Δεν φαίνεται διατεθειμένος κάποιος επίσημος φορέας να αναλάβει το οικονομικό κόστος της σίτισης αλλά ούτε και το πολιτικό κόστος της μη σίτισης, η οποία επέρχεται.
Αυτό είναι κάτι που μας ανησυχεί και μας τρομάζει, καθώς φαίνεται να υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στις επίσημες αρχές του τόπου, την κεντρική και την τοπική και ένα τεράστιο πρόβλημα συνεννόησης και αντιμετώπισης μιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε έκρηξη με καταστροφικές συνέπειες για όλους.
Για να γίνουμε πιο ξεκάθαροι, σε σχέση και με τα όσα αναφέραμε στη Συνέντευξη Τύπου.
Θεωρούμε ότι την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα της αντιμετώπισης του προβλήματος, θεσμικά, την έχει η κυβέρνηση, η οποία, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού αλλά και με τα όσα γνωρίζουμε λόγω της εμπλοκής μας στο ζήτημα, κινείται προς την εφαρμογή λύσεων για την περίπτωση της Κω.
Οι λύσεις αυτές, όμως, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν πριν την πάροδο τουλάχιστον δύο μηνών – οι προσωρινές- και περισσοτέρων, οι μόνιμες.
Το ερώτημα, που τίθεται, δεν αφορά το μέλλον με την προσωρινή ή τη μόνιμη λύση, αλλά το διάστημα των δύο μηνών, που μεσολαβεί μέχρι την εφαρμογή της.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η έλευση των προσφύγων από τα απέναντι παράλια και καθ’ όλο το μήκος της ακτογραμμής θα συνεχιστεί επί μακρόν;
Πώς, αλήθεια, μπορεί να θεωρείται ρεαλιστική η λύση που προτείνεται από τους φορείς που εμπλέκονται με τον τουρισμό; Πόσο εφικτή είναι δηλαδή η φύλαξη των θαλασσίων συνόρων, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο, εν μέσω της οικονομικής κρίσης;
Πόσο ρεαλιστικό είναι να περιφράξεις τα χωρικά σου ύδατα ώστε να μην περνάει κουνούπι; Είναι ποτέ δυνατόν να περιφράξεις με πλοία τα θαλάσσια σύνορα του Αιγαίου απ’ άκρη σ’ άκρη και για 24 ώρες το 24ωρο; Ας μη γελιόμαστε.
Ακόμα κι αν μπορούσαν να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές και οικονομικές δυσκολίες εν μέσω της οικονομικής κρίσης, πρακτικά, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να εφαρμοστεί.
Συν τοις άλλοις, τα ελληνικά στρατεύματα και οι αντίστοιχες αμυντικές δαπάνες είναι για να αντιμετωπίζονται άλλες καταστάσεις και όχι οι κυνηγημένοι των πολέμων και της ανέχειας.
Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορεί με κάποιο τρόπο να σταματήσει τη ροή των προσφύγων προς την Κω, όταν η Κως, απ’ όλα τα νησιά, είναι αυτή, που μετά τη Σάμο, απέχει λιγότερο από τις ακτές της Τουρκίας;
Ο Δήμος της Κω δεν έχει την αρμοδιότητα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλευσης των προσφύγων στην Κω, ούτε μπορεί να έχει την ευθύνη για τη διαβίωσή τους. Δεν έχει καμία υποχρέωση για τη διαμόρφωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων αυτών στο νησί μας, ούτε να εξασφαλίζει το καθημερινό τους φαγητό.
Έχει όμως την ευθύνη και την αρμοδιότητα για τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της Κω. Έχει την υποχρέωση να προστατεύσει τους πολίτες της Κω, προλαμβάνοντας τις άσχημες καταστάσεις. Έχει την υποχρέωση να φροντίσει να μη φωλιάσει ούτε να καλλιεργηθεί το μικρόβιο του ρατσισμού στον κώο πολίτη. Έχει χρέος να προωθήσει ο ίδιος αισθήματα αλληλεγγύης προς κάθε πάσχοντα αυτού του τόπου, χωρίς διακρίσεις. Έτσι προάγονται οι δεσμοί μεταξύ των πολιτών έτσι εγκαθιδρύεται μια κοινωνία αλληλεγγύης και αδελφοσύνης.
Οφείλει να προλαμβάνει τις σπίθες της φωτιάς που θα ανάψουν στην προσπάθεια της επιβίωσης.
Ο Δήμος της Κω είναι ο μόνος που διαθέτει τα μέσα για τον καθαρισμό των δρόμων της Κω, μεταξύ των οποίων και ο δρόμος του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.
Έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη για την περισυλλογή των σκουπιδιών από τους κάδους της πόλης, μεταξύ των οποίων και οι κάδοι του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.
Είναι ο μοναδικός φορέας στο νησί, που διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό (καλάθι) για το κλάδεμα των ξερών κλαδιών των φοινίκων και των ξερών χόρτων της αυλής του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ, προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος πυρκαγιάς.
Είναι εκείνος ο οποίος οφείλει να διατηρεί σε λειτουργία δημόσιες τουαλέτες και για τους μόνιμους κατοίκους και για τους επισκέπτες του νησιού.
Με το να υλοποιεί μόνο την περισυλλογή των σκουπιδιών από όλα τα παραπάνω (παρά τις διαρκείς οχλήσεις που έχει δεχθεί το τελευταίο δίμηνο), δεν ασκεί καμία πίεση σε κανένα. Ούτε οι πρόσφυγες θα σταματήσουν να έρχονται, ούτε η κυβέρνηση θα βρει λεφτά από τη μια μέρα στην άλλη, αφού τα σχετικά κονδύλια έπρεπε να έχουν προβλεφθεί και προγραμματιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αντιθέτως, μια τέτοια στάση, θέτει σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών της περιοχής της Λάμπης, λόγω της ρύπανσης της περιοχής αλλά και λόγω της αυξημένης πιθανότητας πυρκαγιάς στην αυλή του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ. Η δε αποχή του από την εξεύρεση άμεσης λύσης επεκτείνει το πρόβλημα σε όλη την πόλη.
Φανταστείτε τι θα γινόταν στην περιοχή, αν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν άδειαζαν, μέρα παρά μέρα τον βόθρο του Ξενοδοχείου, αφού, μέχρι σήμερα ο Δήμος της Κω, που θα μπορούσε να διαθέτει το βυτίο, ή να αναλάβει τη σύνδεση με το δίκτυο αποχέτευσης, δεν το έκανε.
Τέλος, η έστω και σε εθελοντική βάση συνεργασία, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αντιδημάρχου κ. Σηφάκη, με εταιρία σεκιούριτι για την εκκένωση των πάρκων από τους πρόσφυγες, όταν γίνεται ανεξέλεγκτα και χωρίς την παρουσία οργάνου της Δημοτικής Αστυνομίας, ανοίγει το δρόμο για εμφάνιση άλλων προβληματικών φαινομένων και καταστάσεων για την κοινωνία της Κω. Θεωρούμε δεδομένο ότι αυτή είναι μια παράμετρος που στο εξής ο Δήμος θα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν.
Στο πνεύμα όλων των παραπάνω απευθύναμε πρόσκληση στον Δήμαρχο της Κω, ζητώντας του την υπέρβαση, λέγοντας:
«Θεωρούμε ότι ο Δήμαρχος της Κω έχει το σθένος να αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα στάση του απέναντι στο πρόβλημα της διαμονής των προσφύγων και να κινήσει τα νήματα ώστε σε συνεργασία με τους άλλους φορείς να γίνουν οι απαιτούμενες κινήσεις για το καλό της πόλης και των δημοτών και να δοθεί έστω προσωρινή λύση στο πρόβλημα, μέχρι να βρεθεί η οριστική λύση».
Δεν «στραφήκαμε εναντίον της Δημοτικής Αρχής κατηγορώντας τους για αναλγησία», όπως, ατυχώς, γράφτηκε σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο, απλώς ζητήσαμε να αναλάβει πρωτοβουλία για την διαχείριση του προβλήματος προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Ο Δήμος της Κω είναι ο πρώτος ο οποίος θα έπρεπε να επιδιώκει πλήρη διερεύνηση του προβλήματος και των προσφερόμενων λύσεων και τελικά να διεκδικεί την δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου υποδοχής, που θα μπορούσε να συμβάλλει στον έλεγχο της κατάστασης.
Η λύση του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ ήταν μια πρώτη πρόχειρη λύση, που, αν δεν είχε υπάρξει, το πρόβλημα θα ήταν διάχυτο, ανεξέλεγκτο και σίγουρα περισσότερο οξυμένο σε όλη την πόλη της Κω. Όλοι θυμόμαστε τις εικόνες με τις σκηνές στην προβλήτα του λιμανιού πριν το Πάσχα, εικόνες που μέχρι πριν 10 μέρες είχαν ξεχαστεί.
Δυστυχώς, το ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ δεν επαρκεί, από κάθε άποψη, δεν κατέστη δυνατή η βελτίωσή του ως χώρου διαμονής και δεν μπορεί πλέον να αποτελέσει τη λύση του προβλήματος. Είναι επιτακτική ανάγκη η εξεύρεση ενός νέου χώρου, κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να κινηθούμε, η οργάνωση, όμως του οποίου θα χρειαστεί αρκετό χρόνο και χρήματα, που η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει από σχετικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα είναι η τελευταία μέρα, που η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ θα μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.
Για να συνεχίσουμε τη διανομή, ζητήσαμε να αναλάβει κάποιος υπεύθυνος φορέας τη διαχείριση του θέματος αυτού και να φτάνουν σε μας έτοιμες όσες μερίδες φαγητού απαιτούνται, που αυτή την περίοδο είναι σχεδόν 1000. Διευκρινίζουμε από αυτές, προσφορά από την Ένωση Ξενοδόχων είναι μόνο οι 300 – 400 (και όχι 1000, όπως ανακριβώς γράφτηκε σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο). Οι υπόλοιπες 600 – 700 μερίδες ετοιμάζονται από τα μέλη της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ επιβαρύνοντάς μας και οικονομικά αλλά και με αυξημένη απαίτηση για διάθεση χρόνου.
Υπάρχει ελάχιστος χρόνος για την δραστηριοποίηση της κυβέρνησης και του Δήμου στο θέμα αυτό. Η ενδεχόμενη αδυναμία αντίδρασης από πλευράς κυβέρνησης δεν πρέπει να ακολουθείται από την αδράνεια της Δημοτικής Αρχής. Αν η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ ξεκινώντας από το μηδέν και με υποστήριξη από τους πολίτες και τις Οργανώσεις της Κω και της Ευρώπης κατάφερε επί δύο μήνες να κρατά το πρόβλημα σε διαχειρίσιμα επίπεδα, σίγουρα ο Δήμος της Κω θα μπορούσε, με μεγάλη ευκολία, να το εκμηδενίσει.
Γιώργος Χαρτοφίλης
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΩΣ
