Το τέλος μιας εποχής

Είναι μια από τις φωνές που συνδέθηκε με όνειρα, έρωτες, πόνο. Η Χαρούλα που έγινε Χάρις αλλά ήταν πάντα η σπουδαία Αλεξίου. Η φωνή που συγκλόνιζε. Η φωνή που δεν υπάρχει πια, όπως είπε η ίδια η Χάρις Αλεξίου κι αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να «σιγήσει».

Το απόγευμα της Τετάρτης (03.06.2020) η Χάρις Αλεξίου έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Κατάλληλη Ώρα» στο Δεύτερο Πρόγραμμα με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου της, τα τραγούδια της ξενιτιάς. Κι εκεί μίλησε για την απόφαση που κανείς δεν ήθελε να πάρει: να εγκαταλείψει το τραγούδι. Γιατί; Γιατί πια δεν μπορεί να τραγουδήσει όπως παλιά. Η Χάρις, η Χαρούλα, δεν μπορεί να είναι η Αλεξίου.

«Έχω απομακρυνθεί από το τραγούδι τελείως. Δεν μπορώ να τραγουδήσω, όπως τραγουδούσα παλιά. Και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό, αν δε μπορώ να το κάνω καλά. Θα με ακούσετε σε λίγο καιρό σε ένα τραγούδι με τη Γιασμίν, ένα ντουέτο που κάναμε μαζί που έχω γράψει τους στίχους στα ελληνικά εγώ και εκείνη τη μουσική και τους στίχους στα ισπανικά. Το ηχογράφησα πέρσι το καλοκαίρι. Είναι μια μπαλάντα που μπορούσα να πω, αλλά δε με ακούει η φωνή μου πια και είπα πως είναι καλύτερα να σταματήσω. Δεν είναι σωστό», είπε ο Χάρις Αλεξίου.