«Βρίσκομαι σήμερα εδώ και χαιρετίζω αυτή την πρωτοβουλία θεωρώντας πολύ θετικό το γεγονός ότι ακόμη και 50 ημέρες μετά την αλλαγή στην διακυβέρνηση της χώρας, το κίνημα συνεχίζει να παρεμβαίνει και να πιέζει για την τύχη των περιφερειακών μας αεροδρομίων.
Εγώ από την πλευρά μου θα ήθελα να τονίσω ότι το θέμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και στα Δωδεκάνησα μας αφορά άμεσα, μιας και έχουμε δυο μεγάλα περιφερειακά αεροδρόμια, της Ρόδου και της Κω, που εντάσσονται στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης.
Η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου αναφέρει σαφώς ότι οι δημόσιες δομές και υπηρεσίες δεν παραχωρούνται. Παραμένουν σε δημόσιο συμφέρον. Επομένως, η ίδια η συμφωνία, μας καλύπτει για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων.
Σε αυτό το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε θεωρώ ότι αν θέλουμε να προασπίσουμε τα αεροδρόμια πρέπει η συγκεκριμένη διεκδίκηση να κινηθεί σε δυο κατευθύνσεις:
- Να συνδεθεί η διεκδίκηση για το δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων με φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή και με την παραχώρηση τους σε αυτούς. Σύμφωνα και με την εμπειρία μου σαν Περιφερειακός σύμβουλος στο προηγούμενο Περιφερειακό Συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου, είχε ψηφιστεί μια τέτοια πρόταση την οποία και σας έχω αποστείλει.
- Καίριο όμως ζήτημα και στοίχημα
, θεωρώ όμως, είναι το επίπεδο υπηρεσιών που θα προσφερθεί στους πολίτες αυτό το καλοκαίρι. Αυτή η παράμετρος, νομίζω ότι θα κρίνει τελικά και την αποδοχή από την κοινωνία του αιτήματος συνολικά για τα περιφερειακά αεροδρόμια. Γιατί κακά τα ψέματα, τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, είναι τουριστικά αεροδρόμια. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν προβλήματα στη λειτουργία τους όπως η έλλειψη προσωπικού, η έλλειψη πόρων (πραγματική ή τεχνιτή με σκοπό την υποβάθμιση) και άλλα. Εάν λοιπόν δούμε να υπάρχουν καθυστερήσεις, να υπάρχουν προβλήματα στα δρομολόγια, αυτό θα ασκήσει μια αντίρροπη πίεση που θα ενισχύσει το επιχείρημα της ιδιωτικοποίησής τους.
