8η Μαρτίου 2025: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας – Διεθνής Ημέρα των Δικαιωμάτων των Γυναικών

Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, και συνιστά μία ημέρα αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών για την κατοχύρωση των κοινωνικοπολιτικών και οικονομικών δικαιωμάτων τους. Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από τη Διακήρυξη και την Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου, η οποία εγκρίθηκε κατά τη διάρκεια της 4ης Παγκόσμιας Διάσκεψης του ΟΗΕ για τις γυναίκες το 1995, και αποτελεί ουσιαστικά το διεθνές «Δίκαιο

Δικαιωμάτων» των γυναικών.  Διάσκεψη αυτή του ΟΗΕ, με κεντρικό σύνθημα «Ισότητα-Ανάπτυξη-Ειρήνη», έθεσε μέσω της Πλατφόρμας Δράσης και της Διακήρυξης του Πεκίνου, τόσο το θεωρητικό υπόβαθρο όσο και το ενιαίο πλαίσιο δράσης σε διεθνές επίπεδο, με στόχο την επίτευξη της ισότητας των

φύλων. Οι δώδεκα (12) τομείς δράσης όπως αυτοί προσδιορίζονται στο συγκεκριμένο πλαίσιο, αφορούν την φτώχεια, την εκπαίδευση, την υγεία, την βία, τις ένοπλες συγκρούσεις, την οικονομία, την εξουσία/λήψη αποφάσεων, τους θεσμικούς μηχανισμούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα τα μέσα ενημέρωσης, το περιβάλλον και τα κορίτσια. Στην Πλατφόρμα Δράσης αναφέρεται ότι «η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις..» και επισημαίνει ότι «η ισότητα μεταξύ των φύλων αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα και προϋπόθεση για την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη».

 

Σήμερα, 30 χρόνια μετά, διαπιστώνουμε ότι παρόλο που έχουν ληφθεί μέτρα και ασκούνται πολιτικές για την ισότητα, το έμφυλο χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών συνεχίζει να υφίσταται, με τις γυναίκες να αντιμετωπίζουν:

 Τον μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας, κυρίως οι μόνες μητέρες, οι μετανάστριες και οι γηραιότερες

 Το μισθολογικό χάσμα συγκριτικά με τους άντρες

 Την απλήρωτη οικιακή εργασία

 Την έμφυλη βία, την κακοποίηση, το trafficking

 Το περιορισμένο δικαίωμα στην εκπαίδευση

 Την πρόσβαση σε υγειονομικές δομές

 Την αμφισβήτηση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του σώματος τους

 Την «εικόνα» της γυναίκας, όπως αυτή προβάλλεται π.χ. από τα ΜΜΕ

 Τα στερεότυπα και τις αντιλήψεις της πατριαρχικής κοινωνίας που διαιωνίζουν τις ανισότητε κ.ά.

Επομένως, οι στόχοι που τέθηκαν 30 χρόνια πριν, δεν έχουν επιτευχθεί. Η διαχρονική προσπάθεια των γυναικών για ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες, οφείλει να συνεχιστεί μέχρι η ουσιαστική ισότητα ανδρών και γυναικών σε όλους τους τομείς, να αποτελεί γεγονός. Έχοντας ως οδηγό τους τομείς δράσης της Διακήρυξης του Πεκίνου, να αγωνιστούμε όλοι και όλες μας, τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο, για την εξάλειψη των ανισοτήτων και των περιορισμών, μέχρι η ισότιμη θέση της γυναίκας στην κοινωνία μας να αποτελεί πραγματικότητα!

 

Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής & Πρόνοιας

Κανταρζή Σταματία