“Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του”

Οπότε και η αντιπολίτευση (μειοψηφία) θα καταλάβει τις αντίστοιχες “θέσεις μάχης” που τόσο περίμενε (άραγε ο Γ. Ζερβός θα παραιτηθεί αρνούμενος να καθίσει “στα ψηλά” όπως είχε προαναγγείλει;), έχοντας τον Δήμαρχο, τον Πρόεδρο “υπερυψωμένους” για καλύτερη “στόχευση”, αλλά και τους λοιπούς της δημοτικής αρχής σε περίοπτη θέση... Με άλλα λόγια,  “κάθε κατεργάρης στο πάγκο του” (όπως λέει και ο “λαουτζίκος”).

Τώρα, αν ο νέος κανονισμός λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου (που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο προς “διαβούλευση”) έρχεται να μετριάσει τις εντάσεις  (να βάλει “φραγή” στα καφενειακά σόου και σχόλια (τύφλα να χει η aegean δηλαδή...) να λειτουργήσει κατευναστικά (και να “παύσει τις ορμές των παθών”)... είναι ένα ζητούμενο.

Και “το νησί συνεχίζει να βρωμά...”

Επί της ουσίας, η ανακαίνιση (και η κάθε ανακαίνιση, αναβάθμιση κλπ) - όπου κι αν γίνεται - είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Όμως - όπως σημειώσαμε και όταν πρωτο-δημιουργήθηκε το θέμα -  το λάθος εξαρχής ήταν το “τάιμινγκ”. Τη στιγμή που υπήρχαν/υπάρχουν χίλιες δυο άλλες ανάγκες και προτεραιότητες (εξ ου και η “δικαιολογημένη” καθυστέρηση παράδοσης του έργου). Και όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά σχόλια στο διαδίκτυο (χρησιμοποιώντας από την ανάποδη τώρα, παλιά αγαπημένη έκφραση της νυν δημοτικής αρχής όταν ήταν στην αντιπολίτευση) “το νησί συνεχίζει να βρωμά...”. Με άλλα λόγια: πιάσαμε Μάρτιο και είναι “σαν να μην πέρασε μια μέρα...” με τραγικές ελλείψεις προετοιμασίας και συνεχιζόμενη “χειμερία νάρκη”.  Ποιο να πιάσεις και ποιο να αφήσεις; Θέλει φουλ τις μηχανές (δήμος- εργολάβοι κλπ) και να αρχίσει σιγά- σιγά να συμμαζεύεται η κατάσταση μέχρι την σαιζόν που οσονούπω ξεκινά.

Το “στοίχημα” για το καλό του νησιού

Αυτό θα είναι και το πραγματικό “crash test” της νέας δημοτικής αρχής. Κατά πόσον θα μπορέσει να ανταποκριθεί μέσα σε περιορισμένο χρονικό διάστημα σε ένα τόσο μεγάλο εύρος προβλημάτων και “ανοιχτών πληγών”, αποδεικνύοντας αν πράγματι διαθέτει αυτό που θεωρούνταν το μεγάλο της ατού: Αποφασιστικότητα και Αποτελεσματικότητα. Ταυτόχρονα, κρίνονται και οι επιλογές του Δημάρχου. Κατά πόσο δηλαδή έχει τοποθετήσει “τα κατάλληλα πρόσωπα στις κατάλληλες θέσεις” ή όχι. Κι αυτό είναι ένα “στοίχημα” που έχει να κάνει με την κοινή προσπάθεια. Για να μην επαναλάβουμε το αυτονόητο (ότι,  καλώς ή κακώς είμαστε τουριστικό νησί και από αυτό ζούμε και εξαρτόμαστε κατά κύριο λόγο). Όπως κι αν το δούμε, πρωτίστως αφορά όλους όσους ζούμε σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο και την καλυτέρευση της ζωής μας. Άλλωστε, για αυτό (υποτίθεται) γίνονται και τα έργα (είτε πρόκειται για τα αποχετευτικά, είτε για τις αναπλάσεις στη Ζιά και αλλού), όχι για να κάνουμε τη ζωή μας δύσκολη ή πολύ περισσότερο να κινδυνεύουμε να σκοτωθούμε και να ταλαιπωρούμαστε...

Οπότε... οψόμεθα!