Καταστάσεις που ξεφεύγουν από τα όρια ακόμα και του παραλόγου συμβαίνουν στο Μαστιχάρι, αλλά όπως εκτιμάται, το αυτό συμβαίνει και σε άλλες παραλιακές περιοχές του νησιού μας. Μετά από την αποκάλυψη του «Σ» (φύλλο 752, 2/4/2015) ότι, εκδόθηκαν από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου 33 οριστικά Πρωτόκολλα Κατεδάφισης για Αυθαίρετες Κατασκευές σε περιοχές εντός ζώνης αιγιαλού και παραλίας του νησιού μας, εύλογες οι αντιδράσεις συμπολιτών μας, όπως και η αγωνία τους για το αύριο.
Το «εύλογο», όπως μας εξήγησαν, οφείλεται στο γεγονός πως, κάποιοι ταλαιπωρούνται επί χρόνια (δικαστήρια, πρόστιμα, κ.α.) προκειμένου να αποδείξουν ότι, δεν είναι… ελέφαντες, την ίδια ώρα που «συνάδελφοί» τους εξακολουθούν να αυθαιρετούν, αλλά τους αγνοεί η «τσιμπίδα» του νόμου. Η δε αγωνία τους, οφείλεται στην «ανυπαρξία κράτους και δήμου» η οποία συνίσταται στην έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την περιοχή τους.
Όλα αυτά, έχουν ως αποτέλεσμα, αφενός να βρίσκονται υπό μία ιδιότυπη «ομηρία», αφετέρου να ανθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Δύο «στοιχεία» τα οποία οδηγούν τινές εξ αυτών να επιλέξουν μεταξύ της αυθαιρεσίας ή της καταγγελίας. Πεδίο συνεννόησης μεταξύ τους, όπως διαπιστώθηκε, δεν υπάρχει. Η μόνη λύση είναι, ο ορθός σχεδιασμός και κυρίως η συνταγματικά κατοχυρωμένη τήρηση της ισονομίας.
Το «ρεζουμέ» της όλης υπόθεσης, είναι το εξής: Καμία δημοτική αρχή έως σήμερα, δεν έχει τολμήσει να θέσει όρους και όρια με βάση έναν συγκεκριμένο σχεδιασμό. «Χρόνο με το χρόνο, η παρανομία θεριεύει. Εκεί μας σπρώχνουν οι δημοτικές αρχές με την τακτική που ακολουθούν» η άποψη των επιχειρηματιών – δημοτών.
Με την τακτική τους οι δημοτικές αρχές, την οποία ακολουθούν γιατί φοβούνται το πολιτικό κόστος, (σε μερικές περιπτώσεις λειτουργούν και κατά το δοκούν), ωθούν τους πολίτες στην παρανομία. Έτσι, όντας παράνομοι οι πολίτες – δημότες, κρατούν το στόμα τους κλειστό, κάνοντας χρήση - ενίοτε - της καταγγελίας… Όταν κάποιος βρει το θάρρος να μιλήσει δημόσια, δέχεται πανταχόθεν πυρά!!!
Όπως δε, μας επεσήμαναν, έργο υποδομής στο Μαστιχάρι δεν έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια. «Βάψανε τα πεζοδρόμια, τους πεζόδρομους και αυτό είναι το έργο που κάνανε…» είπαν.
Από το ρεπορτάζ διαπιστώνεται πως, η κατάσταση είναι «μύλος». Η έλλειψη σχεδιασμού και σοβαρού ελέγχου, με αποτέλεσμα οι πολίτες να «αυτοσχεδιάζουν» και να τίθενται ο ένας απέναντι στον άλλο. Αξίζει δεν να σημειώσουμε ότι, το μπάχαλο επιτείνεται από το «μοίρασμα» της γης. Ένα μεγάλο μέρος του κοινόχρηστου χώρου ανήκει στην Κτηματική Εταιρεία (έκανε ελέγχους και ζητά την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών) και ένα άλλο μέρος στο δήμο, ο οποίος θα προχωρήσει σε κατεδαφίσεις «του χρόνου».
Το «μήνυμα» των επιχειρηματιών
«Πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος, διαφορετικά θα επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας!!»
«Για τον κοινόχρηστο χώρο, δεν μας δίνει ο δήμος ένα σχέδιο για να το ακολουθήσουμε. Μας λένε ότι, δεν επιτρέπεται η μόνιμη κατασκευή, δηλαδή μία πέργκολα με πανί από πάνω. Μα εδώ, με τον αέρα που φυσάει καθημερινά, σκίζονται οι ομπρέλες, ξεκολλάνε από τη θέση τους με αποτέλεσμα να κινδυνεύει και ο πελάτης και εμείς. Σε αυτήν την περιοχή δεν αντέχουν… Στο Μαστιχάρι δεν γίνεται να μην είναι βιδωτές οι βάσεις. Ας έρθει ο δήμος να μας δώσει μία οδηγία, πώς θέλουν να κάνουμε την κατασκευή, ακόμα και το χρώμα και θα την ακολουθήσουμε. Δεν θέλουμε να είμαστε παράνομοι, ούτε και τον φόβο ότι, θα μας έρθει πρόστιμο, γιατί δεν έχουμε τη δύναμη να το πληρώσουμε. Ό,τι μας πει ο δήμος, θα το κάνουμε. Αλλά αυτό να ισχύει για όλους» μας είπε συμπολίτης επιχειρηματίας.
Να σημειώσουμε ότι, σε μία συγκεκριμένη περίπτωση, όπως μας είπαν, το σπίτι τους χτίστηκε το 1991 και ακριβώς στον έξω χώρο (γειτνιάζει με την παραλία) είχε φτιαχτεί βόθρος. Επειδή δεν υπήρχε περίπτωση να χαλαστεί, άφησαν στην κοινότητα χώρο στο πίσω μέρος του σπιτιού (26 τ.μ.) για να μεγαλώσει ο πεζόδρομος και σε «αντάλλαγμα» πήραν τον αντίστοιχο στον μπροστινό πλακοστρωμένο χώρο (προς την παραλία). «Δυστυχώς, δεν υπογράψαμε κανένα χαρτί και σήμερα έχουμε αυτό το πρόβλημα» μας είπαν, προσθέτοντας πως, «αυτόν τον κοινόχρηστο χώρο τον πληρώνουμε κάθε χρόνο, ενώ δεν θα έπρεπε αφού πρόκειται για ανταλλαγή».
Γίνεται η πρώτη αυτοψία - καταγραφή αυθαιρέτου από την Κτηματική Υπηρεσία Δωδ/σου τον Ιούνιο του 2002 (αφορά πέργκολα 29 τ.μ.), βγαίνει το πρόστιμο 1500 ευρώ και πληρώνεται στην εφορία προκειμένου να καταφέρει ο ιδιοκτήτης να πάρει δάνειο για το χτίσιμο της κατοικίας του. «Έγινε δίκη και αθωωθήκαμε, αλλά για να πάρουμε πίσω τα λεφτά του προστίμου, έπρεπε όπως μας είπαν, να είχαμε γράψει στο χαρτί πληρωμής στην εφορία ότι, τα πληρώνουμε με επιφύλαξη, κάτι που δεν γνωρίζαμε».
Από τότε συνέχιζαν να εργάζονται χωρίς καμία ενόχληση, πληρώνοντας κάθε χρόνο τα τέλη κοινόχρηστου χώρου, μέχρι την ώρα που πληροφορηθήκαν για την οριστική κατεδάφιση από το ρεπορτάζ του «Σ».
Επεσήμαναν ότι, δεν υπάρχουν αντιδικίες και κόντρες μεταξύ των επιχειρηματιών, παρά το γεγονός πως κάποιοι «ξεφεύγουν»… «Δεν θέλουμε να καταγγέλλουμε τον γείτονά μας γιατί θέλουμε να βγαίνουμε το πρωί έξω και να λέμε καλημέρα. Μέχρι χθες την λέγαμε, αλλά τώρα όπως μας έχουν κάνει άνω κάτω, πώς να την πούμε; Αν ξεκινήσουμε τις καταγγελίες, θα γίνει χαμός… Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε… Δεν έχουμε διάθεση να δουλέψουμε…» μας είπαν, συμπληρώνοντας:
«Αυτό που θέλουμε είναι, να βρουν το κράτος και ο δήμος μία άκρη για να βοηθήσουν τον κόσμο και όχι να τους γκρεμίσουν τη δουλειά τους, όχι να μας κοροϊδεύουν. Να εφαρμόσουν την ισονομία και να μην ζητούν από κάποιους να γκρεμίσουν κατασκευές και άλλους να τους αφήνουν να κάνουν ό,τι θέλουν. Μοιάζει σαν να στοχοποιούν ανθρώπους. Είναι λάθος, κυρίως σε τέτοιες μέρες που καιγόμαστε».
Επίσης, έθιξαν και το θέμα της παραλίας με τα φύκια. «Πέρσι η παραλία δεν δούλεψε καθόλου. Τα φύκια που είχαν βγει έξω 3-4 μέτρα και η μυρωδιά τους, δεν άφηνε άνθρωπο να πλησιάσει. Τα μηχανήματα του δήμου κάνανε διαδρόμους για να περνάει ο κόσμος…».
Το 1993 (άλλος επιχειρηματίας, ο οποίος βρίσκεται και αυτός στη λίστα της Αποκεντρωμένης) πήρε από την τότε Πολεοδομία άδεια οικοδομής για κατασκευή πέργκολας εμβαδού 100 τ. μ. (αριθμ. Πρωτ. 1863/91, αριθμός αδείας 277, εκδόθηκε στις 9-7-1991). Παράλληλα, σύμφωνα με έκθεση αυτοψίας υπαλλήλων του Κτηματολογίου Κω, «ο κατεχόμενος με πέργκολα χώρος μπροστά από τις Κ.Μ. 34 & 35 Οικοδομών Αντιμαχείας, δεν είναι χώρος Αιγιαλού και παραλίας, αλλά κοινόχρηστος χώρος του Δήμου Ηρακλειδών, χωρίς κτηματολογική Μερίδα». «Κάθε χρόνο πληρώνω για τον κοινόχρηστο χώρο 1936 ευρώ. Πλήρωσα τότε 1,5 εκ. δραχμές… Σήμερα μου λένε να την γκρεμίσω» μας είπε, λέγοντας παράλληλα πως, «υπάρχουν κι άλλοι με πέργκολες…». Αγανακτισμένος, δήλωσε ότι, είχε επί χρόνια ταλαιπωρηθεί με δικαστήρια, για να αποδείξει ότι, είναι νόμιμος. «Τρία χρόνια με ταλαιπωρούσανε, μου έλεγαν ότι θα μου σφραγίσουν το μαγαζί, και όλα αυτά, μετά από καταγγελία… Ξέρετε τι μου είπαν από το δήμο όταν πήγα να διαμαρτυρηθώ; Κάνε κι εσύ το ίδιο… Και σας ρωτάω. Γιατί πήγα στα δικαστήρια μόνο εγώ; Γιατί πλήρωσα μόνο εγώ; Γιατί έχω άδεια πέργκολας μόνο εγώ; Πλήρωσα 30.000 ευρώ για να την ξαναφτιάξω. Με ένα κομπιουτεράκι ανοίγει όλη. Είμαι νόμιμος. Τα χαρτιά τα έχει φτιάξει μηχανικός».
Να σημειώσουμε ότι, η Κτηματική Υπηρεσία Δωδ/σου έχει διενεργήσει στην συγκεκριμένη περίπτωση (όπως και σε όλους τους αναγραφόμενους στη λίστα), δύο αυτοψίες. Η πρώτη στις 4/6/2002 και η δεύτερη στις 4/6/2004.
Αντίθετη είναι η άποψη άλλου επιχειρηματία, ο οποίος δηλώνει ότι, «ακόμα και σε κοινόχρηστο χώρο απαγορεύεται να κάνεις πέργκολα, δηλαδή, μόνιμη κατασκευή. Ο νόμος γίνεται αυστηρότερος όταν πρόκειται για αιγιαλό και παραλία». Ο ίδιος, σύμφωνα με τα έγγραφα που παρουσίασε, είναι νόμιμος, έχει μόνιμη κατασκευή πέργκολας με άδεια από την τότε Πολεοδομία του επαρχείου και μη μόνιμη με ομπρέλες (πληρώνει 1380 ευρώ το χρόνο για τον κοινόχρηστο στο δήμο). Δεν γλίτωσε όμως και αυτός την ταλαιπωρία. Μας ενημέρωσε πως, το Λιμεναρχείο Κω με απόφασή του τον Μάιο του 2003, του επέβαλε πρόστιμο 2.500 ευρώ για τις ομπρέλες, κατονομάζοντας τες πέργκολα, αλλά μετά αγώνα, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, η Λιμενική Αρχή Κω αποδέχτηκε την αίτηση θεραπείας που είχε υποβάλλει (έκρινε βάσιμες και επαρκείς τους ισχυρισμούς του ότι, δεν υφίσταται κατάληψη με τοποθέτηση πέργκολας) και ακύρωσε το πρόστιμο επιστρέφοντάς του και τα χρήματα. Το αυτό έπραξε και η Κτηματική Εταιρεία Δωδ/σου, η οποία κάνει λόγο για «ομπρέλες και όχι για πέργκολα όπως εκ παραδρομής αναφέρθηκε στην προηγούμενη τεχνική έκθεση».
Θεωρεί και αυτός ότι, «υπεύθυνη για όλα όσα συμβαίνουν, είναι η εκάστοτε δημοτική αρχή. Αυτή άφησε να γίνει όλο αυτό το μπάχαλο, να γίνονται καταγγελίες, να υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός… Τι θα κάνουμε όσοι είμαστε νόμιμοι; Να γίνουμε κι εμείς παράνομοι; Εγώ δεν το θέλω. Θέλω να είμαι νόμιμος, όμως επίσης δεν θέλω και τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Εκτός κι αν ζούμε σε τριτοκοσμική χώρα και έχουμε πολίτες δύο κατηγοριών…».
Η χάραξη του αιγιαλού και το παράνομο κιόσκι του Δήμου
Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έδωσαν (φωτό) φαίνεται καθαρά η χάραξη του αιγιαλού, εντός του οποίου έχει κατασκευαστεί το κιόσκι του δήμου το οποίο, όπως μας είπαν, όχι μόνο δεν έχει βγάλει οικοδομική άδεια, αλλά ελλείψει αυτής, η ηλεκτροδότησή του είναι παράνομη… Δύο μέτρα και δύο σταθμά δηλαδή.
Η… ιστορία του προβλήτα
Όπως μας είπαν, το αρχικό σχέδιο προέβλεπε να γίνει το «λιμάνι» σε άλλη περιοχή (στην παραλία προς τη ΔΕΗ ή σε περιοχή μεταξύ Μαρμαρίου και Τιγκακίου). Ο εργολάβος (ανέλαβε το έργο το 1980) διαμόρφωσε την πλατεία (μπαζώθηκε η θάλασσα) για να φτιάχνει τα μπλόκια, αλλά στην πορεία «είδε ότι, το κοστολόγιο για να τα μεταφέρει στον προκαθορισμένο χώρο ήταν μεγάλο, υπήρχαν και κάποια συμφέροντα, και τα έριξε στο σημερινό «λιμάνι» φτιάχνοντας αυτόν τον προβλήτα που μας έχει δημιουργήσει τόσα προβλήματα…» σημείωσαν. Κανένας δεν είχε αντιδράσει τότε… Ούτε αιρετοί, ούτε κρατικές υπηρεσίες.
Το all inclusive και το ρυμοτομικό
Να αναφέρουμε ότι, κάποιοι επιχειρηματίες θίξανε και το μέγα θέμα του all inclusive. «Παλιά, οι τουρίστες βγαίνανε έξω από το ξενοδοχείο, ερχόντουσαν και τρώγανε, ενώ τώρα πάνε στο ξενοδοχείο για το μεσημεριανό τους. Το all inclusive μας έχει τσακίσει» τόνισαν. Σε κάποιες δε περιπτώσεις, η πρόσβαση βυτιοφόρου για τα απόβλητα ή ασθενοφόρου ή πυροσβεστικού, είναι αδύνατη. «Είχαμε ένα περιστατικό με τουρίστα και τον μεταφέρανε με ράντσο από την παραλία μέχρι το παρκινγκ…» μας είπαν με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους.
Φορτοεκφόρτωση αδρανών υλικών στο λιμάνι Μαστιχαρίου.
Κίνδυνος για τη δημόσια υγεία
Επιτακτική η ανάγκη για την εξεύρεση άλλου χώρου για την χύδην φορτοεκφόρτωση των αδρανών υλικών, αναφέρουν στον «Σ» επιχειρηματίες του Μαστιχαρίου. Όπως μας επισημάνθηκε, εκτός από τα φύκια στο «λιμάνι» (το πρόβλημα έχει κάπως βελτιωθεί, αλλά δεν έχει λυθεί), ένα από τα ζητήματα που ταλανίζουν χρόνια την περιοχή, είναι και το προαναφερόμενο.
Δυστυχώς, όπως τόνισαν, μέχρι σήμερα δεν έχει εξευρεθεί λύση γιατί το πρόβλημα είναι σύνθετο. Εξηγώντας μας τι εννοούν, μας ενημέρωσαν ότι, κανονικά δεν πρόκειται για «λιμάνι», όπως έχουμε συνηθίσει να το αποκαλούμε, αλλά για καταφύγιο αλιευτικών σκαφών όπου, όχι μόνο απαγορεύεται η φορτοεκφόρτωση αδρανών υλικών, αλλά απαγορεύεται να «δένουν» και επιβατηγά σκάφη, όπως αυτά που κάνουν το δρομολόγιο προς και από Κάλυμνο. «Εάν απαγορευτεί η φορτοεκφόρτωση, τότε θα πρέπει και οι ακτοπλοϊκές εταιρείες να βρουν άλλο λιμάνι» μας είπαν, γεγονός που όχι απλά δυσκολεύει στην εξεύρεση λύσης, αλλά την καθιστά αδύνατη. Εκ ου και η… χρόνια σιωπή.
Αυτό που μας επισημάνθηκε, είναι το γεγονός πως, ενώ υπάρχει απόφαση
του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Κω σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η φορτοεκφόρτωση για συγκεκριμένες ημέρες και ώρες, αυτή δεν τηρείται.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι και το τέως δημοτικό συμβούλιο Ηρακλειδών είχε αποφασίσει το 2008, μετά από εισήγηση της δημαρχιακής επιτροπής, την απαγόρευση της εισόδου και κυκλοφορίας βαρέων οχημάτων που μεταφέρουν αδρανή υλικά στην λιμενική ζώνη τους καλοκαιρινούς μήνες.
«Ενώ υπάρχουν αποφάσεις, δεν εφαρμόζονται. Γίνονται φορτοεκφορτώσεις όλο το χρόνο» μας είπαν, σημειώνοντας πως, το καλοκαίρι όλη η σκόνη από το «έργο», αλλά και από τα φορτηγά που περνάνε δίπλα από τα εστιατόρια, δημιουργεί μέγα θέμα τόσο από άποψη αισθητικής, όσο - κυρίως - από άποψη κινδύνου για τη δημόσια υγεία. «Η σκόνη περιέχει μόλυβδο, επιβαρυντικό στοιχείο για τη δημόσια υγεία» τόνισαν χαρακτηριστικά.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ»
