Δεν είναι λίγοι οι έφηβοι που τείνουν να θυμώνουν ή να νευριάζουν με το παραμικρό, ακόμα και αν στο παρελθόν δεν αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα με την διαχείριση των συναισθημάτων τους. Μπορεί σε αυτή την ηλικία εκτός από έντονα θυμωμένοι, να γίνονται ασυνήθιστα αντιδραστικοί ή ακόμα να αυξηθούν απότομα τα επίπεδα άγχους τους, μιας και εγκαταλείπουν τον μαγικό κόσμο, όπου ήταν μικρά παιδιά και πάντα υπό την προστασία των μεγαλύτερων ενηλίκων. Στην εφηβεία, οι απαιτήσεις από τους γονείς, το σχολείο αλλά και τον κοινωνικό περίγυρο αυξάνονται, γεγονός που εξηγεί εν μέρει τα έντονα συναισθήματα αυτής της περιόδου.

Άγχος και θυμός

Το άγχος και ο θυμός αποτελούν τις δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Ο φόβος που μπορεί να αισθάνεται κανείς είτε εξωτερικεύεται, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε θυμό είτε κρύβεται ενδότερα, με συνέπεια την απότομη αύξηση του άγχους. Όταν φανταζόμαστε ένα παιδί αγχωμένο, μπορεί ασυνείδητα να το συνδέσουμε με κάποιο ιδιαίτερα ντροπαλό, στην πραγματικότητα όμως ένας αγχωμένος έφηβος μπορεί να φαίνεται στα μάτια μας θυμωμένος, απότομος ή αντιδραστικός ακόμα και αφελής. Πρέπει λοιπόν, να έχουμε κατά νου ότι η εφηβεία είναι περίοδος ανησυχίας, μιας και οι ορμόνες αρχίζουν να «πλημμυρίζουν» το σώμα, επηρεάζοντας τόσο την διάθεση όσο και τον ύπνο. Το σχολείο παράλληλα σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες δραστηριότητες ενδέχεται να προσθέσουν πίεση στο παιδί.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε

Μπορείτε να βοηθήσετε ξεκινώντας από τα βασικά: Βεβαιωθείτε ότι το παιδί κοιμάται αρκετά και ότι τρώει ως επί το πλείστον υγιεινά γεύματα και σνακ. Καθορίστε σαφείς ώρες ύπνου όπως και περιορισμούς στην ώρα που θα αφιερώνει στο κινητό ή τον υπολογιστή του. Μπορείτε επίσης να συζητήσετε μαζί του και να κάνετε μαζί ένα πλάνο διαβάσματος ώστε να οργανώνει σωστά το χρόνο αναφορικά με τις εργασίες και τις δουλειές που έχει να κάνει. Όλα αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνουν ότι οι έφηβοι δεν θα ξεπεράσουν κάποια στιγμή τα όρια τους  ή ότι δεν θα αισθανθούν ότι ολόκληρος ο κόσμος στρέφεται εναντίον τους.

Είναι σημαντικό να δώσετε στο παιδί να καταλάβει ότι είναι φυσιολογικό να νιώθει θυμωμένο και ότι ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να διαχειριστεί προς όφελός του. Την στιγμή, ειδικότερα, που το παιδί μαίνεται είναι σημαντικό να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και να παραμείνετε ουδέτεροι, επικυρώνοντας όλα αυτά που νιώθει. Δοκιμάστε να του πείτε κάτι που περιγράφει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται όπως: «Καταλαβαίνω ότι είσαι θυμωμένος επειδή νιώθεις πίεση από το διάβασμα». Ωστόσο, είναι σημαντικό να θέσετε όρια και να δηλώσετε ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν επιτρέπεται να κάνει, όπως το να φωνάζει, να βρίζει ή να χτυπάει αντικείμενα. Αν η επιθετική συμπεριφορά συνεχίζεται, τότε είναι σημαντικό να επιβάλλεται συνέπειες όπως η στέρηση προνομίων. Οι συνέπειες πρέπει να είναι μικρές ενώ είναι σημαντικό να τις εκτελείτε, διότι διαφορετικά υπάρχει περίπτωση να το ξανακάνει.