Είναι δύσκολο να αποφύγουμε ένα σχόλιο για την μεγάλη για τα δεδομένα του νησιού μας Κυριακάτικη αντιμεταναστευτικη πορεία! Θα σταθούμε στο μέρος του προσφυγικού που αφορά την τοπική διαχείριση του. Είναι μια διαχείριση που τόσο από μεριάς της κυβέρνησης όσο και από την δημοτική μας αρχή είναι από προβληματική έως επικίνδυνη. Δεν εξηγείται διαφορετικά η καταδίκη των κυβερνητικών μέτρων και πρακτικών από τον ΟΗΕ (παραβιάζεται το διεθνές δίκαιο), διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων (πχ Γιατροί Χωρίς Σύνορα: καταστροφικός ο τρόπος που αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό η Ελλάδα , Human Rights Watch: Ελλάδα και ΕΕ σεβαστείτε τα Δικαιώματα, Μειώστε τη Δυστυχία στα Σύνορα, ενώ πληθαίνουν τα δημοσιεύματα κατά της χώρας μεγάλων εφημερίδων πχ New York Times: «Νιώθουμε σαν ζώα» λένε οι πρόσφυγες στον Έβρο , Gurdian: Καταγγελίες για μυστικά κέντρα κράτησης..)
Ακούσαμε τον κ. Δήμαρχο στο συλλαλητήριο της Κυριακής να λέει ότι: το 2015 χειριστήκαμε με τον καλύτερο τρόπο το μεταναστευτικό, δικαιώνοντας την πολιτική του απελθόντος Δημάρχου! Λες και ξεχάσαμε τα γεγονότα, τις εικόνες, τα σχόλια, τις καταδίκες, το θρήνο, τη βία, την ξενοφοβία και το ρατσισμό! Η αντιφατική παρέμβαση του Δημάρχου συνεχίστηκε λέγοντας ότι, συμφωνούμε με την νέα πολιτική της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό αλλά … δεν διαπραγματευόμαστε! Λες και η πολιτική δεν είναι σύμφυτη με την διαπραγμάτευση! Λες και η πρόταση της κυβέρνησης για κλείσιμο συνόρων, νέα κλειστά κέντρα μεταναστών, επέκταση εγκαταστάσεων στο Πυλί, είναι και δημοτική πολιτική!
Δεν έχει γίνει κατανοητό ότι ο λαϊκισμός της ωραιοποίησης, η ξενοφοβική ρητορεία (θέλουμε την ηρεμία και την ασφάλεια μας είπε ο κ. Δήμαρχος, παρακάμπτοντας το ότι ο κόσμος γύρω μας καίγεται από τους πολέμους και την φτώχεια), η αντιανθρωπιστική πολιτική (καταστρατήγηση διεθνούς δικαίου, αναστολή διεθνών συμβάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νέες φυλακές, βίες απωθήσεις….) οδηγούν στον εκφασισμό της κοινωνίας
Δίπλα σε αυτά μπαίνουν οι δηλώσεις των «πάνω από μας» θεσμικών προσφυγομάχων όπως οι κ.κ. Κόνσολας και Βαληνάκης περί «προστασίας Κώων και επιχειρήσεων»!
Από κοντά η νεκρανάσταση των εθνικιστικών και φασιστικών φωνών του νησιού μας. Θλίψη και για την ανοικτή υποκριτική ρίψη στην θάλασσα λουλουδιών στην μνήμη των «πνιγμένων παιδιών». Λες και δεν πνίγηκαν μητέρες και πατέρες! Λες και η ευαισθησία μας στην απώλεια της ζωής μετριέται με την ηλικία!
Τον κύκλο της απόρριψης του άλλου, της εκδίωξης του ξένου, της καλλιέργειας του μίσους, επιτείνει αναιτιολόγητα η συμμετοχή της τοπικής Εκκλησίας στην Κυριακάτικη «Εθνική πορεία», μετά την εκκλησία! Και όμως! Η εκκλησιά μας δίδαξε «Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ, Πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ εστέ»! Πώς δικαιολογείται μια τέτοια μετατόπιση και διαστρέβλωση του ουμανιστικού περιεχομένου της «εκκλησίας του Χριστού; της εκκλησίας της αγάπης;». Έχουμε πολλές φορές προβληματιστεί με το θέμα της θέσης της εκκλησίας απέναντι στην εκάστη κρατική πολιτική και δεν ξεχνούμε ότι η εκκλησία συνεργάστηκε ανοικτά με την Δικτατορία 1967-74.
Η απώλεια της αυτονομίας και της αυτοτέλειας του θεσμού της εκκλησίας από τους κρατικούς θεσμούς είναι αυτοκαταστροφική για τους θεσμούς και συντείνει στην απορύθμιση της κοινωνίας.
Το ζήτημα δεν είναι τα κλειστά ή τα ανοικτά σύνορα. Το ζήτημα είναι η οργάνωση και το ηθικό επίπεδο ανθρώπων και κοινωνιών που τις καθιστά ικανές να λύνουν τα πιο σύνθετα προβλήματα. Δηλαδή, η πολιτική που εφαρμόζεται! Εδώ και οι ευθύνες κυβερνητικών και δημοτικών αρχών.
Μυλωνάς Νίκος
