Σύμφωνα με όσα υποστηρίζονται λοιπόν στην εν λόγω έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε με επικεφαλής τον Δρ Tim Fawcett, ερευνητή του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, το όλο θέμα της αντιπάθειας των πεθερικών προς τις νύφες ή και τους γαμπρούς τους ξεκινά από το γεγονός πως τα παιδιά συνήθως συμβιβάζονται με έναν σύντροφο που τους προσφέρει λιγότερα από εκείνα που οι γονείς τους ήθελαν γι' αυτά, σε οικονομικό, αλλά και σε συναισθηματικό επίπεδο.

Ένας (ή μια) σύντροφος δηλαδή, που δεν ανταποκρίνεται στις βασικές απαιτήσεις των γονιών, σημαίνει πως εκείνοι θα πρέπει να βοηθήσουν το παιδί τους στο μέλλον, όπου χρειαστεί, όπως π.χ. στηρίζοντας οικονομικά την οικογένεια του παιδιού τους, είτε αναλαμβάνοντας τη φροντίδα των εγγονιών τους.

Πρέπει να αναφερθεί, ότι η συγκεκριμένη έρευνα δεν έγινε με τη χρήση ερωτηματολογίων, αλλά με βάση ένα υπολογιστικό μοντέλο, το οποίο συνέκρινε προηγούμενες έρευνες, οι οποίες έδειχναν πως τα πεθερικά δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην κοινωνική τάξη, την οικογένεια, την καταγωγή και το μορφωτικό επίπεδο του γαμπρού (ή της νύφης) σε σχέση με τα παιδιά τους.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης απέδειξαν επίσης ότι οι γονείς ανησυχούν για την αναπαραγωγική επιτυχία των παιδιών τους, καθώς η μεγαλύτερη έγνοια τους είναι αν τα εγγόνια τους υποστούν τις άσχημες επιπτώσεις ενός διαζυγίου και παρουσιάσουν στο μέλλον κατάθλιψη, χαμηλούς βαθμούς στο σχολείο και άσχημη συμπεριφορά γενικά.

Πάντως, φαίνεται πως η σύγκρουση με τα πεθερικά είναι πιο έντονη όταν κουμάντο στα χρήματα της οικογένειας κάνει ο πατέρας, και όταν πρόκειται για γαμπρό, και όχι για νύφη. Είμαστε, λοιπόν, αντιμέτωποι με το αιώνιο πρόβλημα: το... «κοριτσάκι του μπαμπά».