1. Πίεση στις κυβερνήσεις να επιβάλλουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα προστασίας για τα παιδιά.

2. Ψήφιση και εφαρμογή νόμων που εμπεριστατωμένα αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της προστασίας των παιδιών.

3. Παροχή σωστών πληροφοριών από αξιόπιστες πηγές για βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις στις υπάρχουσες τακτικές και συμπεριφορές, που παραβιάζουν τα δικαιώματα των παιδιών.

4. Προώθηση ανοιχτής συζήτησης για θέματα προστασίας των παιδιών.

5. Προώθηση της ουσιαστικής συμμετοχής και της ενδυνάμωσης των παιδιών. Η ανάμειξη των παιδιών στα ζητήματα που τα ενδιαφέρουν, είναι σημαντική για την ενδυνάμωσή τους, αφού ο ρόλος τους στην προστασία τόσο τη δική τους όσο και των συνομήλικων τους είναι θεμελιώδης.

6. Ενίσχυση του προστατευτικού ρόλου των οικογενειών και των κοινοτήτων.

7. Βελτίωση του ελέγχου και επίβλεψη μέσω καλύτερης συγκέντρωσης, ανάλυσης και χρήσης των στατιστικών στοιχείων.

8. Εξασφάλιση ενός προστατευτικού περιβάλλοντος για τα παιδιά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Τέλος να αναφέρουμε το άρθρο 19 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού : «Έχεις το δικαίωμα να προστατεύεσαι από το να πάθεις κακό ή να σε κακομεταχειριστούν, στο σώμα ή το μυαλό»