Η αγάπη του για τη μουσική ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, βλέποντας και ακούγοντας τον πατέρα του να παίζει ακορντεόν. «Ήταν το πρότυπό μου. Μου άρεσε αυτό που αντανακλούσε σε όσους τον άκουγαν. Δεν ήταν αυτοδίδακτος, είχε κάνει σπουδές στο ωδείο της Λάρισας, αλλά έπαιζε για δική του ευχαρίστηση» υποστηρίζει. Ο λόγος για τον αρχιμουσικό Νίκο Γκαναβούρα.
Εξιστορώντας την πορεία του, θυμάται πως, ο πατέρας του διακρίνοντας την αγάπη του μικρού Νίκου για τη μουσική, τον «οδηγεί» στον τότε μαέστρο της Φιλαρμονικής Παναγιώτη Τσακανιά. Πήγαινε στη Δευτέρα δημοτικού. Ήταν δεν ήταν εννέα χρόνων…
«Ήμουνα ο τελευταίος μαθητής του αείμνηστου μαέστρου, έμεινα μαζί του 5-6 χρόνια, γιατί μετά από κάποια χρόνια θα έπαιρνε σύνταξη. Η Φιλαρμονική έκλεισε…» θυμάται. Σε αυτά τα πρώτα χρόνια, έμαθε βαρύτονα πνευστά κι έγινε μέλος της μπάντας και παράλληλα έκανε μαθήματα στο αρμόνιο.
Σιγά σιγά, ο ζήλος του για τη μουσική τον οδήγησε – αφού τελείωσε το σχολείο - στο Εθνικό Ωδείο στην Αθήνα. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά, πιάνο και διεύθυνση – ενοργάνωση ορχήστρας και χορωδίας.
Το 1995, ολοκληρώνοντας ένα μέρος των σπουδών του, υπηρέτησε τη θητεία του. Μάλιστα, ήταν μέλος της στρατιωτικής φιλαρμονικής. Στη συνέχεια, το 1997, συνέχισε για τα επόμενα τρία ακόμα χρόνια τις μουσικές του σπουδές, κάνοντας μεταπτυχιακά στα θεωρητικά. «Στο Εθνικό Ωδείο, το 1992, έκανα και ηλεκτρονικούς υπολογιστές και μουσική, δηλαδή μουσική τεχνολογία» μας αναφέρει, συμπληρώνοντας πως ήταν ένα πρωτοποριακό μάθημα για εκείνη την εποχή. «Μόλις είχε ξεκινήσει η συγγραφή της μουσικής και η ενορχήστρωση μέσω των υπολογιστών» λέει χαρακτηριστικά.
Το 1998, δημιούργησε τη δική του μουσική σχολή στην Κω. Δυο χρόνια αργότερα, το 2000, του ανατέθηκε από τον Καποδιστριακό Δήμο Ηρακλειδών και πιο συγκεκριμένα από τον τότε δήμαρχο Ντίνο Παπανικολάου, να αναλάβει τη δημιουργία Φιλαρμονικής. «Την ανέλαβα πολιτικά, διότι δεν υπήρχε Φιλαρμονική. Γι’ αυτό που είμαι υπερήφανος είναι ότι, εγώ και ο αείμνηστος Τσακανιάς, είμαστε οι άνθρωποι οι οποίοι στήσαμε Φιλαρμονική από μηδενική βάση» λέει με εμφανή συγκίνηση. «Η Φιλαρμονική στήθηκε σωστά, με την αγάπη και το μεράκι της δημοτικής αρχής, των μελών και της κοινωνίας και συνεχίζει μέχρι και σήμερα» τονίζει ο κ. Γκαναβούρας.
Το 2007, του ανατέθηκε η δημιουργία της Μικτής Χορωδίας ενηλίκων, με τη βοήθεια της σημερινής προέδρου κας Ειρήνης Χατζηχριστοφή, η οποία τότε ήταν μέλος της εθελοντικής ομάδας πολιτισμού. Η Μικτή Χορωδία ενηλίκων είχε 40 άτομα. Λίγο αργότερα, το 2010, με την ενοποίηση των δήμων η Χορωδία αντιμετώπισε δυσκολίες. «Βρεθήκαμε χωρίς δικό μας, διότι άλλαξε η λειτουργία του Πολύκεντρου Θαλασσινού που μας φιλοξενούσε μέχρι τότε. Οι πρόβες μας γίνονταν σε διάφορους χώρους, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν οι απώλειες» σημειώνει ο μαέστρος, τονίζοντας όμως πως, παρά τις δυσκολίες, παρέμεινε ένας «κορμός» 15-20 ατόμων, λειτουργώντας τη χορωδία σε ένα ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο.
«Το 2012, για να μην διαλυθεί η χορωδία, αποφασίσαμε να συμπράξει με την φιλαρμονική. Έτσι, ξεκινήσαμε κάποια αφιερώματα σε διάφορους καλλιτέχνες. Το πρώτο ήταν στον Γκάτσο και το δεύτερο ήταν η συναυλία με τον Μίμη Πλέσσα, με παρόντα τον ίδιο τον μουσικοσυνθέτη, ενώ συμπράξαμε με τη φιλαρμονική στη συναυλία του κ. Πλέσσα στο Ρωμαϊκό Ωδείο».
Τι γίνεται όμως από δω και πέρα;
«Φέτος αποφασίσαμε να στηθεί εκ νέου η Μικτή Χορωδία ενηλίκων, να δεχτεί νέα μέλη και να αρχίσει να παρουσιάζεται μόνη της ξανά» αναφέρει ο κ. Γκαναβούρας, εξου και το προ ημερών κάλεσμα του ΔΟΠΑΒΣ για εγγραφές.
Αυτή την περίοδο, η Μικτή Χορωδία αριθμεί σε 15-20 άτομα και η Φιλαρμονική την οποία διευθύνει ο κ. Γκαναβούρας, σε 45-50 άτομα.
Ποια είναι τα μελλοντικά του σχέδια;
«Να ενισχύσουμε με νέα μέλη τη Χορωδία και να μπορεί σαν 4φωνο σύνολο, όπως αρμόζει σε μια καλή Χορωδία, να εκπροσωπεί το δήμο μας εντός και εκτός Κω».
Είμαστε μουσικός λαός, έχουμε αίσθηση της μουσικής; ρωτήσαμε τον μαέστρο.
«Νομίζω ότι έχουμε κουλτούρα μουσική και το αποδεικνύουν οι παραδόσεις μας. Απλά, είμαστε και αυτοκαταστροφικοί σαν λαός» απάντησε, ενώ για το εάν υπάρχει πεδίο για τη μετάδοση της γνώσης των παραδοσιακών μουσικών στους νεότερους, μας είπε πως, υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους να ασχοληθούν με την παραδοσιακή μουσική, αλλά δεν υπάρχουν ερεθίσματα.
«Έχω καταθέσει πρόταση στο δήμο, να φέρνει κατά καιρούς δασκάλους οι οποίοι ασχολούνται με την παραδοσιακή μουσική, αλλά γνωρίζουν και την κλασική, για να κάνουν σεμινάρια στα παιδιά, γιατί υπάρχουν παιδιά που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να μάθουν σαντούρι, βιολί και λαούτο» μας ενημέρωσε.
Στο δε ερώτημα, εάν έχει δείξει ενδιαφέρον ο δήμος για τη δημιουργία κατάλληλων χώρων, αλλά και την πρόσληψη δασκάλων παραδοσιακής μουσικής, απάντησε: «Τη βούληση να προσλάβουν δασκάλους, να δημιουργήσουν και να στηρίξουν την παράδοση την έχουν. Χώροι όμως δεν υπάρχουν στην Κω και νομίζω ότι, κάποια στιγμή οι δημοτικοί άρχοντες θα πρέπει να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό που λέω είναι, καλές οι φιέστες, καλό το φαίνεσθε, καλή η βιτρίνα, όλα χρειάζονται, αλλά δεν υπάρχει υποδομή για να στεγαστούν αυτά τα σύνολα και οι καλλιτέχνες. Οι φιέστες είναι σαν να χτίζουμε στην άμμο. Δηλαδή, δεν μένει τίποτα».
Στην επισήμανσή μας ότι, πέραν των άλλων και δημοσιογραφικά έχουμε αρθρογραφήσει για όλα τα παραπάνω και στηλιτεύσει τη χρόνια ανυπαρξία κατάλληλων χώρων όχι μόνο για τη στήριξη των μουσικών μας συνόλων αλλά και για τη δημιουργία θεατρικής σκηνής, ο κ. Γκαναβούρας τόνισε: «Είναι αδιανόητο η Κως, με την οικονομική δυναμική της, να μην έχει ένα δικό της θέατρο. Κακά τα ψέματα, είμαστε ένας πλούσιος δήμος και μπορούμε να κάνουμε φοβερά πράγματα. Θεωρώ ότι, σε όλο το νησί πρέπει να εξασφαλιστούν χώροι για τις εκδηλώσεις».
Μένοντας στο θέμα της έλλειψης χώρου, ανέφερε πως, η Φιλαρμονική της οποίας είναι μαέστρος, φιλοξενείται σε χώρο του πρώην δημαρχείου Ηρακλειδών στην Αντιμάχεια. Αυτό δημιουργεί προβλήματα σε όσους μένουν σε Κέφαλο και Καρδάμαινα. «Δυσκολεύονται πάρα πολύ να μετακινηθούν στην έδρα της φιλαρμονικής που είναι η Αντιμάχεια, με αποτέλεσμα, η πλειοψηφία των παιδιών να είναι από την Αντιμάχεια. Αυτό που έχω ζητήσει επανειλημμένα είναι, οι πρόεδροι των χωριών να εξασφαλίσουν τη μεταφορά των παιδιών για τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα με κάποιο μέσο, γιατί δεν μπορεί να μεταφερθεί ο εξοπλισμός…
Είναι απαραίτητος ένας καλλιτεχνικός διευθυντής, ρωτήσαμε τον κ. Γκαναβούρα.
«Θεωρώ ότι, ένας άνθρωπος που γνωρίζει τα καλλιτεχνικά και θα έχει την ευθύνη να οργανώσει κάποιες εκδηλώσεις, είναι απαραίτητος. Αυτή τη στιγμή στο δήμο υπάρχουν δύο μόνιμοι αρχιμουσικοί, οι οποίοι έχουν έναν συγκεκριμένο ρόλο. Και μέσα σε αυτά τα σύνολα θα έπρεπε να υπάρχουν εξειδικευμένοι δάσκαλοι για την κάθε κατηγορία οργάνων και ένας επιβλέπων διευθυντής ο οποίος θα έχει την ευθύνη για όλες τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις» απάντησε.
Ποια είναι τα σχέδια του από δω και πέρα;
«Πρώτος μας στόχος είναι να εμπλουτιστεί με νέα μέλη η Μικτή Χορωδία. Εκτός από αυτό, θα κάνουμε μια συναυλία – αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο - με τον μουσικό και ερμηνευτή Ζαχαρία Καρούνη, στις 9 Αυγούστου στο Ρωμαϊκό Ωδείο. Ενδέχεται να διανθίσουμε την εκδήλωση για τον επόμενο χειμώνα, με την ευκαιρία των 20 χρόνων της φιλαρμονικής, για να την παρουσιάσουμε και εκτός Κω», μας είπε.
Πέραν όμως όλων αυτών, μας αποκάλυψε ότι, ενορχήστρωσε 28 νανουρίσματα από όλον τον κόσμο. Είναι η πρώτη του δισκογραφική απόπειρα. Το CD, το οποίο συνοδεύει το σχετικό βιβλίο, ήδη κυκλοφορεί σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Στην Κω, διατίθενται μέσω των βιβλιοπωλείων Θαλασσινού και Έκφρασης. Ενδεχομένως δε, να γίνει και η παρουσίασή του στην Κω.
