Τόση σοφία σε τόσο λίγες λέξεις…

Όταν ρώτησαν το Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για τη συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση» είπε, «είναι θέμα συμπεριφοράς...».

Και συνέχισε: «Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές...

2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική…

3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..

4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.

5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..

6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους..

7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...».

Κι ερχόμαστε στον Γεώργιο Σουρή

«Οι έλληνες πολιτικοί έχουν μονίμως ως επάγγελμα την σωτηρίαν της πατρίδος. Γι αυτό αποφεύγουν επιμελώς να την σώσουν. Μετά την σωτηρίαν, δεν θα έχουν επάγγελμα».

Πάμε και στον Χαλίλ Γκιμπράν

«Λέγεται πως πριν μπει ένα ποτάμι στη θάλασσα, τρέμει από φόβο.

Κοιτάζει πίσω το μονοπάτι όπου πορεύτηκε.

Από τις κορυφές των βουνών, τον μακρύ ελικοειδή δρόμο που διασχίζει δάση και ποτάμια.

Και μπροστά του, βλέπει έναν ωκεανό τόσο απέραντο, που για να μπει δεν φαίνεται εκεί τίποτα παραπάνω από το να εξαφανιστεί για πάντα.

Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Το ποτάμι δεν μπορεί να πάει πίσω.

Κανείς δεν μπορεί να πάει πίσω.

Είναι αδύνατο στη ζωή να πας πίσω.

Το ποτάμι χρειάζεται να πάρει το ρίσκο να μπει στον ωκεανό».

Να και ο Τσε Γκεβάρα

«Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο!» (Seamos realistas, pidamos lo imposible!).