Όλοι μα όλοι έχουμε βαρεθεί τα λόγια και προπάντων τις αδικαιολόγητες - δικαιολογίες... Δράση Τώρα

Γιάννης Κιάρης

Άσχημο πράγμα η δικαιολογία (φέρνει την πολυλογία, την αυτοδικαίωση και γενικά κάνει αυτόν που την ψάχνει συνέχεια να ζει στον κόσμο του).

Σε κάνει πρώτα απ΄ όλα κουραστικό επαναλαμβάνοντας σε κάθε ευκαιρία πράγματα αυτονόητα και γνωστά σε όλους. Να μην παραδέχεσαι έστω μια ανθρώπινη αδυναμία, καθυστέρηση, αδιαφορία, ένα λάθος βρε αδελφέ που όλοι κάνουμε.

Κάπου έχουμε μεγάλη ευθύνη κι εμείς οι πολίτες, οι δημοσιογράφοι πρωτίστως (που τους αφήνουμε να λένε "αέρα"... δώσ΄τους μικρόφωνο και γέμιζε ώρες) και φυσικά οι ίδιοι οι πολιτικοί από τους μεγαλύτερους στους νεότερους που τους ακολουθούν (και οι οποίοι πολλές φορές μπολιάζονται παίρνοντας όλα τα κακά τους).

Οι παραπάνω σκέψεις έρχονται με αφορμή τη συνάντηση της νεοσύστατης πρωτοβουλίας πολιτών στο Μαστιχάρι με την επωνυμία "Μαστιχάρι Δράσις".

Χίλια μπράβο στους πολίτες που ενδιαφέρονται και κινητοποιούνται για τον τόπο τους. Το έχουν αποδείξει και σε εθελοντικό επίπεδο για το χωριό τους, κατά το παρελθόν το ίδιο όπως φαίνεται θα κάνουν και τώρα,  πιο οργανωμένα.

Έφερε αποτέλεσμα η διαμαρτυρία και η κινητοποίηση τους; Ναι, σαφώς εκ του αποτελέσματος. Καθώς, την επόμενη κιόλας μέρα πήγε συνεργείο και απομάκρυνε τα φύκια.

Θα μπορούσε βέβαια να είχε γίνει νωρίτερα.  Έστω και οι λιγοστοί τουρίστες που είχαν έρθει μια εβδομάδα πριν, δεν χρωστάγανε σε κανέναν από όσους είμαστε (ακόμα) σε 'χειμερία νάρκη', να αντικρίζουν εικόνες αδιαφορίας και εγκατάλειψης είτε με τα φύκια, είτε με τα χόρτα, την έλλειψη καθαριότητας, ετοιμότητας κλπ.

Τις ίδιες δικαιολογίες τις ακούμε χρόνια. Και όταν αυτές επαναλαμβάνονται γίνονται "επιστήμη" στους (εκάστοτε) πολιτικούς υπεύθυνους (από την έλλειψη προσωπικού, τις ευθύνες των από πάνω - με τους οποίους βέβαια κατά τα λοιπά ή όταν έρχονται είμαστε  "τάτσι μίτσι κότσι" για να πουλάμε το ίδιο προεκλογικό αφήγημα "μέγαρα, νοσοκομεία, και λοιπά "φύκια Μαστιχαρίου σε συσκευασία..." μέχρι τον καιρό και τη νέα "καραμέλα" της κλιματικής κρίσης (που "πάει με όλα και συμφέρει" στις δικαιολογίες των αδικαιολόγητων).

Η ουσία τώρα της συνάντησης και από την μια πλευρά (δηλαδή των πολιτών) και από την άλλη (των πολιτικών-τοπικών αρχόντων):

Όλοι μα όλοι, έχουμε βαρεθεί τα λόγια και προπάντων τις αδικαιολόγητες - δικαιολογίες... Αυτό που χρειάζεται, είναι αυτό που φωνάζουν όλοι οι κάτοικοι του νησιού:  Δράση Τώρα.

Το παράδειγμα "του Σάκη και του Μανιά" να κόβουν οι ίδιοι με τους φίλους τους εθελοντές που  τους πλαισίωσαν τα χόρτα, να καθαρίζουν πάρκα, να καλλωπίζουν παρτέρια με χαλίκι κλπ, παρά τα "γελάκια" και την αφ' υψηλού ειρωνεία (εκ των έσω μιας και χαλάει το βόλεμα... εκ των έξω είναι φυσικό και αναμενόμενο να αποδομείται η προσπάθεια) έσωσε κάπως την κατάσταση και απέτρεψε πιθανότατα για αυτούς το... "Κως Δράσις".

Ας ελπίσουμε όχι μέχρι να απογοητευθούν και τα παρατήσουν κι αυτοί που φαίνεται να είναι μέχρι τώρα μοναχικοί καβαλάρηδες.

Χρειάζεται, να το δουν πολύ σοβαρά και με θετική, ανοιχτή ματιά,  όλοι οι εμπλεκόμενοι με τα κοινά, εκλεγμένοι και μη (κάπου καμιά 300αριά και βάλε, όπως γράφτηκε σε ένα διαδικτυακό σχόλιο).

Στον πολίτη δεν θα "μετρήσει" περισσότερο όταν έρθει η ώρα της κάλπης ο υποψήφιος που θα τον χτυπήσει στην πλάτη ή θα έρθει προεκλογικά να του "πουλήσει μούρη". Αλλά αυτός που θα έρθει να καθαρίσει μαζί του, διαθέτοντας έστω και δυο πολύτιμες ώρες εργασίας (όσες και αυτές που στάθηκαν στον ήλιο για να ακούσουν δικαιολογίες Κυριακάτικα...) για το νησί του και προπάντων για τα χωριά που είναι σε μεγαλύτερη εγκατάλειψη.

Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει κανείς; Τσάμπα διαφήμιση.

Ένα καλό κι ένα κακό. Πάντα η ζωή αυτό μας δείχνει.

Ή κατά το ελληνικότερον "ουδέν κακόν αμιγές καλού".

Με μια μικρή ματιά στον κόσμο γύρω μας: Δεν ξεκίνησαν καλά οι αγορές -όπως έγραψαν οι οικονομικοί αναλυτές μετά το Πάσχα των καθολικών. Οι ανησυχίες για μια ευρύτερη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή μετά την αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στο διπλωματικό κτίριο του Ιράν στη Συρία, η συνεπαγόμενη αύξηση του πετρελαίου που συμπαρασύρει έτι περαιτέρω τις αυξήσεις των τιμών κλπ.

Στον αντίποδα, μεγάλη ελπίδα για όλους (ειδικά για εμάς εδώ που εξαρτόμαστε από αυτόν) ο τουρισμός. Ο Μάρτιος λοιπόν ήταν σαν καλοκαίρι για το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας, το "Ελευθέριος Βενιζέλος" που κυριολεκτικά απογειώθηκε τον περασμένο μήνα, με ιστορικά υψηλά νούμερα που παραπέμπουν σε φουλ σεζόν...

Κι όπως έλεγε φιλάρεσκα με νόημα ο Αντόνιο Γκράμσι, "είμαι απαισιόδοξος λόγω νόησης και αισιόδοξος λόγω θέλησης".

Βασικά η Κυβέρνηση έχασε άλλους δύο υπουργούς που εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση. Δεν έχει και πολλά στελέχη. Παλιά πήρε του Λάος μετά του Πασόκ. Τώρα μαζεύει... ότι κάτσει και από τους Σπαρτιάτες...

Μέχρι να ανοίξει και την τρίτη επιστολή... («Ήρθε η ώρα να ετοιμάσεις τις τρεις επιστολές για τον επόμενο») όπως του γράφει εύστοχα φίλος αναλυτής.