 2024 με την ακρίβεια (και μέχρι της Ευρωεκλογές θα γίνουν 70 και προχωράμε προς τα κάτω).

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση μπροστά στον κίνδυνο της "χαλαρής" ψήφου (σιγά σιγά αλλάζουν το αφήγημα και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων βλέποντας το "φιάσκο" που έρχεται και κάνουν λόγο εκ των πολύ υστέρων για "αντιδράσεις εξαιτίας της ψήφισης του γάμου ομοφ(ιλοφ)ύλων". Αμ δε...) εμφανίζονται αδύναμες και αλλάζουν τη ρητορική τους στη γραμμή "κλίνατε επί δεξιά...".

Διαβάζεις στις καθώς πρέπει "πολιτικώς ορθές" (τούμπανα) αναλύσεις:

...εμφανίζεται αδύναμη και αναζητά ένα νέο αφήγημα για να προσελκύσει.

"Πατρίς - Θρησκεία- Οικογένεια" με κάμποση γκλαμουριά- λάιφ στάιλ και όπου την πάρει. Όπου κάτσει η μπίλια.

Ο Μητσοτάκης χρησιμοποιεί ως "δεξιό χαρτί" τον φυλακισμένο βορειπηπειρώτη "Μπελέρη στην Ευρωβουλή". Χρησιμοποιεί τις ευρωεκλογές για να σταματήσει τη διαρροή προς τα δεξιά με ένα εθνικό θέμα, για το οποίο όταν ήρθε η ώρα έκανε... απολύτως τίποτα.

Ο δε Στέφανος το απογείωσε (αφήνοντας τον Πολάκη και τους απολιθωμένους ΕΑΜίτες σύξυλους) καθώς είπε και το "Πιστεύω" στα αμερικάνικα, θυμήθηκε μάλιστα ένα θαυμαστό σημείο της βάφτισής του από τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη κάνοντας το τουίτερ να αναφωνεί... Ιδού ο νέος Καρατζαφέρης.

Δηλαδή, άκρως σχιζοειδείς καταστάσεις (που θα ‘γραφε και ο φίλος μου ο Μάριος), τις οποίες μόνο ως ανέκδοτα μπορεί να  δει κανείς (αφήνουμε το "μένουμε Ευρώπη" και πιάνουμε τα "Φέρνουμε Μπε(γ)λέρη" ο ένας και "Ορθοδοξία" ο άλλος τύπου α ή β...).

Η δε Ελληνική πραγματικότητα σε τίτλους-αμείλικτη: Αδικαιολόγητη ακρίβεια, διαφθορά, διαπλοκή, παραοικονομία, φοροδιαφυγή, εγκληματικότητα, βία, βιασμοί, θανατηφόρα τροχαία, απούσα δικαιοσύνη, ανομία, ατιμωρησία, συγκάλυψη, άρνηση ελέγχων και επιβολής προστίμων, χρηματισμός, νοθευμένα και λαθραία, αυθαίρετα, κακοπληρωτές και μεγαλοοφειλέτες για πάντα στο απυρόβλητο. Σκάνδαλα τα οποία βγήκαν στη δημοσιότητα και έμειναν ατιμώρητα, μαύρες σκιές στους χειρισμούς των καυσίμων, των σούπερ μάρκετ, του ρεύματος.

Και η λίστα δεν τελειώνει...

Στα δε τοπικά... Αχ! (ή πολλά αχ σε αναγραμματισμό)

Ευτυχώς και βρέθηκε ένα αυθόρμητο και ειλικρινές "Συγγνώμη" του Σοφοκλή και λίγο "Φιλότιμο" από τον Σάκη, τον Μανιά και την ομάδα των Εθελοντών για να επιβεβαιωθούν πλήρως όσα γράφαμε ότι έπρεπε να κάνουν οι τοπικές αρχές από την αρχή της θητείας τους και ΔΕΝ έκαναν...

Δεν ήξεραν ότι δεν έχουν προσωπικό; Δεν ήξεραν ότι δεν τους έβγαινε με τίποτα ο όποιος προγραμματισμός, ότι θα ξεκινούσε η σεζόν με τα τουριστικά μέρη αφημένα στην τύχη τους... (κατά τ' άλλα πάμε για ρεκόρ αφίξεων -αν δεν προκύψει το "μπαμ και κάτω" στη Μέση Ανατολή- είμαστε κυριολεκτικά στο "πάμε κι όπου βγει..." και ο Θεός να βάλει το χέρι του).

Το "Μαστιχάρι-Δράσις" έπρεπε να ήταν ένα γενικό "Κως-Δράσις" από τον Ιανουάριο με ευθύνη των τοπικών αρχών (αν λειτουργούσαν ως πραγματική ομάδα, συντονισμένα με σχέδιο, προγραμματισμό και λίγο φιλότιμο για τον τόπο με λιγότερα πανηγύρια-φωτογραφήσεις-φρου φρου και περισσότερη δουλειά).

Εν πάσει περιπτώσει μένουμε στο φιλότιμο και τις μεμονωμένες προσπάθειες των πολιτών, απ΄ όπου κι αν προέρχονται... Είναι ίσως η μόνη ελπίδα (όσο πρωτόγονο κι αν ακούγεται) το "Ντου για την Κω", για την πόλη και το (κάθε) χωριό...

(Άλλωστε και παλιά -όπως λέγαμε με τον φίλο Ν.Μ- αυτό έκαναν οι άνθρωποι, ο καθένας το δρόμο ή το οικόπεδο μπροστά από το σπίτι του ή και του διπλανού αν ήταν ανήμπορος ή ξενιτεύτηκε, εξεδήμησε κλπ).