Θα έλεγε κανείς ότι τα μωρά, αφού δεν καταλαβαίνουν το αστείο, δεν θα έπρεπε να γελούν. Και όμως, «σκάνε» το πρώτο τους χαμόγελο όταν είναι έξι εβδομάδων και το πρώτο τους ηχηρό γέλιο γύρω στους τρεισήμισι μήνες. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τα μωρά να γελούν;   

Πριν ακόμα περπατήσουν ή μιλήσουν, τα μωρά είναι κοινωνικά όντα. Γελούν όταν ένα πρόσωπο εμφανίζεται και εξαφανίζεται και ξαναεμφανίζεται (το γνωστό «τζα» που μαθαίνουν όλοι οι γονείς ότι διασκεδάζει το μωρό) και όταν… τα γαργαλάνε. Σύμφωνα με τους ειδικούς όμως, δεν είναι αυτά καθεαυτά τα αστεία που τα κάνουν να γελούν, αλλά η αρχή μιας κοινωνικής συμπεριφοράς: Τα μωρά καταλαβαίνουν ότι η έκπληξη ή το γαργάλημα γίνεται για αυτά και όχι τυχαία. Αν κάποιος εμφανίζεται και εξαφανίζεται τυχαία, τα μωρά δεν γελούν!

 

Ο Caspar Addyman από το University of London ο οποίος πραγματοποίησε έρευνα μέσω κομπιούτερ σε 1.000 μωρά και στις οικογένειές τους σε διάφορα μέρη του κόσμου και παρουσίασε τις μελέτες του στο παγκόσμιο συνέδριο Παιδιατρικής στο Βερολίνο, εξηγεί ότι το γέλιο σημαίνει κοινωνικοποίηση του μωρού. Το μωρό βρίσκει και τους δύο γονείς του αστείους, γελάει με την έκπληξη, αρχίζει να θυμάται την προηγούμενη κίνηση και αντιλαμβάνεται πότε ασχολούνται μαζί του και πότε κάνουν κάτι για το ίδιο και όχι τυχαία. Όπως δείχνουν πάντως οι μελέτες, τα αγόρια γελούν πιο πολύ από τα κορίτσια...