Για παράδειγμα, η Ελλάδα (και υπό κανονικές συνθήκες, με τα σημερινά δεδομένα) δεν μπορεί να περιμένει για το 2023 σε καμία περίπτωση μία ανάλογη τουριστική χρονιά με το 2022. Οι Ευρωπαίοι, που ήταν και παραμένουν οι καλύτεροι πελάτες μας, μπορεί να ισχυριστεί κανείς -όχι με βάση σενάρια αλλά επίσημες δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων- ότι πρόκειται να έχουν τα ίδια πραγματικά εισοδήματα την επόμενη χρονιά; Όταν γίνεσαι φτωχότερος, οι διακοπές γίνονται μία πολυτέλεια για πολύ λιγότερο κόσμο…
Και η κατάσταση όχι μόνο στην παγκόσμια, αλλά κυρίως στην Ευρωπαϊκή οικονομία, με την ανακοίνωση της μερικής επιστράτευσης στη Ρωσία (και με την ευθεία απειλή Πούτιν για χρήση πυρηνικών) δείχνει ότι βαίνει, ραγδαία, από το κακό στο χειρότερο.
Αρκεί να δει κανείς ¨»το πρόγραμμα Μελόνι, Σαλβίνι, Μπερλουσκόνι: Οι βασικές θέσεις για Ε.Ε., ΝΑΤΟ, οικονομία, μετανάστευση» για να καταλάβει πως αντιδρά ο κόσμος, (όχι μόνο στην Ιταλία, γενικά, αφού όλες οι τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις είναι ανατρεπτικές και σε μας εδώ) στις ακολουθούμενες (διεφθαρμένες) πολιτικές που κάνουν τη ζωή του χειρότερη (σκάνδαλα, κουκούλωμα, διαπλοκή ξεπουλημένα ΜΜΕ, εταιρείες δημοσκοπήσεων κλπ).
Οι εκτιμήσεις για την κατάσταση στην Ελλάδα τους αμέσως επόμενους μήνες, μέσα από την οπτική (φιλοκυβερνητικών, για να μην παρεξηγηθούμε) πολιτικών αναλυτών, όπως την σταχυολογήσαμε:
Μεταξύ λοιπόν των πολιτικών σεναρίων που μπορούμε να περιμένουμε είναι είτε ο σχηματισμός μιας αδύναμης κυβέρνησης από τη Ν.Δ. με ή χωρίς δεκανίκι τον Βελόπουλο, είτε διαπραγματεύσεις για συνεργασίες που θα αποτύχουν (σύμφωνα με τις δηλώσεις) και νέες εκλογές.
Ο Ανδρουλάκης ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα για πρωθυπουργό (σημαντική λεπτομέρεια: Η άρνηση είναι για το πρόσωπο του πρωθυπουργού και όχι για κυβερνητική συνεργασία με τη Ν.Δ. ή τον ΣΥΡΙΖΑ, που όπως επεσήμανε σε πρόσφατο άρθρο του και ο Κ. Σκανδαλίδης, είναι κάτι που θα το υποδείξει το ίδιο το εκλογικό σώμα με την ετυμηγορία του).
Μπορεί το σύστημα στην Ελλάδα να είναι πρωθυπουργοκεντρικό και οι πολίτες στις εκλογές, εκτός από την κομματική τους προτίμηση, να εκφράζουν και τη βούλησή τους για το ποιος θέλει να τους κυβερνήσει (ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας ή κάποιος άλλος), ο Ανδρουλάκης επιμένει όμως ότι σε περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας δεν αποφασίζει ο λαός για τον πρωθυπουργό, αλλά τα κόμματα.
Ή ακόμη χειρότερα: κάποιοι άλλοι παράγοντες ή κέντρα, εντός ή εκτός της χώρας. (μεγαλοεπιχειρηματίες, κοινοτικοί αξιωματούχοι, πρεσβείες ισχυρών κρατών κ.α).
Με αυτά τα δεδομένα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στέλνει το εξής μήνυμα στους αριστερόστροφους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ: «Αν θέλετε να φύγουν ο Μητσοτάκης και η Δεξιά και να μη σας επιβάλουν οι Βρυξέλλες ή η εγχώρια διαπλοκή έναν νέο Παπαδήμο, ένας τρόπος υπάρχει, να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η θέση του Μητσοτάκη ότι «Πρωθυπουργός πρέπει να είναι ο επικεφαλής του πρώτου κόμματος» στοχεύει στην αποτροπή ενός «νέου Παπαδήμου» (καθώς αν χάσει την Πρωθυπουργία και ο ίδιος τελειώνει πια πολιτικά).
Το πολιτικό σκηνικό συνεπώς είναι αβέβαιο και αυτό δεν είναι καλό νέο (όχι μόνο για την οικονομία υπό αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες) ιδιαίτερα αν το εξετάσει κανείς υπό το βάρος της ευθείας και διαρκώς κλιμακούμενης τουρκικής απειλής, συν την πίεση που ασκεί η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός.
Όλα αυτά συνηγορούν στην υπόθεση ότι μάλλον ο χειμώνας θα βγει, παρά τις δυσκολίες, αλλά οι πραγματικές δυσκολίες θα εμφανιστούν από τις εκλογές και μετά και θα προέλθουν από τον πολιτικό κόσμο – ως συνήθως.
Κι αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο… το οποίο δεν περιλαμβάνει πολεμική σύρραξη με την Τουρκία.
Αν έχουμε πόλεμο ή εισβολή σε νησιά… όλα επανεξετάζονται εκ του μηδενός.
ΥΓ Σχόλιο φίλου περί «δημοσκοπήσεων»
Για να καταλάβετε πόσο «αξιόπιστες» είναι οι δημοσκοπήσεις: Δείτε τι ποσοστό έδιναν στο ΝΑΙ το 2015, ενώ βγήκε συντριπτικά το ΟΧΙ, πόσο «μέσα» έπεσαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς καθώς και του 2019, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ όπου… Ενώ έδειχναν τον Λοβέρδο πρώτο με διαφορά για αρχηγό και δεύτερο τον Γ. Παπανδρέου, ο Κυριάκος έβαλε να παρακολουθήσουν τον Ανδρουλάκη. τον τρίτο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις…! Γιατί ο Κυριάκος ήξερε. Όπως ξέρει και τώρα τι τον περιμένει και δεν πάει σε εκλογές το φθινόπωρο, όπως σχεδίαζε και διέρρεε αρχικά.
* «Γυάλινη», εικονική πραγματικότητα.
