Εκτιμά πως, το πολιτικό τοπίο είναι πολύ ρευστό και η χώρα αγωνίζεται, όχι απλώς να βρει τον δρόμο της, αλλά να επιβιώσει. «Καθήκον μας αυτή τη στιγμή είναι ο καθένας από τη θέση που βρίσκεται να βοηθήσει για να ανακάμψει η χώρα» δηλώνει χαρακτηριστικά.
Για τους μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ, υποστηρίζει πως, κανένα μνημόνιο δεν προέβλεπε την κατάργησή τους και πως, υπήρχαν μόνο γενικές αναφορές. «Προσωπικώς το 2011 και 2012 είχα πάει πολλές φορές στο γραφείο του Βενιζέλου για να εξηγήσω γιατί δεν έπρεπε να καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ. Και όχι μόνο εγώ και άλλοι βουλευτές. Να μην κοροϊδευόμαστε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που πήγε να τους καθιερώσει και εντέλει αναστέλλει τους μειωμένους συντελεστές σε ορισμένα μόνο νησιά και για μικρό χρόνο».
Για το μέγα θέμα της νησιωτικότητας, «ως βουλευτής σχεδόν κραύγαζα από το βήμα της βουλής για να εξηγήσω στους Αθηνοκένταυρους και στους βουλευτές των ηπειρωτικών περιοχών τι σημαίνει η λέξη «απαγορευτικό»…» σημειώνει, προσθέτοντας πως, «χρειάζεται αποφασιστικότητα από την πλευρά μας, συντονισμένες κινήσεις και φωνές ικανές να επιβάλουν τις θέσεις μας και τις απόψεις μας». Συνδέει δε, τη νησιωτικότητα τόσο με τον πρωτογενή τομέα όσο και με τον τουρισμό, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Είναι σαν το ένα χέρι που να νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο».
Προχωρώντας παραπέρα, δεν διστάζει να δηλώσει: «Με το χέρι στη καρδιά σας δηλώνω ότι ντρέπομαι να ζω σε μια χώρα υπό επιτροπεία. Ντρέπομαι και πονάω, διότι κανένας Γερμανός, κανένας Γάλλος και κανένας άλλος δεν είναι καλύτερος από εμάς. Τι είναι αυτό που μας λείπει; Πάνω απ’ όλα η ικανότητα να συνεννοούνται μεταξύ τους τα κόμματα», ενώ για τη δημόσια διοίκηση, εκτιμά πως, «… πρέπει κάποτε να συμφωνήσουμε και να βάλουμε το μαχαίρι στο κόκαλο. Η δημόσια διοίκηση της χώρας μας πρέπει ν’ αλλάξει, διαφορετικά δεν έχει μέλλον η πατρίδα μας».
Σχολιάζοντας το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα, δηλώνει ότι,
την ευθύνη του την έχει η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας και ο Δήμος της Κω, οποιοσδήποτε δήμος, έχει ελάχιστες δυνατότητες παρέμβασης. «Τον πρώτο χρόνο θα μπορούσε ενδεχομένως ο δήμος παίρνοντας και πρωτοβουλίες με αυθαίρετο τολμώ να πω τρόπο, να μην επιτρέψει την εικόνα που παρουσίαζε η βιτρίνα του νησιού μας, η βιτρίνα της Κω. Από κει και πέρα έγιναν από την πλευρά της κυβέρνησης, και φοβάμαι ότι συνεχίζονται να γίνονται, χειρισμοί που δεν εντάσσονται σε μια συνολική στρατηγική» δηλώνει χαρακτηριστικά.
Τέλος, για την πορεία της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», υποστηρίζει πως, το πολιτικό κενό που υπάρχει στο χώρο είναι προφανές, πως, δεν λέει να ξεφύγει από τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά που παρακολουθούμε, κ.λ.π. «Έχουμε τεράστια διάσπαση του χώρου, όλοι θέλουν να γίνουν αρχηγοί. Όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να σώσουν την πατρίδα. Μπορεί οι προθέσεις να είναι αγνές αλλά επιτέλους κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν χρειαζόμαστε τόσους πολλούς πρωθυπουργούς. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι η παράταξη χρειάζεται ανανέωση, χρειάζεται νέο δυναμικό» τονίζει.
Τέλος, εκτιμά πως, τα πράγματα για τη χώρα μπορούν να αναστραφούν και πως, βασική προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά και να καταλαβαινόμαστε. Όσο για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, προβλέπει ότι, κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Σημειώνει όμως πως «όταν έχεις μια τόσο ρευστή πολιτική κατάσταση, καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κύριε Νικητιάδη, έχετε δηλώσει «παρών» στην ενεργό πολιτική και μάλιστα «από οποιαδήποτε θέση κριθεί σκοπιμότερο». Οι «θέσεις» είναι αρκετές. Πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης, δεύτερος, κεντρική διοίκηση… Εάν λ.χ. σας προτείνει το κόμμα σας για τη θέση δημάρχου ή περιφερειάρχη, θα την αποδεχτείτε;
Γ.Ν.: Επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω ότι οι «θέσεις» που αναφέρεστε, με εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά, δεν με απασχολούν. Δεν διψάω για καρέκλες. Για να το πω πιο ωμά, δεν έχω το κόμπλεξ της εξουσίας. Αν διψάω για κάτι, αυτό είναι μόνο η διάθεση για προσφορά. Η συμμετοχή στα κοινά αποτελεί για μένα τόσο ιδεολογικό, όσο και υπαρξιακό θέμα. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου αμέτοχο ή αδιάφορο για το κοινό συμφέρον. Με αυτή την έννοια λοιπόν δηλώνω ότι είμαι παρόν. Δεν με συγκινούν οι θέσεις ή οι καρέκλες. Με συγκινεί μόνο η δυνατότητα να προσφέρω ότι μπορώ στη χώρα μας και στα νησιά μας. Αυτό μπορώ να το κάνω ακόμη και όταν δεν βρίσκομαι σε κάποια θέση ευθύνης και το κάνω καθημερινώς. Παρεμβαίνω όποτε το θεωρήσω σκόπιμο με συνεντεύξεις, με αρθρογραφία, με επαφές και με συμμετοχή σε εκδηλώσεις. Και θα συνεχίσω να το κάνω, όσο θα ζω και θα έχω δυνάμεις.
Ερ: Για να τελειώνουμε, προς το παρόν, με αυτό το θέμα. Εσείς από ποια θέση πιστεύετε ότι θα προσφέρετε αυτά που εσείς θέλετε;
Γ.Ν.: Η οποιαδήποτε απάντηση στο ερώτημα που μου θέτετε με τόσο συγκεκριμένο τρόπο, δεν μπορεί να δοθεί μονοσήμαντα. Το εάν εγώ πιστεύω ότι θα μπορούσα να αποδώσω καλύτερα από κάποια συγκεκριμένη θέση, έχει άμεση σχέση με το πολιτικό κλίμα και τις συνθήκες και προϋποθέσεις που θα αναλάμβανα αυτή τη θέση. Αν δηλαδή ήμουν υπουργός τουρισμού και είχα εντολή από τον πρωθυπουργό να προχωρήσω χωρίς πισωγυρίσματα σε αυτά που πιστεύω και που θα εκφράζανε και το κόμμα μου, προφανώς από μια τέτοια θέση και με αυτές τις συνθήκες θα μπορούσα να προσφέρω αρκετά και στη χώρα μας και στα νησιά μας. Καταλαβαίνω ότι η δημοσιογραφική σας ευσυνειδησία σας σπρώχνει στο να θέλετε να βγάλετε μια είδηση και ένα τίτλο που θα λέει «Νικητιάδης: θέλω να είμαι υποψήφιος Περιφερειάρχης ή Βουλευτής» ή οτιδήποτε άλλο. Για μένα ωστόσο δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Και δεν θα τελειώνουμε προς το παρόν μ’ αυτό το θέμα όπως μου το θέτετε. Οι πολιτικές εξελίξεις είναι μπροστά μας. Το πολιτικό τοπίο είναι πολύ ρευστό και η χώρα αγωνίζεται, όχι απλώς να βρει τον δρόμο της, αλλά να επιβιώσει. Καθήκον μας αυτή τη στιγμή είναι ο καθένας από τη θέση που βρίσκεται να βοηθήσει για να ανακάμψει η χώρα. Αυτό είναι το μέγα ζητούμενο τώρα και όχι τι θα κάνω εγώ προσωπικώς. Είμαι βέβαιος, ότι και εσείς συμφωνείτε μαζί μου.
Ερ: Και βέβαια συμφωνώ. Ας αλλάξουμε θέμα. Πώς σχολιάζετε τη διατήρηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά;
Γ.Ν.: Έχω αρθρογραφήσει και έχω δώσει συνεντεύξεις αρκετές φορές υπέρ της διατήρησης των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά μας. Σχολιάζω λοιπόν ως πολύ θετική εξέλιξη αυτό που έγινε παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που πρώτη νομοθέτησε για να καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές του ΦΠΑ στα νησιά. Σαν να λέμε δηλαδή, σου παίρνω το σακάκι και μετά πρέπει να πανηγυρίζεις επειδή στο έδωσα πίσω. Και κάτι ακόμη. Το μέτρο και η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έπρεπε να έχουν μερική διάρκεια. Τι πάει να πει μέχρι 31-12-2017;
Ερ: Γνωρίζετε ότι, υπάρχουν αντιδράσεις για τη χρονική διάρκεια και όχι μόνο. Θέλω να μου πείτε όμως, πώς σχολιάζετε το ότι, η κατάργησή τους προβλεπόταν από τα προηγούμενα μνημόνια, άσχετα εάν δεν είχε εφαρμοστεί…
Γ.Ν.: Δεν έχετε δίκιο. Κανένα μνημόνιο δεν προέβλεπε κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά. Υπήρχαν μόνο γενικές αναφορές και εμείς παλέψαμε για να μην καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές. Προσωπικώς το 2011 και 2012 είχα πάει πολλές φορές στο γραφείο του Βενιζέλου για να εξηγήσω γιατί δεν έπρεπε να καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ. Και όχι μόνο εγώ και άλλοι βουλευτές. Να μην κοροϊδευόμαστε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που πήγε να τους καθιερώσει και εντέλει αναστέλλει τους μειωμένους συντελεστές σε ορισμένα μόνο νησιά και για μικρό χρόνο.
Ερ: Μια «μαγική» και ταυτόχρονα χιλιοταλαιπωρημένη λέξη: Νησιωτικότητα. Έχουν γραφεί πολλά…
Γ.Ν.: Πράγματι είναι χιλιοταλαιπωρημένη όπως την χαρακτηρίζετε, η λέξη Νησιωτικότητα. Ως βουλευτής σχεδόν κραύγαζα από το βήμα της βουλής για να εξηγήσω στους Αθηνοκένταυρους και στους βουλευτές των ηπειρωτικών περιοχών τι σημαίνει η λέξη «απαγορευτικό», τι σημαίνει να έχεις άμεση ανάγκη νοσοκομείου και να ταλαιπωρείσαι για να έρθει το ΕΚΑΒ και πολλές φορές να πεθαίνεις απροστάτευτος και παρατημένος στη τύχη σου επειδή, είτε οι καιρικές συνθήκες, είτε οι ανεπάρκειες του συστήματος υγείας έχουν εγκαταλείψει εμάς τους νησιώτες στη τύχη μας. Χρειάζεται αποφασιστικότητα από την πλευρά μας, συντονισμένες κινήσεις και φωνές ικανές να επιβάλουν τις θέσεις μας και τις απόψεις μας.
Ερ: Με αφορμή το θέμα της νησιωτικότητας, πείτε μας, πώς αυτή συνδέεται με τον τουρισμό, τον πρωτογενή τομέα και γενικότερα με την ανάπτυξη των νησιών;
Γ.Ν.: Η σύνδεση είναι άμεση. Ο πρωτογενής τομέας θα είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά στο τόσο εύφορο νησί της Κω, αν είχε μειωθεί το κόστος μεταφοράς εμπορευμάτων και γενικότερα αγαθών. Αν ο ανταγωνιστής μας μεταφέρει στην Αθήνα τα προϊόντα του με ένα φορτηγό ή νταλίκα και έχει το 1/5 του κόστους μεταφοράς από εμάς, πως είναι δυνατόν να ανταγωνιστούμε τις ηπειρωτικές περιοχές που δεν τις χωρίζει θάλασσα από τις αγορές; Αν εμείς πληρώνουμε τις τροφές για τα ζώα τριπλάσια και τετραπλάσια από τους αγρότες και κτηνοτρόφους της ηπειρωτικής Ελλάδας, πώς μπορούμε να είμαστε βιώσιμοι στο πρωτογενή τομέα;
Για τον τουρισμό ισχύουν τα ίδια. Ένας υγιής και ανταγωνιστικός πρωτογενής τομέας θα μπορούσε να τροφοδοτεί και φθηνότερα και ποιοτικότερα προϊόντα στην τουριστική αγορά. Η μείωση της τιμής των ακτοπλοϊκών τιμών και η μείωση των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων με τα καράβια θα οδηγούσε πιο εύκολα στην μετακίνηση Ελλήνων τουριστών και τις οικογένειες τους στα ελληνικά νησιά. Είναι αλληλένδετος ο πρωτογενής τομέας με τον τουρισμό. Είναι σαν το ένα χέρι που να νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Ερ: Στο τελευταίο σας βιβλίο «μαύρο και δαγκωτό», επιχειρηματολογείτε υπέρ της κατάργησης του σταυρού προτίμησης, ενώ προτείνετε «διαδικασίες για να ξεπεραστεί αυτή η παθογένεια του πολιτικού συστήματος της χώρας, που έχει εγκλωβίσει τόσο τους πολίτες όσο και τους βουλευτές σε μια ψευδαίσθηση δήθεν ελεύθερης και δημοκρατικής επιλογής» όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε. Τη θέση για απλή αναλογική, πώς τη σχολιάζετε;
Γ.Ν.: Επί της αρχής είμαι υπέρ της απλής αναλογικής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το πολιτικό σύστημα να επιτρέπει σε μικρά κόμματα να καθορίζουν την πορεία της χώρας. Το πρώτο λόγο θα πρέπει να έχει το κόμμα που πλειοψηφεί. Προσέξτε όμως κάτι. Για μένα η κατάργηση του σταυρού προτίμησης αποτελεί εξίσου σημαντικό αν όχι σημαντικότερο θέμα από την επιλογή απλής ή ενισχυμένης αναλογικής. Αφού διαβάσατε το βιβλίο μου όπως μου λέτε θα είδατε ότι, η άποψή μου για το εκλογικό σύστημα έχει άλλα χαρακτηριστικά. Εγώ είμαι υπέρ της δημιουργίας 180 έως 200 μονοεδρικών περιφερειών, και στις υπόλοιπες 100 έδρες ο νομοθέτης να παρεμβαίνει ώστε το σύστημα να γίνεται κατά το δυνατόν αναλογικότερο. Αυτή είναι η λύση που εκτιμώ εγώ ότι θα μπορούσε να εξυγιάνει το πολιτικό μας σύστημα.
Ερ: Γνωρίζοντας εκ των έσω πώς λειτουργεί η κεντρική διοίκηση (διατελέσατε Γ.Γ. Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών και στη συνέχεια Υφυπουργός Τουρισμού), πού πιστεύετε ότι «πονάει»; Εκτός αυτού, πείτε μας πώς αισθάνεστε ως πολίτης να ζείτε σε μια χώρα υπό επιτροπεία;
Γ.Ν.: Με το χέρι στη καρδιά σας δηλώνω ότι ντρέπομαι να ζω σε μια χώρα υπο επιτροπεία. Ντρέπομαι και πονάω, διότι κανένας Γερμανός, κανένας Γάλλος και κανένας άλλος δεν είναι καλύτερος από εμάς. Τι είναι αυτό που μας λείπει; Πάνω απ’ όλα η ικανότητα να συνεννοούνται μεταξύ τους τα κόμματα. Να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά όπως λέει και ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος και να καταλαβαινόμαστε. Ούτε ήσυχα μάθαμε να κουβεντιάζουμε, ούτε απλά και δυστυχώς δεν καταφέρνουμε να καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας. Είναι ασύλληπτη και απίστευτη αυτή η παθογένειά μας, να μην μπορούμε να βρούμε ένα κοινό τόπο για το τι παιδεία θέλουμε στη πατρίδα μας. Να μην μπορούμε να συμφωνήσουμε ούτε καν στα εθνικά μας θέματα που δεν θα έπρεπε να υπάρχει η παραμικρή διαφωνία. Να μην μπορούμε να συμφωνήσουμε για μια κοινή πολιτική για τον απόδημο Ελληνισμό. Πιο έξυπνοι είναι οι άλλοι λαοί που δεν έχουν διαφοροποιήσεις πάνω σε τέτοια θέματα;
Και ας έρθουμε τώρα στη δημόσια διοίκηση για την οποία με ρωτάτε συγκεκριμένα. Είναι τόσο δύσκολο να ομονοήσουμε όλοι ότι θέλουμε μια δημόσια διοίκηση με γνώση, με διαφάνεια και με αποτελεσματικότητα; Είναι τόσο δύσκολο να συμφωνήσουμε όλοι και να λάβουμε μέτρα ώστε αυτό το κράτος να γίνει πιο παραγωγικό και να είναι πιο κοντά στο πολίτη; Είναι τόσο δύσκολο να συμφωνήσουμε και να επιλέξουμε ένα τρόπο τον οποίο θα υπηρετήσουμε όλοι για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής; Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι για μια δικαιοσύνη που θα απονέμεται ταχύτερα και θα είναι φθηνότερη για τον πολίτη και ταυτοχρόνως δίκαιη; Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω είναι ασθένειες της δημόσιας διοίκησης που χρειάζονται θεραπεία. Για όλα αυτά πρέπει κάποτε να συμφωνήσουμε και να βάλουμε το μαχαίρι στο κόκαλο. Η δημόσια διοίκηση της χώρας μας πρέπει ν’ αλλάξει, διαφορετικά δεν έχει μέλλον η πατρίδα μας.
Ερ: Θέλω το σχόλιό σας για τον χειρισμό του προσφυγικού – μεταναστευτικού ζητήματος τόσο από το δήμο Κω, όσο από την κυβέρνηση αλλά και την Ε.Ε., καθώς και την δική σας θέση.
Γ.Ν.: Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί πάνω απ’ όλα ότι, την ευθύνη του προσφυγικού ζητήματος την έχει η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας. Σ’ αυτήν υπακούει ο στρατός και η αστυνομία, αυτή ελέγχει τις θάλασσες και τον αέρα μας και αυτή οφείλει να μας προφυλάσσει από οποιαδήποτε διατάραξη. Ο Δήμος της Κω, οποιοσδήποτε δήμος, έχει ελάχιστες δυνατότητες παρέμβασης για την πολιτική που ακολουθείται στο προσφυγικό. Τον πρώτο χρόνο θα μπορούσε ενδεχομένως ο δήμος παίρνοντας και πρωτοβουλίες με αυθαίρετο τολμώ να πω τρόπο, να μην επιτρέψει την εικόνα που παρουσίαζε η βιτρίνα του νησιού μας, η βιτρίνα της Κω. Από κει και πέρα έγιναν από την πλευρά της κυβέρνησης, και φοβάμαι ότι συνεχίζονται να γίνονται, χειρισμοί που δεν εντάσσονται σε μια συνολική στρατηγική. Από την αρχή είχα τοποθετηθεί προσωπικώς εναντίον της δημιουργίας hot spot σε οποιοδήποτε μεγάλο τουριστικό προορισμό όπως είναι η Κως. Από την στιγμή που η κυβέρνηση αποφάσισε το αντίθετο, οφείλει τουλάχιστον να διασφαλίσει στο hot spot μια λειτουργία που δεν θα δημιουργεί το παραμικρό πρόβλημα και δεν θα επηρεάζει επ' ουδενί τον τουρισμό της Κω.
Ο ρόλος του δήμου μπορεί να είναι σημαντικός στο να παρακολουθεί και να παρεμβαίνει προς την κυβέρνηση, ώστε να διασφαλιστούν τα παραπάνω. Ας ευχηθούμε ότι δεν θα ζήσουμε αυτά που ζήσαμε τον προηγούμενο χρόνο.
Ερ: Πώς σχολιάζετε την πορεία της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης»; Υπάρχει η δυνατότητα να ανακάμψει και κάτω από ποιες προϋποθέσεις;
Γ.Ν.: Το πολιτικό κενό που υπάρχει στο χώρο είναι προφανές. Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας δεν είναι ικανοποιημένοι από την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν επιθυμούν να ψηφίσουν την δεξιά παράταξη. Παραταύτα, η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν λέει να ξεφύγει από τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά που παρακολουθούμε. Πού οφείλεται αυτό; Δεν θα σας πω κάτι που δεν γνωρίζετε. Πρώτον, έχουμε την τεράστια διάσπαση του χώρου, όλοι θέλουν να γίνουν αρχηγοί. Όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να σώσουν την πατρίδα. Μπορεί οι προθέσεις να είναι αγνές αλλά επιτέλους κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν χρειαζόμαστε τόσους πολλούς πρωθυπουργούς. Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι η παράταξη χρειάζεται ανανέωση, χρειάζεται νέο δυναμικό. Βεβαίως πάνω απ’ όλα εκείνο που χρειάζεται είναι να διατυπωθεί ένα πολιτικό όραμα που θα οδηγεί τη χώρα έξω από τη κρίση και που θα φέρει ξανά ανάπτυξη και ευημερία στην Ελλάδα και τον λαό της. Δυστυχώς μια τέτοια πρόταση δεν έχει διατυπωθεί σήμερα από κανένα πολιτικό φορέα.
Ελπίζω ότι σύντομα τα πράγματα θα αλλάξουν. Δεν έχει άλλωστε την πολυτέλεια η χώρα μας να μην διαθέτει πολιτικούς σχηματισμούς που να είναι υγιείς και να μπορούν να διατυπώσουν μια στρατηγική για τον Ελληνισμό.
Ερ: Σε συνέχεια του παραπάνω ερωτήματος: Αυτό που βιώνουμε τα χρόνια των μνημονίων οι πολίτες, είναι τραγικό και συνάμα εξευτελιστικό. Αναστρέφεται η κατάσταση και με ποιόν κατά την άποψή σας τρόπο;
Γ.Ν.: Πιστεύω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Ο λαός μας έχει υποφέρει πολλά και η υπομονή του έχει εξαντληθεί. Συμφωνώ μαζί σας για την τραγικότητα της κατάστασης. Επαναλαμβάνω όμως ότι τα πράγματα μπορούν να αναστραφούν. Η βασική προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να μάθουμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά και να καταλαβαινόμαστε όπως σας είπα παραπάνω. Δεν γίνεται τη μια χρονιά να το παίζεις μνημονιακός και την άλλη αντιμνημονιακός. Ας ομολογήσουμε επιτέλους τα λάθη μας και ας αποφασίσουμε να αψηφήσουμε το πολιτικό κόστος προς όφελος της πατρίδας. Αυτό για μένα αποτελεί εθνικό χρέος.
Ερ: «Βλέπετε» εκλογές; Και εάν ναι, πότε;
Γ.Ν.: Η πρόβλεψη μου είναι ότι δεν θα έχουμε σύντομα εκλογές. Όταν όμως έχεις μια τόσο ρευστή πολιτική κατάσταση, καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής.
Ερ: Κύριε Νικητιάδη, ο επίλογος δικός σας.
Γ.Ν.: Η χώρα μας έχει βρεθεί πολλές φορές σε δύσκολη θέση, έχει περάσει πτωχεύσεις, έχει περάσει πολέμους, έχει περάσει δυσκολίες, δικτατορίες και πάντα καταφέρναμε να βρίσκουμε το δρόμο μας. Οφείλουμε να αγωνιστούμε γι’ αυτό ξανά. Κάθε πολίτης οφείλει να απαιτεί από τους πολιτικούς και να ζητάει όλο και περισσότερα, αρκεί αυτά που ζητάει να μην σχετίζονται με το προσωπικό συμφέρον, αλλά με το γενικότερο συμφέρον του τόπου και του λαού μας. Να θέλεις και να ζητάς από τον πολιτικό σου να είναι καλύτερος όχι επειδή θα σου κάνει το ρουσφέτι αλλά επειδή θα βοηθήσει για το συμφέρον της χώρας.
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ"
