Αξίζει να αναφέρουμε αποσπάσματα από συνέντευξη του Ιταλού συνταγματολόγου Γκουστάβο Ζαγκρεμπέλσκι η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Il Fatto Quotidiano»:
- Γιατί γίνονται οι πόλεμοι;
- Οι πόλεμοι δεν «γίνονται». Τους πολέμους «τους κάνουν». Από τη μια μεριά υπάρχουν εκείνοι που αποφασίζουν και από την άλλη εκείνοι που εκτελούν. Οι πρώτοι κάνουν τον πόλεμο στους δεύτερους. Οι ηγέτες κρατών, οι υπουργοί, οι άλλοι διοικούντες, οι υποκινητές, οι βιομήχανοι όπλων, οι δημοσιογράφοι (με εξαίρεση τους πολεμικούς ανταποκριτές) συνήθως δεν πάνε στο πεδίο της μάχης, δεν πυροβολούν και δεν πυροβολούνται, δεν καταστρέφουν τα σπίτια άλλων ούτε και τα δικά τους σπίτια καταστρέφονται. Οι σύζυγοί τους, τα παιδιά τους, οι γονείς τους δεν σκοτώνονται, δεν ρίχνονται στον δρόμο ανάμεσα στα ερείπια. Εκείνοι που προκαλούν την έκρηξη του πολέμου παίζουν με τις ζωές άλλων. Στον πόλεμο, η απόσταση ανάμεσα σε όσους βρίσκονται ψηλά στην κοινωνική ιεραρχία και διατάζουν και σε όσους βρίσκονται χαμηλά και εκτελούν είναι αβυσσαλέα».
- Υπάρχει ένα «κοινωνικό ζήτημα» στον πόλεμο;
- Ακριβώς. Μιλάμε για τους πολέμους που αποφασίζονται από κάποιον, ο οποίος στέλνει κάποιους άλλους να πολεμήσουν και να πεθάνουν. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αν την απόφαση την έπαιρναν οι ανίσχυροι, που υποχρεώνονται να μάχονται σε πολέμους αποφασισμένους από άλλους, από τους ισχυρούς, οι πόλεμοι θα εξαφανίζονταν από την όψη της Γης. Η άβυσσος ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο γίνεται διαφορετικά αντιληπτή αν πρόκειται για τον εαυτό μας ή για τους άλλους. Η ανθρώπινη σάρκα δεν είναι εντελώς όμοια και εκείνη που προορίζεται για τα κανόνια ανευρίσκεται κατά προτίμηση στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.
- Κάθε πόλεμος είναι μια γιορτή της υποκρισίας;
- Εγώ περιορίζομαι στο να αναφέρω τον Φρειδερίκο Β΄ της Πρωσίας, έναν έντιμο ρεαλιστή ο οποίος έλεγε: «Αν οι στρατιώτες μας σκέφτονταν με το δικό τους μυαλό, θα αρνούνταν να πάνε στον πόλεμο». Ιδού γιατί, πριν από τους στρατούς, κινητοποιούνται οι προπαγανδιστές: για να εμποδίσουν τη σκέψη ή για να κάνουν τους ανθρώπους να σκέφτονται εσφαλμένα».
Μετά από όλα τα παραπάνω, παραθέτουμε την άποψη του αναγνώστη:
«Την ώρα που χιλιάδες γυναικόπαιδα ξεκληρίζονται στη Γάζα, δύο εικόνες αποτυπώνουν την «ηθική» του Ισραήλ και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων του, ανάμεσα στους οποίους είναι και η ελληνική κυβέρνηση.
Η πρώτη: Ισραηλινοί γλεντάνε ξέφρενα σε μονάδα του στρατού στο βόρειο Ισραήλ, με καλεσμένο κάποιον διάσημο ποπ σταρ, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμα και μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Ο διοικητής τους, μάλιστα, μετά την κατακραυγή, δικαιολογήθηκε ότι ήθελε να τους ανεβάσει το ηθικό!
Η δεύτερη: Ο ισραηλινός στρατός έχει στήσει ένα παραμάγαζο για «αντιτρομοκρατικό» τουρισμό, με τους μακελάρηδες να «ξεναγούν» και να εκπαιδεύουν τουρίστες και οικογένειες «στον ρόλο ενός Ισραηλινού στρατιώτη», με επιδείξεις, εκπαίδευση και ασκήσεις σκοποβολής, προφανώς επί πληρωμή.
«Πταίσματα», θα πει κανείς, μπροστά στο μακελειό της Γάζας και στα χοντροκομμένα ψέματα που έχουν επιστρατευτεί για να δικαιολογήσουν τη γενοκτονία. Μπροστά στο απαρτχάιντ και την κατοχή που κρατάει επί δεκαετίες. Ενδεικτικά, όμως, σε κάθε περίπτωση για τα «υψηλά ιδανικά» όσων παρουσιάζουν τον πόλεμο στην Παλαιστίνη ως «απάντηση» στη «βαρβαρότητα» που απειλεί τις «αξίες» της ...πολιτισμένης «Δύσης».
