Και όλα αυτά άκουσον άκουσον ανήμερα της... λαμπράς "Παγκόσμιας ημέρας κατά της Διαφθοράς" όπως κραυγάζει από τα σόσιαλ ο τεράστιος, 'άσπιλος και αμόλυντος' (Θου Κύριε) Παπαδημούλης ναι, αυτός με τα αμέτρητα διαμερίσματα που παίζει το real estate στα δάκτυλα...
Μισό λεπτό να πάρουμε γραμμή από τα προπαγανδιστικά (μην μας πιάσουν τα "χόαξες" καλοταϊσμένα τρολ του συστήματος για καραφλή "ακροδεξιά προπαγάνδα").
Φιλοκυβερνητικό Πρώτο Θέμα (πρ. Αγιογράφοι του Μητσοτάκη): Αναζητείται πολιτικός 'σωτήρας' ή 'σωτήρες' χωρίς βαλίτσες, χαρτοσακούλες ή πάμπερς (για να θυμηθούμε και το "ένδοξο" πρόσφατο παρελθόν).
Αφθονία αηδίας και ναυτία ψάχνουμε να βρούμε με το μακαρόνι ένα μη απατεώνα, κλέφτη και διεφθαρμένο πολιτικό που να μην βάζει πάνω απ’ ΟΛΑ το συμφέρον, την απληστία (σε συνδυασμό με την ασυλία, την αλαζονεία, τον κυνισμό, α ναι και να μην ξεχνιόμαστε το ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ για τα τόσα ξαφνικά -που δυστυχώς θερίζουν απίστευτα και σε μας εδώ).
Χαμός... παντού. Πάτσηδες, Παπαδημούληδες, Καϊλήδες βαλίτσες, χαρτοσακούλες, επισυνδέσεις, real estate, Μίχοι και δεν συμμαζεύεται (τώρα πάμε για τους επόμενους "σκελετούς" "Χαμόγελο του παιδιού"; Ανδρέας Γιαννόπουλος:" Αν βρουν το παραμικρό εδώ μπροστά στις κάμερες θα θέσω τέρμα στη ζωή μου ή θα πάρει ο διάολος όποιον ασχοληθεί με το θέμα").
Αυταπάτη ότι δεν θα πιαστούν; Αφελής αλαζονεία; Ακόρεστη επιθυμία να έχουν όλο και περισσότερα λες και θα τα πάρουν μαζί τους; Άρρωστος κυνισμός της εξουσίας και της κορυφής; Ψευδαίσθηση ότι έτσι παίζεται το παιχνίδι;
Και η ωμή διαπίστωση της σημερινής πραγματικότητας: "Εκεί που διακινούνται τρισεκατομμύρια απευθείας (αναθέσεων) ή μέσω αποφάσεων δεν υπάρχουν άγγελοι...".
Αυτή η κοινωνία - όπως και κάθε κοινωνία σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη με διακυμάνσεις - διαθέτει στρατιές προσώπων με γουρουνίσια ένστικτα (απληστία) τραγίσια ακολασία, μάστιγα τρωκτικών (πού δεν εξολοθρεύεται ούτε με πυρηνικά).
Οι πιο ηθικολόγοι κάνουν λόγο για στρατόπεδα επιμόρφωσης όπου οι κτηνώδεις και αδίστακτοι εκμεταλλευτές πού πατούν επί πτωμάτων, θα παίρνουν μια μικρή γεύση ανταποδοτική των έργων τους, ώστε να αποκτήσουν τον αναγκαίο ηθικό και κοινωνικό επαναπροσανατολισμό (υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα υπήρχε αδιάφθορη και αδέκαστη δικαιοσύνη και όργανα της τάξεως, έλα όμως που και εκεί "τι να πρωτοπιάσεις και τι να αφήσεις" ή μήπως όχι;).
Και κάπως έτσι οι κήνσορες της νομιμότητας αριστεράς ή δεξιάς (με τα διπλά βιβλία...) θα μπουν ξανά στην τρύπα τους, μαζί με την σημαία της ηθικής.
Η υποκρισία το κάτι άλλο... ξορκίζουν το κακό, τη διαφθορά, τους Μίχους, τις ΜΚΟ κλπ "μακριά από μας" και την ίδια στιγμή προσπαθούν να παραβιάσουν νόμους και κανόνες παίζοντας αυτό που τους βολεύει "κάτω από το τραπέζι".
Η μεγάλη τραγωδία του Φάουστ (στο γνωστό έργο του Γκαίτε): Ο Φάουστ δεν μπορεί να γυρίσει πίσω σε αυτό που ήταν. Οι επιλογές του καθόρισαν το τέλος του. Δεν υπάρχει συγχώρεση. Και αυτή είναι η μεγάλη τραγωδία. «Αν με φτάσεις κάποτε να λαχταρώ αυτά που μου προσφέρεις, και ν' απαρνηθώ αυτά που εγώ εκτιμώ, τότε η ψυχή μου ας είναι δική σου». Αυτή ήταν η συμφωνία του και η απόλυτη παράδοσή του στο Κακό.
Αυτό μοιάζει να είναι το μεγάλο στοίχημα και για τον σύγχρονο άνθρωπο. Το έργο μοιάζει σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Αν οι ιδεολογίες έχουν καταρρεύσει, θα πρέπει να ξανανοίξει ο διάλογος για τα θεμέλια του «νέου κόσμου». Το έργο του Γκέτε, ιδιαίτερα η «Τραγωδία των Λογίων» που εμπεριέχεται μέσα στον «Φάουστ», θα αποτελεί πάντα ένα εμβληματικό λογοτεχνικό σημείο για να ξεκινήσουμε.
«Κράτα γερά ό,τι από όλα αυτά σου 'χει απομείνει.
Το φόρεμα μην τ' αφήνεις. Δαίμονες κιόλας
Τον ποδόγυρο τραβάνε και θα θέλαν πολύ
Στον Αδη να το πάρουν. Κράτα το γερά!»
(Φορκίδα στον Φάουστ, στ. 9945)
Τι μένει λοιπόν; Μα φυσικά η νομιμοποίηση (νέα τάξη πραγμάτων) του φαινομένου του χρηματισμού των πολιτικών με (υποτίθεται) διαφάνεια (όπως λέμε 'Διαύγεια').
Διαβάζουμε (πάλι στο προπαγανδιστικό): Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό της Ελληνίδας ευρωβουλευτού φαίνεται σκόπιμο να γίνει γνωστό ότι το lobbying διεθνώς, αποτελεί νόμιμη και θεμιτή πρακτική στη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτή η –επ’ αμοιβή- ελεύθερη δραστηριότητα επιρροής, στοχεύει στην εκπροσώπηση συμφερόντων πολιτών ή φορέων για την αποτελεσματικό επηρεασμό των υπεύθυνων λήψης των αποφάσεων και ιδίως ως προς το περιεχόμενο νόμου, προεδρικού διατάγματος, υπουργικής απόφασης και άλλης κανονιστικής διοικητικής πράξης ή εγκυκλίου.
"Ελεύθερη χρηματοδότηση";; Τι είναι πάλι τούτο; Κάτι σαν το γνωστό μας... λεφτόδεντρο.
Βέβαια - ας μην παραπονιόμαστε - συνεχίζουμε να έχουμε τις πρωτιές μας και στην μετά covid εποχή: Στην top10 «Μαύρη Λίστα των ηγετών του 2023», δίπλα στον Όρμπαν και τον Λαβρόφ, κατατάσσει η Politico τον Μητσοτάκη. Όπως αναφέρει, τα έργα και η κληρονομιά του είναι: «Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστολή του Τύπου, σκάνδαλα κατασκοπείας (υποκλοπές) κ.α.».
Το κερασάκι στην τούρτα: Ευτυχώς, μας κάνουν να σπάμε πλάκα, μετά τον Άδωνι χτύπησε και ο Μηταράκης. Ιδού η Ελλάδα του Μητσοτάκη. Φτιάχνουν χριστουγεννιάτικες μπάλες με τη φάτσα του Μηταράκη μέσα στο υπουργείο των pushbacks.
Δεν αντέχεται τέτοιο μείγμα κωμικοτραγικής προσωπολατρίας, χουντοπαράφρονος αισθητικής και ανυπέρβλητης υπαλληλικής ξεφτίλας. Καταχνιά.
