Σύμφωνα με τα πολυάριθμα ρεπορτάζ του «Σ», οι διαδικασίες πώλησης της νέας ΑΒΙΚΩ ήταν στα όρια της παρανομίας ή παρατυπίας. Στην πορεία, δυστυχώς, ομαλοποιήθηκαν με τις ευλογίες των δημοτικών μας αρχών κι έτσι, νομιμοποιήθηκε το όλο θέμα.
Νόμιμες, λοιπόν, οι διαδικασίες, αλλά όχι ηθικές. Και δεν εννοούμε τον αγοραστή – ιδιοκτήτη, αλλά τους ντόπιους πολιτικούς παράγοντες οι οποίοι του άνοιξαν διάπλατα το δρόμο.
Να επαναλάβουμε για πολλοστή φορά ότι, το παραλιακό οικόπεδο της νέας Α.ΒΙ.ΚΩ – παλιό εργοστάσιο κονσερβοποιίας πελτέ στο οποίο εργάστηκαν πολλοί Κώοι - το τελευταίο συνεταιρικό εργοστάσιο αγροτικής βιομηχανίας και δραστηριότητας στην Κω 15.000 τ.μ., βρίσκεται εντός Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και εντός του οικισμού της Νέας Αλικαρνασσού. Βρίσκεται σε ένα χώρο που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο δημοσίου συμφέροντος από πολιτισμική, οικολογική περιβαλλοντική και κοινωνική πλευρά. Είναι ένα τοπίο που αποτελεί σημαντικό μέρος της ποιότητας ζωής των πολιτών της Κω. Η τοπική κοινωνία του νησιού υπήρξε διαχρονικά ευαισθητοποιημένη και διεκδικούσε την διατήρηση των εργοστασίων της ΑΒΙΚΩ ως μνημεία βιομηχανικής κληρονομιάς και του δημόσιου χαρακτήρα του παραλιακού μετώπου.
Και το βασανιστικό ερώτημα: Επιτρέπεται δίπλα σε κηρυγμένο μνημείο και σε μια περιοχή που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο δημοσίου συμφέροντος από άποψη πολιτιστική, οικολογική, περιβαλλοντική και κοινωνική η κατασκευή ξενοδοχειακού συγκροτήματος; Να σημειώσουμε δε πως, επειδή στην περιοχή επιτρέπεται η ανέγερση ξενοδοχείου μόνο 100 κλινών, ο ιδιοκτήτης, ενώ αρχικά είχε καταθέσει σχέδιο για ένα ενιαίο ξενοδοχείο, στη συνέχεια προχώρησε δια της πλαγίας, ήτοι, σε κατάτμηση του οικοπέδου του προκειμένου να κατασκευάσει 4 ξενοδοχεία. Η κατάτμηση, η οποία όπως είχαμε πληροφορηθεί επιτρέπεται, έγινε προκειμένου να μεγιστοποιηθεί ο συντελεστής δόμησης, που σημαίνει, πολλαπλάσια δωμάτια, ήτοι, 400. Πόσο αυτό το συγκρότημα θα επιβαρύνει την περιοχή η οποία έχει μια ιστορικότητα και βιοποικιλότητα; Γειτνιάζει με το παλιό εργοστάσιο ΑΒΙΚΩ (βιομηχανικό διατηρητέο μνημείο), καθώς και με ιδιοκτησία του Δημοσίου (προστατευόμενο παραλιακό μέτωπο) εντός του οποίου βρίσκεται ο Ναυτικός Όμιλος και τα 70 στρέμματα τα οποία επαναδιεκδικεί (!!!) ο δήμος Κω προκειμένου να παραμείνει προσβάσιμο το παραλιακό μέτωπο στους πολίτες.
Αλήθεια, με το παλιό Οινοποιείο, τι θα γίνει;
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
